Θυμίζουμε ότι στο σχέδιο νόμου (δείτε ΕΔΩ), το παραπάνω Ινστιτούτο θα λειτουργούσε στην Πρέβεζα και η σχετική πρόταση είχε “δουλευτεί” πολύ από το στελεχιακό δυναμικό του τμήματος ΤΕΙ που υπάρχει στην Πρέβεζα.

Η σημασία της λειτουργίας του Ινστιτούτου στην Πρέβεζα θα ήταν τεράστια, αφ' ενός γιατί όπως σημειώνει ο πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τριαντάφυλλος Αλμπάνης: “Μέχρι σήμερα το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ήταν το μοναδικό μεγάλο περιφερειακό Ίδρυμα χωρίς Κέντρο Έρευνας. Εκτιμώ ότι η δημιουργία του Κέντρου Ερευνών Ηπείρου (ΚΕΗΠ) αποτελεί μια πρόταση κομβικής εξέλιξης, που θα προικίσει το Ίδρυμα με πέντε νέα Ινστιτούτα. Τα τέσσερα (4) εξ αυτών περιλαμβάνονται ήδη στο υπό σύνταξη νομοσχέδιο: α) Βιοεπιστημών, β) Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης, γ) Επιστημών των Υλικών και Υπολογισμών και δ) Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών. Θεωρώ σκόπιμη τη βελτίωση του σχεδιασμού με την προσθήκη ενός πέμπτου Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάλυσης και Αλληλέγγυας Οικονομίας. Με την πολυδιάστατη αυτή θεσμική του υπόσταση, η συμβολή του ΚΕΗΠ στην ανάπτυξη της περιφέρειας της Ηπείρου θα καταστεί άμεσα ορατή, ενισχύοντας συγχρόνως την εξωστρέφεια των ερευνητικών ομάδων και ιδιαίτερα, των νέων ερευνητών του Ιδρύματος” αφ' ετέρου θα μετέφερε πολλούς πόρους στην περιοχή της Πρέβεζας.

Παράλληλα η Ήπειρος θα αποκτούσε μία λιγότερο Ιωαννινοκεντρική λογική και θα μπορούσε να δουλέψει στην άμβλυνση των ανισοτήτων εντός της Περιφέρειας Ηπείρου, που είναι πολύ μεγάλες, όπως έχουμε παρουσιάσει παλαιότερα και σε έρευνά μας.

Ας ελπίσουμε το όνομα του νέου Πανεπιστημίου (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και όχι Πανεπιστήμιο Ηπείρου), να μην αποτυπώνει και τη συνολικότερη λογική του.

Το Πανεπιστημιακό Ερευνητικό Κέντρο Πανεπιστημίου Ιωαννίνων θα αποτελείται από τα παρακάτω 6 Ινστιτούτα:

α) βιοεπιστημών, το οποίο λειτουργεί στην πόλη των Ιωαννίνων, με εξειδίκευση σε θέματα λειτουργικής γονιδιωματικής, βιολογίας της ανάπτυξης, καθώς και έρευνας σχετικής με τη διάγνωση ή τη θεραπεία ανθρώπινων νόσων,

β) επιστήμης υλικών και υπολογισμών, το οποίο λειτουργεί στην πόλη των Ιωαννίνων, με εξειδίκευση στο σχεδιασμό, στην ανάπτυξη και στις εφαρμογές των επιστημών και των τεχνολογιών νέων υλικών, καθώς και σε ψηφιακές καινοτομίες αξιοποίησης τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών,

γ) ανθρωπιστικών και κοινωνικών σπουδών, το οποίο λειτουργεί στην πόλη των Ιωαννίνων, με εξειδίκευση στις νεοελληνικές σπουδές, στην ελληνική γραμματεία, την εκπαίδευση, την ιστορία, τις τέχνες και τη γλωσσολογία,

δ) οικονομικής ανάλυσης και αλληλέγγυας οικονομίας, το οποίο λειτουργεί στην πόλη των Ιωαννίνων, με εξειδίκευση στην ανάλυση οικονομικών και κοινωνικών φαινομένων, με σκοπό την προώθηση εναλλακτικών μορφών ανάπτυξης με επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον,

ε) περιβάλλοντος και αειφόρου ανάπτυξης, το οποίο λειτουργεί στην πόλη των Ιωαννίνων, με εξειδίκευση στις τεχνολογίες ελέγχου και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και στην εφαρμογή μοντέλων ανάπτυξης βασισμένων στην αειφορία με έμφαση στην προστασία των υδατικών και εδαφικών πόρων και στα χαρακτηριστικά της αγροδιατροφής. Στο Ινστιτούτο περιβάλλοντος και αειφόρου ανάπτυξης ιδρύεται παράρτημα (σταθμός) υδάτινου περιβάλλοντος και αειφόρου ανάπτυξης, με εξειδίκευση στην στήριξη της αλιευτικής παραγωγής, την ανάδειξη και προστασία του υδάτινου περιβάλλοντος, καθώς και την παροχή εξειδικευμένης γνώσης σε θέματα αλιείας, υδατοκαλλιεργειών και προστασίας. Με απόφαση της Συγκλήτου καθορίζεται η έδρα του παραρτήματος.

στ) Ινστιτούτο Ψηφιακής Καινοτομίας, το οποίο λειτουργεί στην πόλη των Ιωαννίνων, αναφέρεται στην αξιοποίηση των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών (ΤΠΕ) για τον ευρύτερο ψηφιακό μετασχηματισμό που υφίσταται η σύγχρονη κοινωνία στις περισσότερες δραστηριότητές της, όπως οικονομία, πολιτισμός, βιομηχανία και επιστήμες. Oι δραστηριότητες του Ινστιτούτου περιλαμβάνουν τη βασική και εφαρμοσμένη πληροφορική και τη μηχανική υπολογιστών, στο πλαίσιο ενός ευρέως φάσματος εφαρμογών, όπως η επιχειρηματικότητα, η διοίκηση, ο πολιτισμός, το περιβάλλον, η υγεία και η διεπιστημονικότητα.