Για μια ακόμη χρονιά στο Σκιαδά υποφέρουν οι κάτοικοι και επισκέπτες από πολύωρες διακοπές της παροχής νερού.

Εδώ και πολλά χρόνια ζητείται λύση στο θέμα της ύδρευσης.  Στην πραγματικότητα από τις πρώτες επισκέψεις που θυμάμαι στο χωριό στα μέσα της δεκαετίας του '80, μαζί με τους γονείς μας και τους παππούδες, κουβαλούσαμε στο σπίτι νερό από βρύσες της κοινότητας για να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Τα τελευταία χρόνια έχουν στερέψει και αυτές.

Το δίκτυο ύδρευσης θεωρούνταν ότι είχε τεχνικά θέματα, υπήρχαν απώλειες και εκεί αποδίδονταν οι αιτίες της λειψυδρίας. Σύμφωνα όμως με τον Πρόεδρο της τοπικής κοινότητας αυτά έχουν λυθεί και  πλέον δεν έχει απώλειες.

Αρκετοί από τους μόνιμους κατοίκους έχουν λάβει τα μέτρα τους με δεξαμενές στα σπίτια τους (από το νερό του δικτύου βεβαίως)  και έτσι δεν τους επηρεάζουν σημαντικά οι διακοπές ύδρευσης που γίνονται από τις κοινοτικές δεξαμενές. Έτσι, το πρόβλημα το βιώνουν οι επισκέπτες του καλοκαιριού και κάποιοι μόνιμοι κάτοικοι που στωικά υπομένουν αδιαμαρτύρητα.

Λίγες μέρες πριν το τριήμερο του δεκαπενταύγουστου άρχισαν οι διακοπές στην παροχή νερού οι οποίες κάθε μέρα που περνά είναι και μεγαλύτερης διάρκειας με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι κάτοικοι να επιτελέσουν βασικές τους ανάγκες υγιεινής. Μέχρι και σήμερα 17/8 η δημοτική αρχή δεν έχει ανταποκριθεί. Πότε σκοπεύει να το κάνει; Όταν φύγουν -αναγκαστικά ίσως- οι παραθεριστές;

Τι φταίει και στο Σκιαδά σχεδόν κάθε καλοκαίρι υπάρχει αυτό το σοβαρό πρόβλημα;

Γιατί οι διαδοχικές δημοτικές αρχές δεν έχουν δώσει μια μόνιμη λύση;

Για ποιο λόγο η δημοτική αρχή δεν είχε προνοήσει να εφοδιάζεται το σύστημα ύδρευσης του Σκιαδά με υδροφόρες κατά τις ημέρες που στην κοινότητα έρχονται πολλοί παραθεριστές και έτσι αυξάνονται οι ανάγκες σε νερό;

Είναι ή όχι βασική υποχρέωση μιας δημοτικής αρχής να φροντίζει για την απρόσκοπτη παροχή νερού, η μεγαλύτερη ίσως από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου,  σε όλους τους κατοίκους εντός των ορίων ευθύνης της;

Θεωρεί η δημοτική αρχή όλους τους πολίτες ότι έχουν ίσα δικαιώματα στην πρόσβαση νερού ή τους διαχωρίζει;

Εν τέλει, θέλει η δημοτική αρχή να ζωντανεύουν, έστω το καλοκαίρι, τα χωριά στα όρια ευθύνης της ή δεν την απασχολεί ιδιαίτερα το τι γίνεται στα χωριά και το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών της, όταν χρόνο με το χρόνο αυτά εγκαταλείπονται;

Αυτά είναι τα πρώτα, καλοπροαίρετα αλλά με αγωνία, ερωτήματα που τίθενται και περιμένουν την απάντηση των αρμοδίων. Σύντομα ελπίζω.

Σπύρος Κ. Ζαφείρης