«Ενημερωθήκαμε από τον τοπικό τύπο για την σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου στην Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας για το ζήτημα κρούσματος Λύσσας στην Μακεδονία.
Δυστυχώς δεν ενημερωθήκαμε ούτε βέβαια και καλεστήκαμε στη σύσκεψη αυτή, παρότι είμαστε οι μόνοι που εδώ και 16 χρόνια στην Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας αλλά πολύ συχνά και από όλη την Ήπειρο παραλαμβάνουμε και περιθάλπουμε τα άγρια ζώα. Πολύ συχνά και αλεπουδάκια για τα οποία γίνεται λόγος πως είναι φορείς της λύσσας.
Το Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων (ιδρύθηκε το 1984 και αποτελεί το πρώτο κέντρο περίθαλψης των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου), λόγω της φύσης των σκοπών που εξυπηρετεί μιας και σε αυτά τα 30 χρόνια έχει περιθάλψει πάνω από 170.000 ζώα, παραλαμβάνοντας γύρω στα 5.500 άγρια ζώα ετησίως, διέπεται από την σοβαρότητα και την επιστημονικότητα που απαιτείται. Έχει άλλωστε συμβάλει στην διαμόρφωση του νομικού πλαισίου που αφορά στη διαχείριση της άγριας ζωής. Και έχει βραβευτεί επανειλημμένα.
Παρόλα αυτά σε μια σύσκεψη για ένα θέμα που περισσότερο από όλους εμπλεκόμαστε εμείς, ΔΕΝ καλεστήκαμε.
Θα καταθέσουμε λοιπόν την άποψή μας εδώ κι ελπίζουμε πως θα συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της επίλυσης του ζητήματος.
Αρχικά υπάρχει το ερώτημα αν και πότε έγινε δειγματοληπτικός έλεγχος, πότε δηλαδή εξετάστηκε και από ποιον φορέα αίμα ζώου (αλεπούς) από την ευρύτερη περιοχή κι αν έγινε αυτό, διαπιστώθηκε ότι είναι φορέας λύσσας; Ας επισημάνουμε εδώ ότι στην Ελλάδα έχει εξαλειφθεί η λύσσα για πάνω από 85 χρόνια. Ακόμη σημαντικότερο όμως είναι πως όταν ένα ζώο ασθενεί, ζει ως και δύο εβδομάδες το πολύ και έχει ευδιάκριτα σημάδια της ασθένειας ανάμεσα στα οποία δεν είναι υποχρεωτικά η επιθετικότητα.
Εμείς στα μέσα του περασμένου Σεπτέμβρη περιθάλψαμε αλεπού ενήλικη, αρσενικό που βρέθηκε τραυματισμένο από αυτοκίνητο. Στην Πρέβεζα το ζώο έμεινε για 12 ημέρες και στη συνέχεια στάλθηκε στις εγκαταστάσεις του ΕΚΠΑΖ στην Αίγινα. Όπου σε αιματολογική εξέταση που μάλιστα επανελήφθη τρεις μήνες αργότερα δεν είχε το παραμικρό ίχνος.
Να επισημάνουμε εδώ, ότι ο δειγματοληπτικός έλεγχος συλλογής ζώου από την ύπαιθρο, γίνεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο στα πλαίσια της ΕΕ. Οι αρμόδιοι θα γνωρίζουν το πως. Όχι πάντως πυροβολώντας και τραυματίζοντας ή βάζοντας παγίδες που μπορεί να τραυματίσουν το ζώο.
Αναμφισβήτητα για προληπτικούς πάντα λόγους τασσόμαστε υπέρ του εμβολιασμού όλων των ζώων! Ποιμενικών και κυνηγητικών σκύλων υποχρεωτικά! Μιας κι αυτά τα ζώα κινούνται περισσότερο στην ύπαιθρο. Και βέβαια, όλων των οικόσιτων και αδέσποτων σκύλων. Ας επισημάνουμε εδώ ότι η αστική πανίδα σαφώς βάλλεται λιγότερο από τα ζώα της υπαίθρου. Και στην πόλη μας τα αδέσποτα ζώα ελέγχονται από την φιλοζωική οργάνωση «Παρέμβαση για τα Ζώα», είναι όλα εμβολιασμένα καθώς κι εκείνα του καταφυγίου.
Από εκεί και πέρα και εφόσον διαπιστωθεί ότι όντως υπάρχει κρούσμα λύσσας στην περιοχή το πρώτο βήμα είναι να γίνει εμβολιασμός των άγριων ζώων (αλεπούδων) !
ΚΙ ΑΥΤΟ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.
Μόνο αν όλα αυτά προηγηθούν και φανούν αναποτελεσματικά, τότε υπό την απόλυτη ευθύνη και παρακολούθηση του Δασαρχείου μπαίνουν δολώματα και αυτό επίσης γίνεται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο! Δηλαδή, μια ώρα πριν τη δύση του ήλιου σε σημανθέντα σημεία και μαζεύονται μία ώρα πριν την ανατολή, με το ρίσκο της πολιτείας και του φορέα που το διαχειρίζεται να εξολοθρευτούν και άλλα είδη της νυκτόβιας πανίδας και ορνιθοπανίδας.
Αυτά θα διατυπώναμε εάν είχαμε καλεστεί στην σύσκεψη των φορέων που συζήτησαν το θέμα, με τη νηφαλιότητα και τη σοβαρότητα που απαιτείται αν ο στόχος είναι η επίλυση του όποιου ζητήματος, η ενημέρωση και ο καθησυχασμός της κοινής γνώμης και όχι η δημιουργία εντυπώσεων που κυοφορεί τον κίνδυνο της εξολόθρευσης της άγριας ζωής που ούτως ή άλλως βάλλεται από την κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα».