Βραβείο καλύτερης ταινίας και βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν 2012

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση.

Στείλτε mail στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. με το ονοματεπώνυμο και το τηλέφωνό σας και την ένδειξη "ΑΔΙΚΟΣ" και μπείτε στην κλήρωση για δύο μονές προσκλήσεις.

Υπόθεση: Ο Σωτήρης είναι προανακριτής της Αστυνομίας. Μια μέρα αποφασίζει να γίνει δίκαιος. Θα αθωώνει όλους αυτούς που έπεσαν στο έγκλημα επειδή δεν είχαν «στον ήλιο μοίρα». Στην προσπάθειά του να σώσει έναν ακόμα αθώο, σκοτώνει από λάθος έναν άνθρωπο. Η Δώρα είναι γύρω στα 40. Ειναι μόνη, κάνει ότι δουλειά βρεί μπροστά της και γενικώς κάνει ότι μπορεί. Τη μία καθαρίζει γραφεία, την άλλη δουλεύει κομπάρσος, την τρίτη κλέβει μπριζόλες απο το σουπερ μάρκετ.

Τα αποθέματα αλληλεγγύης της έχουν στερέψει. Δεν της καίγεται καρφί για κανέναν! Προσπαθώντας σώνει και καλά να αποδείξει την αθωότητα ενός ακόμα χτυπημένου απο τη μοίρα ο Σωτήρης θα φτάσει στα άκρα. «Το δάχτυλο μου δεν υπάκουσε στο μυαλό μου» θα πει μετά, αλλά τι σημασία έχει; Και σαν να μην έφτανε αυτό, μάρτυρας του φόνου είναι η Δώρα. Από αυτήν τη γυναίκα λοιπόν πρέπει να περιμένει βοήθεια ο Σωτήρης;

Σχόλιο: Φτιαγμένος από υλικά μιας κινηματογραφικής διαδρομής που ξεκινάει από το βωβό σινεμά και τη σλάπστικ κωμωδία, διασχίζει τη μελοδραματική πλαστικότητα του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και καταλήγει στα θεμέλια του παράδοξου σινεμά του Ρόι Αντερσον και της μαύρης κωμωδίας του Ακι Καουρισμάκι, ο «Αδικος Κόσμος» είναι περισσότερο απʼ όλα τα πάραπάνω μια ταινία φτιαγμένη με το μεγαλείο της απλότητας.

Ο «Αδικος Κόσμος» είναι η μεγάλη ταινία της μικρής, ασήμαντης ιστορίας του στη διαδρομή προς την ευτυχία. Στις πίσω σελίδες μιας εφημερίδας θα περνούσε απαρατήρητη. Στο σινεμά του Φίλιππου Τσίτου, δεν ξεχνιέται εύκολα...