Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 03 Απριλίου 2017 16:24

Να αγαπάς αυτόν τον τόπο… (του Σπύρου Ν. Παπαδιώτη)

9 2

Γράφει ο Σπύρος Ν. Παπαδιώτης

Μιας και βρισκόμαστε στην παιδική ηλικία του έτους (Άνοιξη) 2017, μου πέρασε η ιδέα να σου θυμίσω κάποια μικρά ή μεγάλα, όμορφα ή όχι, ουσιαστικά ή ανούσια θέματα.

Αναλόγως από ποια οπτική γωνιά τα βλέπει ο καθένας που είναι και δικαίωμα του εν τέλει.

Κάνοντας βόλτα στην πανέμορφη παραλία της πόλης μας μου ήρθε μια όμορφη σκέψη. Το πόσο τυχερός είμαι που ακόμα ζω σ΄ αυτό το υπέροχο μέρος που ονομάζουμε Πρέβεζα. Που έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου εδώ. Και καθώς έβλεπα και ένιωθα την αρμονία της φύσης γύρω μου χάρηκα που βρίσκομαι σε αυτό τον όμορφο τόπο.

Τελικά το να ζεις εδώ είναι μια πολύ σωστή επιλογή ποιοτικής ζωής. Μια συνειδητή επιλογή ζωής.

Το να βρίσκεσαι σ΄ αυτό το μαγευτικό τόπο που βρέχεται, σχεδόν παντού, από θάλασσα και να την έχεις μπροστά στα μάτια σου, τι άλλο να θέλεις αρχικά, για να ξημερώνει μια όμορφη μέρα και να τη συνεχίσει έτσι. Με αισιοδοξία.

Η ΠΡΕΒΕΖΑ σας αρέσει δεν σας αρέσει, μας αρέσει δεν μας αρέσει, είναι το ΣΠΙΤΙ μας.

Και όπως όλοι, θέλω να πιστεύω, αγαπάμε τα παιδιά, την οικογένεια μας, τους φίλους μας, τα ζώα, τη φύση και γενικά ό,τι άλλο μας αρέσει. Έτσι ακριβώς θα πρέπει να νιώθουμε και να συμπεριφερόμαστε στην πόλη μας.

Να μιλάς όμορφα για αυτό τον τόπο, σε φίλους, γνωστούς και αγνώστους. Περαστικούς και μη. Να καλείς, να φιλοξενείς τους φίλους σου τις φίλες σου, τους γνωστούς σου στην Πρέβεζα.

Να είσαι περήφανος που γεννήθηκες εδώ και τυχερός που ζεις σε αυτόν τον τόπο. Να τον προστατεύεις και να προσπαθείς πάντα τα καλύτερα για τη Πρέβεζα. Όπου και αν βρίσκεσαι στο πλανήτη Γη, να μη τον ξεχνάς, να τον έχεις στη καρδιά σου, να μιλάς και να τον διαφημίζεις καλοπροαίρετα, αυτόν το υπέροχο τόπο.

Άρχισε από εσένα. Και ας είναι «ταλαιπωρημένος» και «ξεχασμένος», εδώ και αρκετές δεκαετίες, από τα μεγάλα λάθη του παρελθόντος και από τους κάθε «ειδικούς» που βρίσκονταν και βρίσκονται στις θέσεις των «οδηγών».

Που ξέρουν πολλά από «μεγάλα λόγια» και λίγα από «πράξεις».

Τυφλωμένοι  χρόνια, μόνο από το «εγώ» τους.

Που στην «αξιακή» και οικονομική κρίση, φάνηκε από κάποιους ξεκάθαρα, η «παντελής έλλειψη Ανθρωπισμού και Πολιτισμού».

Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Γι' αυτό σου λέω:

Είμαστε στην Άνοιξη και πάμε μπροστά… για καλοκαίρι!

Να αγαπάς αυτόν το τόπο, όπως αγαπάς τον εαυτό σου. Να προσέχεις αυτόν τον τόπο, όπως προσέχεις ό,τι πιο πολύτιμο έχεις.

Ξεκίνα μια βόλτα όπου εσύ θες, και απόλαυσε την πανέμορφη Πρέβεζα μας.

Άφησέ πίσω την αδράνεια, τη μιζέρια της εποχής.

Όλοι είμαστε ίσοι και ο καθένας μοναδικός, μη το ξεχνάς ποτέ!

Αν θες, προσπάθησε να νιώσεις και να καταλάβεις ποιος είσαι και γιατί είσαι εδώ.

Οι απαντήσεις και αλήθειες που μπορεί να ψάχνεις, πρώτα είναι μέσα σου.

ΒΛΕΠΩ ότι αυτός ο τόπος είναι πανέμορφος. Είναι μαγευτικός. Σε πολλά σημεία του είναι ιερός.

Υπάρχει μια τεράστια και λαμπρή ιστορία του τόπου, ένα παρόν και πιστεύω ένα καλύτερο μέλλον που μπορούμε να δημιουργούμε και να ζούμε.

Στα χέρια μας είναι να τον πάμε μπροστά!

Μα πάνω απ΄ όλα είναι στην καρδιά και στην ψυχή μας.

Ας του δώσουμε μια «ώθηση» με τη θετική μας ενέργεια και με τις σωστές πράξεις μας σήμερα και αύριο ώστε να πάει… «λίγο ψηλότερα». Και είμαι σίγουρος πως από αυτό τον τόπο θα υπάρξει… ανταπόδοση.

Να αγωνιζόμαστε για Ελευθερία, Δημοκρατία, Ανθρωπιά και Αλληλεγγύη.

Να προσπαθούμε για δημιουργία, εξέλιξη, πορεία προς τα μπρος και ανθρώπινη ανάπτυξη.

Με σεβασμό στον άνθρωπο, στα όνειρα και τις ανάγκες των νέων και με αγάπη σε όλο το οικοσύστημα που μας περιβάλλει και είμαστε όλοι κομμάτι του. Η ζωή μας θέλει «συνοδοιπόρους» και τον καθένα αρχικά «ηγέτη» του εαυτού του.

Όταν έχεις ήθος γνωρίζεις ότι:

«Υπάρχει ένα συμφέρον μεγαλύτερο από το ιδίον. Αυτό των πολλών».

Να τον αγαπάς αυτόν τον τόπο να τον στηρίζεις και να τον υποστηρίζεις....

Και όταν σε ρωτούν από που είσαι να απαντάς με περηφάνια και χαμόγελο!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ!

«Το μέλλον δε το ξέρεις και το παρελθόν δε μπορείς να το αλλάξεις».

 Αισθάνομαι πολύ τυχερός που ζω, μέχρι και σήμερα στην πανέμορφη Πρέβεζα.

Να ζεις στο παρόν...

Με αγάπη, σεβασμό και χαμόγελο.

 

Υ.Γ: Και μη ξεχνάς ότι....

                                ... σου πάει να παλεύεις.