Το μέλος της επιτροπής «Αλήθειας» για το Δημόσιο χρέος ,ο διαπρεπής οικονομολόγος Λεωνίδας Βατικιώτης, μιλά για όλα όσα αφορούν το χρέος, τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές και τις αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν, την επόμενη μέρα της εξόδου από την Ευρωζώνη και πάνω απ’όλα τον ελληνικό λαό που πρέπει να εξέλθει από την στενωπό της υποταγής, της λεηλασίας και της λιτότητας παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια του.

-Υπάρχει από χθες δημοσιευμένη σε ΦΕΚ απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης ώστε να διασφαλιστεί ο έλεγχος στην ροή των κεφαλαίων των τραπεζών. Το όριο μεταφοράς χρήματος στο εξωτερικό για τα φυσικά πρόσωπα φθάνει τα 2.000 ευρώ ενώ για τις επιχειρήσεις αγγίζει τις 50.000 ευρώ ανεξαρτήτως νομίσματος. Υπάρχει κατά την γνώμη σας κάποιο ενδεχόμενο αλλαγής νομίσματος βάσει αυτού;

«Κανένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει κατά την γνώμη μου καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το έχει αποκλείσει. Από αυτά που έλεγε εδώ και τρία χρόνια και συνοψίζονται στην φράση «καμία θυσία για το ευρώ, έχει κάνει στροφή 180 μοιρών το τελευταίο διάστημα λέγοντας «πάση θυσία στο ευρώ», κάνοντας τα αδύνατα δυνατά ώστε να μείνει η χώρα στο ευρώ. Αυτό πρακτικά σημαίνει για τον πρωθυπουργό ότι είναι διατεθειμένος να δεχθεί μνημόνια, έλεγχο στην ροή των κεφαλαίων, και νέα αντιλαϊκά μέτρα προκειμένου να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Τα μέτρα αυτά που ανακοινώθηκαν για το εμπόριο και τους φοιτητές, διευκολύνουν ορισμένες κατηγορίες ούτως ώστε να μπορούν να ελέγξουν λίγο καλύτερα τα πράγματα ως προς το όριο των αναλήψεων και την ροή κεφαλαίων. Τίποτα περισσότερο.»

«Η δουλεία της επιτροπής «Αλήθεια» για το Δημόσιο χρέος θα φθάσει σε βάθος διερευνώντας την ευθύνη Τραπεζών, Siemens και Χρηματιστηρίου»

-Αναφορικά με το προκαταρκτικό πόρισμα της επιτροπής Αλήθειας για το δημόσιο χρέος που ολοκληρώθηκε στα τέλη Ιουνίου τι έχετε να πείτε, τι θα πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος σε σχέση με το τελικό πόρισμα, την διεθνοποίηση του ζητήματος του χρέους, την θέση του ΟΗΕ, και την ύπαρξη εκπροσώπων από κοινοβούλια όπως της Ισπανίας και άλλων στην Ελληνική Βουλή;
«Στις 18 Ιουνίου δόθηκε στην δημοσιότητα το προκαταρκτικό πόρισμα της επιτροπής «Αλήθειας» για το Δημόσιο χρέος, το οποίο είναι ελεύθερα διαθέσιμο στο ίντερνετ, με την πρόθεση από την πλευρά της επιτροπής να εκδοθεί ένα μικρό βιβλιαράκι, ώστε οι κοινωνικοί φορείς και οι συλλογικότητες να πληροφορηθούν, για να φθάσει το βιβλίο αυτό σε όσο το δυνατόν περισσότερους παραλήπτες. Το πόρισμα αυτό είναι προκαταρκτικό υπό την έννοια ότι η δουλειά της επιτροπής θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα, για να μπορέσει να εισχωρήσει σε μεγαλύτερο βάθος, διερευνώντας την ευθύνη των τραπεζών, της Siemens,των Ολυμπιακών αγώνων. Το πόρισμα που έχει δημοσιευτεί έχει μια ασυνήθιστη σαφήνεια πρέπει να πω, δεν είναι γεμάτο δημιουργικές ασάφειες επιδεχόμενο πολλών και διαφορετικών ερμηνειών. Δηλώνει καθαρά και ξάστερα πως είναι ένα δημόσιο χρέος, παράνομο, αθέμιτο, αντισυνταγματικό και ότι δεν πρέπει να πληρωθεί. Αναφέρομαι φυσικά στις υποχρεώσεις τις Ελλάδας ως προς το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κλπ. Κάλλιστα θα μπορούσε το πόρισμα να χρησιμοποιηθεί από την Ελληνική κυβέρνηση, να δηλώσει στάση πληρωμών ως προς τις δανειακές της υποχρεώσεις, επικαλούμενη το πόρισμα. Αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει από την αρχή η κυβέρνηση ήταν να μην συρθεί στις διαπραγματεύσεις.»

«Ο Ελληνικός λαός να κάνει κτήμα του το προκαταρκτικό πόρισμα της επιτροπής»

«Aκούσαμε τον πρωθυπουργό να λέει απολογούμενος για μια επαίσχυντη συμφωνία, ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο το πρωϊ της Δευτέρας. Το πρωϊ της Δευτέρας λίγα μπορούσε να κάνει. Όταν εξελέγη η κυβέρνηση μπορούσε να κάνει πολλά. Να συστρατευθεί για παράδειγμα με την ελληνική κοινωνία επιδιώκοντας την ρήξη με τους δανειστές, εξηγώντας τις απειλές και τους εκβιασμούς που δέχθηκε η διαπραγματευτική ομάδα αυτό το πεντάμηνο. Το πόρισμα που δεν αξιοποίησε η κυβέρνηση μπορεί να αξιοποιηθεί από τον ελληνικό λαό. Μπορεί ο ελληνικός λαός μέσω των επιχειρημάτων που αναπτύσσονται στο πόρισμα να το κάνει κτήμα του, πείθοντας την ελληνική κυβέρνηση έστω και τώρα να αποτρέψει αυτή την συμφωνία.»

«Το χρέος την δεκαετία του ’80 δεν αυξήθηκε από τις κοινωνικές δαπάνες αλλά από τα αυξημένα επίτόκια δανεισμού συγκριτικά με την Γερμανία και την Αμερική»

-Συνεπώς, βάσει της εμπειρίας σας ως συμμετέχων στην επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους του Ισημερινού, μπορούν να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα με την λήξη των εργασιών της επιτροπής. Θα μάθει την αλήθεια ο κόσμος όσον αφορά το πώς έφθασε η χώρα σ’αυτό το σημείο κατάπτωσης;
«Το πόρισμα αυτό μπορεί ο καθένας να το διαβάσει, πιστεύω ότι περιέχει πολλά αποκαλυπτικά στοιχεία σχετικά με το ελληνικό χρέος, Για παράδειγμα ο ευρέως διαδεδομένος μύθος ως προς την αύξηση του χρέους λόγω των υψηλών κοινωνικών δαπανών την δεκαετία του ’80, ( όντως υπάρχει αύξηση). Εμείς ελέγξαμε τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα δανειζόταν με τα επιτόκια δανεισμού της Γερμανίας ή της Αμερικής. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι πως το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης την δεκαετία του ’80 οφείλεται στα υψηλά επιτόκια δανεισμού με τα οποία δανειζόταν η χώρα. Ουσιαστικά, το χρέος που «κληροδοτήθηκε» στα επόμενα χρόνια είναι αποτέλεσμα των επαχθών όρων δανεισμού. Η απάντηση στο γιατί η Ελλάδα δανειζόταν με υψηλά επιτόκια το 1980 και αργότερα, έγκειται στον υψηλό κίνδυνο χρεοκοπίας που διέτρεχε η χώρα. Το σκάνδαλο εδώ βρίσκεται στους «επενδυτές» που παρότι είχαν αποζημιωθεί για τον κίνδυνο που αναλάμβαναν(αποπληρωμή χρέους),ξεφορτώθηκαν τα ελληνικά ομόλογα είτε στις τράπεζες είτε στα ασφαλιστικά ταμεία και σηκώθηκαν κι έφυγαν..Στο γράφημα που δείχνει το κόστος των κοινωνικών δαπανών ως προς το χρέος φαίνεται ξεκάθαρα πως η Ελλάδα δεν είχε ποτέ υπέρογκες κοινωνικές δαπάνες.Όποιος ενοχοποιεί την κοινωνική πολιτική για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό μιλάαυθαίρετα, και κάνει πολιτική.»

«Το Χρέος διογκώθηκε από τον πλουτισμό των τραπεζών»

«Αυτό που αποδεικνύεται είναι πως η διόγκωση του Δημόσιου χρέους έχει να κάνει με τον πλουτισμό των τραπεζών που προσπάθησαν να φορτώσουν τα χρέη τους στο ελληνικό κράτος. Είναι χαρακτηριστικό πως από την παροχή των πρώτων 28 δίς της κυβέρνησης Καραμανλή είχαμε την πρώτη αύξηση στην αξία των ελληνικών ομολόγων. Από το 2008 οι έλληνες τραπεζίτες αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που διέτρεχαν, ζητώντας από το Δημόσιο να διασώσει τις τράπεζες. Από το 2010 οι Γαλλικές, Γερμανικές και Ολλανδικές Τράπεζες χρησιμοποίησαν το πρώτο πακέτο ανακεφαλαιοποίησης των 110 δις ευρώ προκειμένου να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα. Γίνεται κατανοητό πως η διάσωση αφορούσε τις ελληνικές τράπεζες αρχικά και έπειτα τις ξένες. Η ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών υφίσταται ακόμη και σήμερα αφού από τα 85 δισεκατομμύρια που θα πάρει η χώρα τα 25 προορίζονται για τις τράπεζες, μαζί με 8 δισεκατομμύρια για παροχή ρευστότητας. Οι τράπεζες είναι βαθιά χρεοκοπημένες και πρέπει να εθνικοποιηθούν. Έτσι θα αποτραπεί ότι έγινε στην Βουλγαρία όπου η ΕuroBank αγόρασε όλες τις τράπεζες για ένα ευρώ»

«Η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει να πληρώνει το δημόσιο χρέος»

-Είναι δυνατό θεσμικά και νομικά με βάση τα εργαλεία που υπάρχουν ένα χρέος να καταστεί απεχθές.Τι ακριβώς σημαίνει απεχθές, μη νόμιμο, παράνομο. Με ποιο τρόπο γίνεται διαγραφή του χρέους;
«Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει άμεσα να πληρώνει το δημόσιο χρέος. Ότι υποχρεώσεις έχει απέναντι στο Διεθνές Νομισματικό ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση να δηλώσει ότι αρνείται να τις εξυπηρετήσει. Στέλνοντας ένα e-mail με το πόρισμα της επιτροπής σε κάθε ενδιαφερόμενο φορέα, όπου αναλύεται με επιχειρήματα ο παράνομος, μη βιώσιμος και απεχθής χαρακτήρας του χρέους. Τονίζεται η μη βιωσιμότητα του χρέους επιλέγοντας η επιτροπή να χρησιμοποιήσει εναλλακτικά αυτό τον όρο. Συνήθως μη βιώσιμο χαρακτηρίζεται ένα χρέος όταν υπερβαίνει το 120% του ΑΕΠ. Μπορεί να σχετιστεί με τις εξαγωγές , τους ρυθμούς ανάπτυξης και άλλους παράγοντες. Ένα χρέος είναι μη βιώσιμο όταν θέτει σε κίνδυνο, αμφισβητεί και ακυρώνει μακροπρόθεσμα την ικανότητα του κράτους να παρέχει παιδεία, υγεία ή ακόμη και την ικανότητα του να λειτουργεί σαν κράτος. Αυτά είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων χαρακτηρίσαμε το χρέος μη βιώσιμο, τα οποία ισχύουν διεθνώς. Δεν μιλάμε για τεχνοκρατικά κριτήρια αλλά για κριτήρια που καλούνται να εξυπηρετήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.»

«Οι συμβάσεις δανεισμού δεν κυρώθηκαν ποτέ στην Βουλή και είναι παράνομες,Υπάρχουν ποινικές ευθύνες και πρέπει να αποδοθούν»

-Μπορεί λοιπόν με βάση το πόρισμα της επιτροπής και του άρθρου 7 της Κομισιόν να προβεί η χώρα σε διαγραφή χρέους εφόσον τα δάνεια που συνάφθηκαν αντιβαίνουν με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.Δεν χρειάζεται να ερωτηθούν όσοι συνθέτουν το χρέος της χώρας στο εξωτερικό;
«Ο όρος διαγραφή τεχνικά δεν ακουμπάει κάπου. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να σταματήσουμε να πληρώνουμε. Παράλληλα μπορούμε να κάνουμε και κάποιες άλλες ενέργειες όπως το να κάνει η κυβέρνηση το πόρισμα νόμο του κράτους. Να αποφασίσει δηλαδή η κυβέρνηση να το υιοθετήσει μέσω της ικανής πλειοψηφίας που διαθέτει. Όταν αναφέρεται ότι είναι παράνομες οι δανειακές συμβάσεις και το χρέος καθώς δεν κυρώθηκαν ποτέ από την Βουλή του 2010 και του 2012,πρέπει να υπάρχουν και ποινικές ευθύνες. Ποιός είναι αυτός που έχει υποχρεώσει τον ελληνικό λαό να πληρώνει τόσα χρόνια, χάνοντας σχολεία, πανεπιστήμια, κλείνοντας νοσοκομεία, για να πληρωθεί ένα δημόσιο χρέος;»

«Για να συγκρότηθεί Ευρωπαϊκή Σιάσκεψη για τοι χρέος πρέπει να συμφωνούν όλοι.Η διαδικασία που ακολούθησε η κυβέρνηση ήταν ελλατωματική»

-Πιστεύετε πως λόγω της απουσίας ενός ευρωπαϊκού θεσμού που πιστοποιεί ότι ένα χρέος είναι παράνομο, ότι πρέπει να υπάρξει μια συνδιάσκεψη παρόμοια μ’εκείνη του 1953 ώστε να καθήσουν όλες οι χώρες σ’ένα κοινό τραπέζι ή υπάρχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα λόγω της διαφοράς ταχυτήτων ανάμεσα στις οικονομίες της Ευρωζώνης;
«Εδώ πρέπει να είμαστε ρεαλιστές.Το ζήτημα αυτό υπήρχε εξ’ αρχής από την κυβέρνηση του Σύριζα, επιδιώκοντας να το υλοποιήσει μέσω διαδοχικών ταξιδιών από τον Έλληνα πρωθυπουργό, όπως θυμόμαστε. Όταν από τις πρώτες κιόλας μέρες της διακυβέρνησης έγινε προσπάθεια ώστε να συγκροτηθεί ένα συμπαγές μέτωπο με το Νότο, και εν συνεχεία το θέμα του χρέους θα έμπαινε στην ατζέντα και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών με κατάληξη, την συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής διάσκεψης για το χρέος. Η διαδικασία ήταν ελαττωματική εξ’αρχής καθώς παραγνώριζε τους πολύ αρνητικούς συσχετισμούς που υπάρχουν στην Ευρώπη. Κυρίως επειδή όλοι οι πρωθυπουργοί της Ευρωζώνης ήταν αντίθετοι σε μια τέτοια πρόταση. Όσο θελκτική κι αν ακούγεται μια τέτοια πρόταση προϋποθέτει την συμφωνία ανάμεσα στις χώρες της Ευρωζώνης.»

Μετά την συνεννόηση έρχεται η διενέργεια της συνδιάσκεψης για το χρέος. Ο Σύριζα είχε αυταπάτες πιστεύοντας ότι μπορεί να πείσει για το δίκαιο των θεσεών της χώρας τους υπόλοιπους, καθιστώντας τους παράλληλα υπέρμαχους ως προς την πρόταση της κυβέρνησης. Φθάνοντας έτσι σε μοναδικό σημείο όπου μόνη λύση είναι οι μονομερείς πράξεις. Λαμβανομένου υπόψη πως το Διεθνές δίκαιο έχει πολλές αξιοποιήσιμες ως προς αυτό διατάξεις, που μπορούν να θωρακίσουν την κυβέρνηση απέναντι στους πιστωτές .Να μην ξεχνάμε βέβαια πως όταν μιλάμε για μονομερείς πράξεις μιλάμε για κυρίαρχα κράτη.»

«Το Ευρώ καλείται να επιλύσει τις «ασυμμετρίες» στην Ευρωζώνη που συνηθως ευνοούν την Γερμανία»

-Με το χρέος της χώρας να ανέρχεται στα 324 δισεκατομμύρια τον Δεκέμβριο του 2014 υπάρχει πιθανότητα πιστεύετε να αποπληρωθεί εντός Ευρωζώνης, με δεδομένη την κατάσταση της χώρας σε βιοτικό και οικονομικό επίπεδο ή πρέπει ν’ακολουθηθεί άλλος δρόμος και ποιος μπορεί να είναι αυτός;
«Το ελληνικό χρέος ενώ ήταν στα 324 δισεκατομμύρια πρέπει να έχει πέσει ελέω της επιλογής της κυβέρνησης να «σφραγίσει» την αγορά, παίρνοντας τα ρευστά διαθέσιμα από Δήμους και δημόσιους φορείς, ώστε να πληρώσει το Δημόσιο Χρέος και να οδηγηθεί σε μια συμφωνία ως τις 17 Αυγούστου. Η μείωση βέβαια ήταν πρόσκαιρη καθώς προβλέπεται αύξηση του Δημόσιου Χρέους, το οποίο θα τείνει στα 400 δισεκατομμύρια. Εδώ προκύπτει σαφώς ένα ζήτημα με το ευρώ αν και η αλήθεια είναι πως η Επιτροπή δεν εξέτασε καθόλου την παράμετρο αυτή. Η άποψη μου είναι ότι το ευρώ είναι η ακραία έκφραση της πολιτικής της λιτότητας. Όσο έχουμε ευρώ τόσο θα έχουμε περικοπές, απολύσεις και όλη αυτή την κοινωνική λαίλαπα που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.»

«Το Ευρώ καλείται να συνδυάσει πολλές ασυμμετρίες των κρατών μελών που το έχουν υιοθετήσει. Ασυμμετρίες που αφορούν τις συναλλαγές από και προς το εξωτερικό, οι οποίες ως επί το πλείστον ευνοούν την Γερμανία και τις χώρες του κέντρου. Οι προτεινόμενες λύσεις από την πλευρά της Γερμανίας δεν είναι ουδέτερες ως προς τα άλλα κράτη αλλά καταστροφικές.»
Μια επιλογή που είναι υπέρ της Γερμανίας καταλήγει εναντίον των υπόλοιπων χωρών του Νότου. Αυτό που αποδείχθηκε το τελευταίο πεντάμηνο είναι πως όποιος πιστεύει σε μια φιλολαϊκή Ευρωζώνη, με άλλους συσχετισμούς και ότι είναι δυνατό να μεταπειστούν οι ηγέτες της να αλλάξουν πολιτική, πλανάται πλάνη οικτρά. Η Ευρώπη δεν αλλάζει, Το μόνο που θα μείνει από τις αυταπάτες της κυβέρνησης είναι αυτές οι πομφόλυγες περί του κοινού Ευρωπαϊκού σπιτιού, της Ευρώπης της αλληλεγγύης κλπ. Θα πρέπει κατά την γνώμη μου να «απολογηθούν» αυτοί που έλεγαν «Αλλάζουμε την Ελλάδα, αλλάζουμε την Ευρώπη» Καμιά Ευρώπη δεν άλλαξε υπό το βάρος μιας πιεστικής διαπραγμάτευσης και δυστυχώς η Ελλάδα συνεχίζει τον δρόμο των μνημονίων από το 2010 και έπειτα. Πλέον μπαίνουμε σε μια καινούργια τροχιά από τον Φεβρουάριο, με νέα φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού.»

-Από την μια βέβαια λέγεται πως ο δρόμος των μνημονίων είναι «γνωστός» πάρα την οικονομική και κοινωνική καταστροφή που έχει επιφέρει ενώ όπως δήλωσε πρόσφατα ο κ.Φλαμπουράρης στο «κόκκινο» αν δεν πετυχαίναμε συμφωνία τα ΑΤΜ εκεί που έδιναν 60 ευρώ, θα έμεναν άδεια. Τι θα κάναμε τότε;
«Η ευθύνη ανήκει στον κ.Φλαμπουράρη και την κυβέρνηση, για το ότι φτάσαμε στον έλεγχο ροής κεφαλαίων. Αν είχαν κάνει το δημοψήφισμα τον Φεβρουάριο, όταν το Ελληνικό Δημόσιο διέθετε πολλά δισεκατομμύρια και μπορούσαμε να αντέξουμε τον εκβιασμό, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα ήμασταν με το μαχαίρι στο λαιμό με τα ρευστά διαθέσιμα να επαρκούν για λίγες μόλις μέρες. Δεν γνωρίζω αν όλα αυτά έγιναν λόγω αφέλειας ή αν δεν υπήρχε σχέδιο, αλλά όπως και να’χει εκ του αποτελέσματος με βάση και το συντριπτικό όχι του λαού που έδωσε μάχη, οι προεκλογικές εξαγγελίες της Κυβέρνησης για μια επιτυχή συμφωνία χωρίς ρήξη απέτυχαν. Προεκλογικά ο Σύριζα έλεγε «Ούτε ρήξη, ούτε υποταγή» κι όχι μόνο έχουμε υποταγή από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, αλλά κινδυνεύει να μετατραπεί στον τέταρτο μνημονιακό πρωθυπουργό μετά τους Σαμαρά-Βενιζέλο, Παπανδρέου και Παπαδήμο. Από την άλλη ο Τσίπρας κινδυνεύει να τινάξει το κόμμα του στον αέρα, μη σεβόμενος τα συλλογικά όργανα, ώστε να υιοθετήσει μια ξεκάθαρα αντιλαϊκή πολιτική, ξεφεύγοντας από τις εξαγγελίες των προηγούμενων χρόνων.»

«Πρέπει να ξαναστηθούν μορφές συλλογικής έκφρασης του λαού, ώστε να διοχτευθεί η αγανάκτηση σε «κανάλια» έκφρασης και να σταματήσει το βουβό ποτάμι που βλέπουμε γύρω μας»

-Ως εκ τούτου όπως καταλαβαίνουμε ο άλλος δρόμος είναι αυτός της εξόδου από το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν χρειάζεται ένα χρονικά διάστημα για την προετοιμασία της χώρας μέχρι την μετάβαση στο νέο νόμισμα. Πόσο είναι αυτό; Και τι απαιτείται για να αλλάξουν ουσιαστικά τα πράγματα κι όχι απλά να μιλάμε για το νέο νόμισμα;
«Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να πάρει ο ελληνικός λαός την υπόθεση στα χέρια του. Όλα τα προηγούμενα χρόνια ο ελληνικός λαός εναπόθετε τις ελπίδες του είτε στην σοσιάλδημοκρατία, είτε στην Δεξιά, είτε στην Αριστερά.Με τελικούς κερδισμένους τις Τράπεζες. Καμία λύση δεν μπορεί να υπάρξει για τον λαό όσο αναθέτει την διαχείριση των πραγμάτων σε κάποιους άλλους. Πρέπει να ξαναστηθούν μορφές συλλογικής έκφρασης και πάλης του λαού, ώστε να βρεθούν κανάλια έκφρασης ώστε να διοχετευθεί η αγανάκτηση, η οργή και να σταματήσει αυτό το βουβό ποτάμι που βλέπουμε γύρω μας.»

-Αναφορικά με την μετάβαση στο εθνικό νόμισμα κι όλα όσα πρέπει να γίνουν για να αλλάξει η οικονομική πορεία της χώρας;
«Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα υπό κανονικές συνθήκες γίνεται έπειτα από πέντε μήνες.Ο χρόνος έκδοσης μπορεί να συντμηθεί. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα νομισματοκοπεία και όχι μόνο το εθνικό νομισματοκοπείο. Δεν υπάρχουν σοβαρά τεχνικά προβλήματα, εκτός φυσικά από τα ζητήματα όπως τι θα κυκλοφορεί μέχρι την έκδοση του πρώτου χαρτονομίσματος, το οποίο νομίζω ότι μπορεί να επιλυθεί με την έκδοση χρεωστικών και πιστωτικών καρτών, σε όσους δεν διαθέτουν, από την πλευρά της κυβέρνησης ώστε να γίνονται οι εμπορικές συναλλαγές. Είναι δυνατό να χρησιμοποιείται το ευρώ προς την κατεύθυνση αυτή. Δεν υποτιμώ τυχόν τεχνικά προβλήματα. Το διακύβευμα όμως εδώ είναι πάρα πολύ απλό. Έχουμε ένα νέο αντιλαϊκό μνημόνιο διάρκειας τριών ετών. Τα μνημόνια του 2010, του 2011 και του 2012, παρείχαν απατηλές υποσχέσεις, ενώ το τωρινό που δεν έχει ακόμη υπογραφεί θα είναι ακόμα πιο οδυνηρό. Αυτοί που κατηγορούν το σχέδιο της εξόδου ως ελαττωματικό, οδήγησαν την εθνική οικονομία «στα βράχια». Τι σχέδιο είχαν για τις ελληνικές τράπεζες, τι σχέδιο είχαν για τις ελληνικές εξαγωγές και το εμπορικό ισοζύγιο. Τι σχέδιο είχαν για τον κρατικό προϋπολογισμό;Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι πως ήταν απίστευτα τυχοδιώκτες και ευθύνονται για την κατάσταση αυτή. Όποτε ας μη μας κατηγορούν ότι δεν έχουμε σχέδιο.»

-Με την ευκαιρία της αναφοράς για το εμπορικό ισοζύγιο, θα βελτιωθεί με την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, η χώρα θα ανασυγκροτηθεί παραγωγικά, δεν θα υπάρχει έλλειμμα, η χώρα δεν χρειαστεί να προσφύγει στις αγορές ώστε να δανειστεί εκ νέου;

«Αυτό που θα συμβεί με το εθνικό νόμισμα είναι να τονωθεί η εσωτερική παραγωγή. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε είναι να σκεφτούμε κατά πόσο είναι ορθολογικό να εισάγουμε χιλιάδες αυτοκίνητα, με τις εισαγωγές αυτοκινήτων να φθάνουν το 20% σε ετήσια βάση, την ίδια στιγμή που τα κατασχεμένα από τις τράπεζες αυτοκίνητα είναι παρατημένα σε διάφορες μάντρες. Γιατί δεν εφαρμόζεται μια οικονομία τελών ώστε να χρησιμοποιούνται τα ήδη υπάρχοντα αυτοκίνητα, και σπαταλάμε τόσα χρήματα για εισαγωγές αυτοκινήτων. Ένα από τα πολλά παραδείγματα που δείχνει ότι το εμπορικό ισοζύγιο έχει πάρα πολλά λεπτά σημεία. Ως εκ τούτου οι εισαγωγές δεν έχουν να κάνουν μόνο με ικανοποίηση αναγκών αλλά εξυπηρετούν μια πολιτική ετεροβαρή ως προς την οικονομία έντασης στο πλαίσιο της Ευρωζώνης φυσικά.»

«Η κρίση στην Ελλάδα είναι στην βάση της καπιταλιστική, γι’άυτό αποτυγχάνουν οι γραμμικές οικονομικές λύσεις που ακολουθούνται για να την επιλύσουν»

-Ζούμε μια ανατροφοδοτούμενη κρίση χρέους , μια χρηματοπιστωτική παγκόσμια κρίση ή απλά το καπιταλιστικό σύστημα στην προσπάθεια του να βρει νέα πεδία κερδοφορίας και συσσώρευσης κεφαλαίων δημιούργησε αυτή την κρίση;
«Αυτή η κρίση στις απαρχές της ήταν μια καπιταλιστική κρίση. και σχετιζόταν με το ποσοστό κέρδους. Δεν είναι τόσο μαρξιστικό όμως να ανάγουμε διαφορετικές εκφάνσεις μιας κρίσης μόνο ως προς το ποσοστό κέρδους. Δεν ανάγονται όλες οι μορφές κρίσης στην παραγωγή. Μπορεί να υπάρχει κρίση δημοσιονομική, κρίση χρηματοπιστωτική. Όλες αυτές τις μορφές κρίσης τις έχουμε δεί τα τελευταία χρόνια. Η «μαγεία» της ελληνικής οικονομίας έγκεται στο ότι περιλαμβάνει όλες αυτές τις κρίσεις, με τον πυρήνα της κρίσης να είναι καπιταλιστικός , γι’αυτό αποτυγχάνουν όλες αυτές οι γραμμικές οικονομικες λύσεις που επιχειρούν να την επιλύσουν»

-Συνεπώς για να συνοψίσουμε, η κοινωνική αλλαγή εκτός του πλαισίου που ορίζεται από την σημερινή κυβέρνηση, ως προς τις διαδικασίες που θα πρέπει να γίνουν αφορά την έξοδο από το Ευρώ και την Ευρωπαίκή Ένωση, την στάση πληρωμών, την έκδοση εθνικού νομίσματος, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, με παράλληλη παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας;

«Ακριβώς, θα πρέπει να επακολουθήσει μια πορεία παραγωγικής ανασυγκρότησης με αύξηση των δημόσιων επενδύσεων, ώστε η ελληνική οικονομία σταδιακά να βρεί τον δρόμο της.»