Γιατί θα συμμετείχα σε ένα συλλαλητήριο υπέρ μιας σύνθετης ονομασίας για τη γείτονα χώρα:

Το γεωγραφικό επιχείρημα: Εφόσον ουδείς αμφισβητεί τα σύνορα που χαράχτηκαν με τους Βαλκανικούς, οι τρεις κληρονόμοι της πρώην οθωμανικής Μακεδονίας αποκτούν ντε φάκτο δικαίωμα χρήσης του ονόματος.

Το εθνολογικό επιχείρημα: Εφόσον με τις ανταλλαγές των πληθυσμών (και δυστυχώς όχι μόνο με τις ανταλλαγές) τα τρία τμήματα της Μακεδονίας απέκτησαν διακριτές εθνολογικές συνθέσεις, ελληνική Μακεδονία είναι μόνο η ελληνική. Οι άλλες δυο δεν είναι ελληνικές.

Το γλωσσικό επιχείρημα: Εφόσον ουδείς μπερδεύει τη Ρωσία με τη Λευκορωσία ούτε το Μεξικό με το Νέο Μεξικό, δεν θα μπερδέψει και τη Μακεδονία με τη Νέα Μακεδονία.

Το γεωπολιτικό επιχείρημα: Είναι προτιμότερο ένα μικρό σλαβικό κράτος στα βόρεια σύνορά μας παρά μια μεγάλη Αλβανία.

Το διπλωματικό επιχείρημα: Αν συνεχίσουμε την ανόητη διπλωματική τακτική των τελευταίων 25 ετών, η γείτονα θα κατοχυρώσει και τυπικά το όνομα που έχει ήδη διεθνώς επιβάλει: Μακεδονία (σκέτο).

Το ιστορικό επιχείρημα: Η εμμονή με τον Μεγαλέξαντρο δεν φανερώνει σεβασμό, αλλά άρνηση της ιστορίας. Ανάμεσα στην εποχή του και στα σημερινά εθνικά κράτη μεσολάβησαν τρεις αυτοκρατορίες αιώνων (Ρωμαϊκή, Βυζαντινή, Οθωμανική) και κυρίως οι εθνικές επαναστάσεις. Αυτές διαμόρφωσαν τον κόσμο που ζούμε -έναν εντελώς νέο κόσμο.

Το πολιτικό επιχείρημα: Η λογική των συλλαλητηρίων είναι εθνικιστική. Αν κυριαρχήσει, κερδισμένοι θα βγουν οι γνήσιοι εκφραστές του εθνικισμού, δηλαδή η Άκρα Δεξιά, είτε στη συντηρητική εκδοχή της (Εκκλησία, Λαϊκή Δεξιά) είτε στη ριζοσπαστική εκδοχή της (Χρυσή Αυγή).