Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 05 Φεβρουαρίου 2024 11:56

“Κραυγή αγωνίας” των γιατρών του ΓΝ Πρέβεζας - Κ. Κύρλας στο atpreveza.gr: “Θα αφήσουν το Νοσοκομείο χωρίς γιατρούς”

Είχαμε αναφερθεί με αναλυτικό ρεπορτάζ μας στο atpreveza.gr (δείτε ΕΔΩ) στις συνθήκες υπερεφημέρευσης του ιατρικού προσωπικού στο ΓΝ Πρέβεζας και τα “εντέλλεσθε” της διοίκησης προς τους γιατρούς, που οδήγησαν 12 επιστήμονες του Νοσοκομείου σε εξώδικη όχληση προς τη διοίκηση, προκειμένου να σταματήσει η κατάσταση αυτή.

Μιλώντας στο atpreveza.gr, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στο ΓΝ Πρέβεζας και μέλος του γενικού συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ Κώστας Κύρλας για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, ανέφερε:

“Υπήρξε μία εξώδικη όχληση από την πλευρά 12 γιατρών του Νοσοκομείου προς τη διοίκηση και την 6η Υγειονομική Περιφέρεια για την κατάσταση που επικρατεί στο Νοσοκομείο Πρέβεζας. Αυτή η εξώδικη όχληση αποτελεί ουσιαστικά μία ''κραυγή αγωνίας'' των γιατρών για το μέλλον του Νοσοκομείου. Θεωρούμε ότι εδώ ακολουθείται μία πρακτική από την πλευρά της διοίκησης και της 6ης ΥΠΕ, η οποία βάζει μία βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του Νοσοκομείου, η οποία ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμη να εκραγεί. Είμαστε μέσα σε μία περίοδο που η πλειοψηφία των τμημάτων έχουν σοβαρό πρόβλημα στελέχωσης. Άλλα πάρα πολύ σοβαρό και άλλα πολύ σοβαρό. Σε αυτά τα προβλήματα στελέχωσης δεν υπάρχει ένας ορατός χρονικός ορίζοντας, μέσα στον οποίο να λυθούν. Μπορώ να σας αναφέρω το αναισθησιολογικό τμήμα, το χειρουργικό, το καρδιολογικό κ.α. που υπάρχουν σοβαρότατα προβλήματα στελέχωσης.

Στο καρδιολογικό και το αναισθησιολογικό είμαστε τρεις γιατροί και δεν υπάρχει κενή οργανική θέση για να προκηρυχθεί θέση. Ταυτόχρονα από την πλευρά της διοίκησης δεν διασφαλίζεται ούτε το μίνιμουμ των εργασιακών συνθηκών, ώστε να μπορέσει με ασφάλεια και στοιχειωδώς να εργαστεί ένας γιατρός στο Νοσοκομείο. Εδώ και ένα χρόνο υπάρχουν απανωτά “εντέλλεσθε” και οι πιο πολλοί γιατροί, ειδικά ειδικοτήτων που υποστηρίζουν τη ζωή, κάνουν 10-11 εφημερίες μέσα στο μήνα. Που σημαίνει ότι το 1/3 του μήνα είναι μέσα στο Νοσοκομείο. Αυτό έχει και επίπτωση στο προσωπικό, αλλά και στην ποιότητα παροχής υπηρεσιών. Αλλά και τελικά αυτές οι ακραίες εργασιακές συνθήκες λειτουργούν αφ' ενός αποτρεπτικά στο να έρθει κάποιος άλλος να εργαστεί στο Νοσοκομείο Πρέβεζας, γιατί καταλαβαίνει ότι δεν διασφαλίζει ένα minimum εργασιακών συνθηκών, αλλά δημιουργεί και προϋποθέσεις για πολλούς που εργάζονται να παραιτηθούν και να σηκωθούν να φύγουν”.

 

-Το τελευταίο χρονικό διάστημα υπήρξε ένα επικοινωνικό “μπαράζ” από την πλευρά του κυβερνητικού βουλευτή και της διοίκησης του Νοσοκομείου, ότι γίνονται προσλήψεις και η κατάσταση θα βελτιωθεί...

“Εξ΄' όσων γνωρίζω προκηρύχθηκαν δύο θέσεις χειρουργού και μία ουρολόγου. Η μία θέση του συντονιστή βγήκε άγονη και η άλλη που είναι σε βαθμό διευθυντή στη χειρουργική, την αποδέχθηκε ένας γιατρός, αλλά εξ' όσων γνωρίζω δεν είναι και βέβαιο ότι θα έρθει. Έκανε αποδοχή της θέσης επειδή πίσω του δεν υπήρχε κάποιος άλλος. Δεν ξέρουμε κατά πόσο θα έρθει ή όχι. Ο ουρολόγος έχει ενταχθεί στη δύναμη του Νοσοκομείου. Το ότι προκηρύσσονται θέσεις και δεν γίνονται προτιμητέες, που συμβαίνει πανελλαδικά και όχι μόνο στην Πρέβεζα, έχει να κάνει με το γεγονός ότι είναι χαμηλές οι μισθολογικές απολαβές στον δημόσιο τομέα στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα πολλοί καταφεύγουν είτε σε κάποια άλλη χώρα του εξωτερικού είτε στον ιδιωτικό τομέα.

Ένας δεύτερος λόγος είναι ότι υπάρχουν ακραίες συνθήκες εργασίας, χωρίς να διασφαλίζεται κάπως ότι αυτό θα μπορεί κάπως να μετριαστεί και να αλλάξει και να δουλεύει κάποιος σε ανεκτό ωράριο. Για παράδειγμα στο καρδιολογικό κάνουμε από 11 εφημερίες το μήνα. Αν θέλει να μας βάλει 15 μπορεί να μας βάλει και 15. Δεν μπορούμε με κάποιον τρόπο να το διορθώσουμε. Δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο. Αν θέλει να μας βάλει και 30 ημέρες, μας βάζει και 30 μέρες. Αυτό εξωθεί γιατρούς σε παραίτηση και αποτρέπει άλλους από το να εργαστούν στο ΕΣΥ. Εμείς έχουμε οργή. Θα συνεχίσουμε με παρεμβάσεις, θα προσπαθήσουμε να το αναδείξουμε και κινηματικά.

Καλούμε κάθε εμπλεκόμενο και κάθε υπεύθυνο να αναλάβει τις ευθύνες του. Αυτή η πρακτική θα αφήσει το Νοσοκομείο Πρέβεζας χωρίς γιατρούς”.

-Πως κρίνετε ότι σε μία εποχή που όλο το Δημόσιο προσπαθεί να κάνει εξοικονόμηση χρημάτων, γίνεται προτιμητέα η κοστοβόρα λύση γιατρών με μπλοκάκια και όχι μόνιμες προσλήψεις, την ώρα που μετατρέπονται και τα νοσοκομεία σε οργανισμούς κόστους-οφέλους. Δεν έρχονται σε αντίθεση αυτά τα δύο; Δεν είναι παράδοξο αυτό;

“Δημιουργείται το παράδοξο, ότι ενώ εμείς λέμε στη διοίκηση να προκηρύξει μία θέση επικουρικού για ένα συγκεκριμένο τμήμα π.χ. το ακτινολογικό, μας λέει ότι πρώτα και από πριν πρέπει να τον έχουμε βρει. Παίρνουν στη συνέχεια γιατρό με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών. Αυτό είναι ένα παράδοξο, το οποίο δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε με ποια λογική γίνεται. Ας μας το εξηγήσει ο ίδιος ο διοικητής. Αναφορικά με τη μετατροπή των Νοσοκομείων σε οργανισμούς που θα λειτουργούν με τη λογική κόστους-οφέλους είναι κάτι που με τα DRG τα θεραπευτικά πρωτόκολλα αρχίζει να υλοποιείται. Είναι κάτι το οποίο εμείς ως Σύλλογος Εργαζομένων εδώ και αρκετά χρόνια το έχουμε θίξει ως ζήτημα και τώρα είναι στη φάση που υλοποιείται. Γίνεται μία πλήρης καταγραφή των εσόδων-εξόδων του Νοσοκομείου και τα έσοδα θα πρέπει να αυξηθούν για να φτάσουν τουλάχιστον στο ύψος των εξόδων, ώστε να μπορέσει να διατηρηθεί το Νοσοκομείο και ως δομή ολόκληρο, αλλά και κάθε τμήμα ξεχωριστά. Όμως αυτή είναι μία λογική παράλογη. Υπάρχουν τμήματα τα οποία αντικειμενικά έχουν μεγάλη κοινωνική αναγκαιότητα, όπως π.χ. η παθολογική. Δε νοείται δηλαδή ένα Νοσοκομείο να δουλεύει χωρίς καλά στελεχωμένη παθολογική. Αλλά από τη φύση τους αυτές οι κλινικές δεν μπορούν να έχουν οικονομικό όφελος με όρους επιχείρησης. Θα είναι ζημιογόνες. Τι να κάνουμε; Θα κλείσουμε την κλινική; Μπορεί ένα Νοσοκομείο να έχει ένα τμήμα ζημιογόνο όπως η παθολογική και ένα τμήμα αισθητικής ιατρικής κερδοφόρο. Τι θα κάνουμε δηλαδή; Θα αναπτύξουμε τμήμα αισθητικής ιατρικής και θα κλείσουμε την παθολογική; Εξυπηρετεί αυτό κάποια κοινωνική αναγκαιότητα; Τις πραγματικές ανάγκες των Πρεβεζάνων; Αυτή η προσέγγιση θα ήταν αστεία αν δεν ήταν τραγική, τόσο για τους πολίτες της περιοχής, όσο και για τους εργαζόμενους”.