Στο σχετικό τους αίτημα προς τον Πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, οι εργαζόμενοι ανέφεραν:

“Αξιότιμε κ. Δήμαρχε,

Με την απόφαση 6206/2012 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ιδρύθηκε ο Σύλλογος Βρεφονηπιοκόμων Ελλάδας, το πρώτο και μοναδικό μέχρι σήμερα Πανελλήνιο Συνδικαλιστικό Όργανο των Βρεφονηπιοκόμων. Με την υπ’ αρ. 4/19- 1-2015 απόφαση του Δ.Σ. του Σ.Β.Ε. ιδρύθηκε το Περιφερειακό Τμήμα Ηπείρου & Ιονίων Νήσων που αποτελεί έκτοτε την τοπική οργάνωση των Βρεφονηπιοκόμων στις περιοχές των περιφερειών μας. Με το παρόν έγγραφο του Συλλόγου μας θα θέλαμε να έχουμε τη στήριξη του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Πρεβέζης στο δικαστικό αγώνα που θα ξεκινήσουν οι εργαζόμενοι με το πρόγραμμα ΕΣΠΑ κατόπιν συνεχόμενων ετών εργασίας στους Βρεφονηπιακούς Σταθμούς του Δήμου Πρεβέζης με σκοπό τη μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου. Σας ενημερώνουμε ότι το τελευταίο διάστημα είδαν το φως της δημοσιότητας πολλές θετικές δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν εργαζόμενους με το πρόγραμμα ΕΣΠΑ, αναγνωρίζουν τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες που καλύπτουν στους χώρους εργασίας τους και μετατρέπουν τις συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου. Στο πλευρό των εργαζομένων ΕΣΠΑ τίθενται σε όλη τη χώρα Δήμαρχοι και Δημοτικά Συμβούλια με ομόφωνη στήριξη. Επίσης, ζητούμε σε περίπτωση στήριξης από το Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο να δεχθούνε την εκδίκαση της υπόθεσης στην Αθήνα καθώς έχει αναλάβει την υπόθεση εργατολόγος των Αθηνών. Ενημερωτικά οι Δημοτικοί Παιδικοί Σταθμοί αναμφισβήτητα αποτελούν σήμερα τις ναυαρχίδες των Δήμων στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, διευκολύνοντας τους εργαζόμενους και τους άνεργους γονείς. Παράλληλα όμως φυλάσσουν Θερμοπύλες στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και τη διάπλαση των παιδικών ψυχών, αφού στους χώρους αυτούς παρέχεται φροντίδα, αγωγή και εκπαίδευση βρεφών και νηπίων από 2 μηνών έως 4 περίπου χρόνων. Η κατάσταση ωστόσο που επικρατεί τα τελευταία 10 χρόνια στους Σταθμούς μοιάζει ζοφερή. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 του Ν. 3833/2010, οι ΟΤΑ α' και β' βαθμού καθώς και οι πάσης φύσεως επιχειρήσεις τους, δύνανται να πραγματοποιούν προσλήψεις και διορισμούς στα πλαίσια όμως των περιορισμών του λόγου 1/5 (προσλήψεις-αποχωρήσεις).

Δυστυχώς όμως στο χώρο των Δημοτικών Παιδικών Σταθμών από το 2010 δεν τηρείται ούτε καν ο παραπάνω λόγος και έτσι οι Σταθμοί παρουσιάζουν εικόνα μερικής διάλυσης. Ακόμη και το πρόγραμμα της ΕΕΤΑΑ «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» 2014-2020 των Δήμων και των ΝΠΔΔ/ΝΠΙΔ, καθώς και προγενέστερων προγραμμάτων (Απασχόληση και Επαγγελματική Κατάρτιση στα ΝΠΙΔ των Δήμων), παρόλο που αποτέλεσαν πυλώνες ανάπτυξης και βιωσιμότητας των Σταθμών, εντούτοις δεν έχουν αποτρέψει το γεγονός σήμερα αυτοί να λειτουργούν υποτυπωδώς και εις βάρος τόσο του παιδαγωγικού χαρακτήρα τους όσο και της ασφάλειας των ίδιων των παιδιών. Η πιθανότητα μάλιστα να τερματιστεί το πρόγραμμα της Εναρμόνισης με το κλείσιμο της κάνουλας του ΕΣΠΑ σε σύντομο χρονικό διάστημα βάζει δυνατά στο τραπέζι δύο σενάρια: τους εργασιακούς τίτλους τέλους περισσοτέρων από 4000- 4500 εργαζομένων ΕΣΠΑ και την πλήρη διάλυση των Σταθμών. Κι αυτό γιατί, σήμερα οι παραπάνω εργαζόμενοι αποτελούν το 50% τουλάχιστον του συνόλου των εργαζομένων στους Σταθμούς και μάλιστα σε ορισμένους Δήμους την συντριπτική πλειονότητα αυτών. Αυτό μπορεί να το επιβεβαιώσει και η ίδια η ΕΕΤΑΑ με την τελευταία απογραφή προσωπικού ΕΣΠΑ που έκανε φέτος το Σεπτέμβριο για τη δράση της Εναρμόνισης 2019-2020. Αναντίρρητα, οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι ΕΣΠΑ στους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες τους προσφέροντας αδιάλειπτα τις υπηρεσίες τους πολλά χρόνια τώρα, μερικοί εξ αυτών επί 20 συναπτά έτη! Είναι αλήθεια επίσης, ότι οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν προσληφθεί με διαφανείς προκηρύξεις ΑΣΕΠ και έχουν αποκτήσει τεράστια εργασιακή εμπειρία. Μαζί με όλους τους υπόλοιπους συναδέλφους τους (διαφόρων εργασιακών σχέσεων) καθημερινά ανταποκρίνονται στο καθήκον-λειτούργημα που τους υπαγορεύει η επιστημονική τους κατάρτιση αλλά και η αγάπη τους προς το παιδί. Παρ' όλες τις αντιξοότητες ωστόσο που δημιουργεί η σοβαρή υποστελέχωση των Σταθμών αλλά και η επιπλέον ανάγκη πρόσληψης προσωπικού με την εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης, οι εργαζόμενοι δίνουν καθημερινά την ψυχή τους αγκαλιάζοντας και εκπαιδεύοντας τα παιδιά μας. Παράλληλα όμως βιώνουν στο πετσί τους την εργασιακή ομηρία και τον ψυχολογικό παιδεμό, καθώς εργάζονται με επισφαλείς σχέσεις εργασίας και κάθε χρόνο αγωνιούν αν θα έχουν εργασία. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά επαχθές φαινόμενο το οποίο προκαλεί ανασφάλεια όχι μόνο στους εργαζόμενους, αλλά και στους γονείς των παιδιών που επιθυμούν σταθερότητα στα πρόσωπα που έρχονται σε επαφή με τα παιδιά μας. Άλλωστε και το ίδιο το παιδί νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια και σιγουριά όταν έχει δίπλα του άτομα που έχουν σταθερή, μόνιμη σχέση μαζί του. Ως πότε όμως οι εργαζόμενοι αυτοί θα βρίσκονται διαρκώς υπό τη δαμόκλειο σπάθη της ανεργίας, υπογράφοντας κάθε χρόνο μια σύμβαση που θα ανανεώνεται μόνον και για όσο καιρό θα συνεχίζεται η Ευρωπαϊκή Συγχρηματοδότηση? Ως πότε, όντας η δεύτερη πνευματική και ηθική «οικογένεια» για τα μικρά παιδιά μας, θα κινδυνεύει συνεχώς να βυθιστεί στο βάραθρο του Καιάδα? Κατόπιν τούτων παραθέτουμε το θέμα στην κρίση του Δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου και ευελπιστούμε για ένα καλύτερο εργασιακό μέλλον όλων των εργαζομένων ΕΣΠΑ με σταθερότητα. Για την Τοπική Διοίκηση

O ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ

Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΡΟΔΟΚΛΕΙΑ”.