Μέσα σε σχεδόν μια ώρα ο γνωστός σκηνοθέτης μπόρεσε να χωρέσει την ιστορία των δομών και των ενοίκων του «Ψυχαργώς» και να στείλει το δικό του μήνυμα, αυτό που χρόνια τώρα στέλνει η τοπική κοινωνία, ότι δομές και ένοικοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της Πρέβεζας.
Χθες το απόγευμα στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Πρέβεζας πραγματοποιήθηκε η πρώτη προβολή της ταινίας «Κι με είδε μια ακτίδα» στην οποία πρωταγωνιστές δεν είναι μόνο οι ένοικοι του ξενώνα αλλά το προσωπικό, οι γείτονες και ολόκληρη η κοινωνία της Πρέβεζας που έχει αγκαλιάσει με αγάπη τους ανθρώπους αυτούς.
Η ταινία γυρίστηκε από τον Μπάμπη Τσόκα κατά την περίοδο 2010-2012 και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2012 στην Στοκχόλμη της Σουηδίας, και όπως επισημαίνει ο σκηνοθέτης έζησε πολύ συγκινητικές στιγμές καθ’ όλη την διάρκεια των γυρισμάτων, τα οποία του έδωσαν την δυνατότητα να γνωρίσει ιδιαίτερους ανθρώπους με πολλές ικανότητες και ιδιαίτερες ευαισθησίες.
Την εκδήλωση άνοιξε η χορωδία «Ηχοχρώματα» όπου παρουσίασε μεταξύ άλλων και το μουσικό θέμα της ταινίας «Εσπερινός», ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο αντιδήμαρχος κ. Γιώργος Φραγκούλης, ο οποίος εξήρε τη λειτουργία των δομών και την προσφορά του προσωπικού μέσα σε αυτά τα 12 χρόνια.
«Σήμερα τον πρώτο λόγο έχουν οι εικόνες. Μέσα από αυτές θα συνομιλήσουμε και θα έχουμε τη δυνατότητα και την ευκαιρία να αποδείξουμε ότι η κοινωνία δεν είναι αδιάφορη απέναντι στο ανθρώπινο κάλεσμα. Να προβληματιστούμε και να κατανοήσουμε πως η ψυχική ασθένεια μπορεί να αλλάζει τη ζωή, αλλά δεν την καταστρέφει. Πως η γνωριμία με το πρόβλημα και η επικοινωνία είναι ο καλύτερος τρόπος για να σπάσουν αυτές οι διαχωριστικές γραμμές του φόβου και της άγνοιας» τόνισε στο χαιρετισμό της η επιστημονικά υπεύθυνη των δομών κα Βασιλική Μπόρου η οποία ευχαρίστησε θερμά τον κ. Τσόκα για την ταινία, τη χορωδία Ηχοχρώματα και ιδιαίτερα τον κ. Άλκη Λορέντζο αλλά και όλους όσοι συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία των δομών.
«Θα θελα να πω πάρα πολλά, αλλά θα πω μόνο για τον πόνο αυτών των ανθρώπων, τον πόνο των ανθρώπων που συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Στη δύσμοιρη εποχή μας αλλά και σε κάθε άλλη εποχή ο πόνος στη δική του μορφή, πνευματική και σωματική, είναι πληθωρικά υπαρκτή για αυτό και οι πονεμένοι άνθρωποι αυξάνονται και πληθαίνουν όλο και περισσότερο. Έτσι ο πόνος κατάντησε να είναι ο δυνάστης της ανθρώπινης ζωής και ο άνθρωπος που βιώνει το μαρτύριο του πόνου είναι ιερό πρόσωπο, που αποσπά τη συμπάθεια και τη συμπαράσταση κάθε ευαίσθητου ανθρώπου, κάθε ανθρωπιστή» τόνισε στο χαιρετισμό του ο σκνηοθέτης κ. Μπάμπης Τσόκας υπογραμμίζοντας πως στα πρόσωπα των Πρεβεζάνων συνάντησε την έμπρακτη αγάπη όταν αποφάσισε να γυρίσει την ταινία.
«Συνάντησα την απέραντη καλοσύνη, την τρυφερότητα, το μητρικό χάδι, την έμπρακτη στοργή στους πονεμένους ανθρώπους του Ξενώνα. Πριν ακόμη αποφασίσω για τη δημιουργία της ταινίας οι συμπατριώτες μου Πρεβεζάνοι μιλούσαν με θαυμασμό και περηφάνια ότι στην πόλη μας λειτουργούσε η μονάδα ψυχοκοινωνικής αποκαστάστασης «Εστία» και ήξερα για τις πλούσιες δραστηριότητές τους και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή» τόνισε ο κ. Τσόκας σημειώνοντας ότι οι Πρεβεζάνοι δείχνουν μια απέραντη ευαισθησία και ανθρωπιά απέναντι στους πονεμένους, και αυτά τα μηνύματα και τις αξίες θέλησε να μεταφέρει στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό μέσα από την ταινία του, η προβολή της οποίας έγινε δεκτή με θερμά χειροκροτήματα.
