Μια έντονη ομίχλη του θολώνει την ορατότητα.Ακούγονται παντού πυροβολισμοί και ουρλιαχτά.Γυναίκες και παιδιά στους δρόμους.Γερμανικά οχήματα και κρανιοφόροι σε παρέλαση.Η μνήμη του πάει εβδομήντα χρόνια πίσω.Εικόνες απ' τις ιστορίες που του είχαν διηγηθεί οι πρόγονοί του.Οι φωνές δυναμώνουν και η εναλλαγή των σκηνών ωμής βίας πυκνώνουν.Σαν ωστικό κύμα κάνουν την οδήγηση σχεδόν απαγορευτική.

Πίσω στην εθνική πάλι στο δρόμο του προορισμού.Δεν ευνοούν τέτοια πισωγυρίσματα σκέφτηκε.Μπορεί να ήταν όνειρο  ή μια παραδρομή της σκέψης του.Μόλις πέρασε το τούνελ στην Κλεισούρα το είχε ήδη ξεχάσει.Μα η ζάλη εξακολουθούσε λίγο λίγο να τον ενοχλεί.Είναι άλλωστε Σεπτέμβρης και οι ιστορικοί συνειρμοί μοιάζουν αναπόφευκτοι.

Ένα χιλιόμετρο έξω από τον Ωρωπό μια ομάδα ανταρτών περνούσε με άτακτο βηματισμό, διασχίζοντας το δρόμο με ελιγμούς ανάμεσα απ' τα οχήματα.Άρχισε να ανησυχεί.Τα χέρια του τρέμαν στο τιμόνι.Βρίσκομαι σε παραλήρημα; Σιγοψιθύριζε στον εαυτό του.Ή μήπως φταίει η υγρασία και ο ίλιγγος ; Αυτός είναι πραγματικός ίλιγγος σκέφτηκε.

Σε λίγα λεπτά είχε φτάσει στην Πρέβεζα.Πάρκαρε στο λιμάνι και κατέβηκε μια βόλτα με τα πόδια κατά μήκος της παραλίας , να τον χτυπήσει λίγο ο αέρας μήπως και συνέλθει.Ο ίλιγγος όμως επανήλθε σαν κεραυνός αυτή τη φορά.Το εικοστό τέταρτο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ είχε οχυρωθεί στα κάστρα Αγ.Ανδρέας και Αγ.Γεώργιος. Η μάχη της Πρέβεζας εκτυλίσσονταν μπροστά στα μάτια του.Η ΕΠΟΝ μεταφέρονταν στην Παργινόσκαλα για εκτέλεση.Οι 25 μαχητές της Λευτεριάς οχυρωμένοι στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας δεν παραδίδονταν.Όσο και να τους χτυπούσαν με χειροβομβίδες ,όλμους και οπλοπολυβόλα αυτοί αντιστέκονταν.Άκουσε τον επιθανάτιο ρόχγο του Αβραάμ Λεσπέρογλου και είδε τον Καταραχιά να τραυματίζεται.