Το ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Γυναικών Πρέβεζας, δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή, ωστόσο όπως ανέφερε η συναγωνίστρια και φίλη της Ελπίδα Παπαδημητρίου απευθυνόμενη στις γυναίκες της πόλης μας: «Σήμερα είναι περισσότερο επιιτακτική η ανάγκη να ξεσηκωθούν οι γυναίκες της πόλης μας, να βγουν από τα σπίτια τους και να πάρουν στα χέρια τους τη ζωή τους, τη ζωή των παιδιών τους και της οικογένειάς τους. Σε αυτόν τον αγώνα η Ευανθία πάλι θα πρωτοστατούσε και θα κοιτάζει από ψηλά...».

Την εκδήλωση συντόνισε και προλόγισε η η Άννα Αφεντουλίδου, μέλος του Συλλόγου Γυναικών Πρέβεζας, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πρέβεζας και στέλεχος του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών, η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Εμείς πιστεύουμε πως μόνο μέσα από την ανατροπή και κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης, θα ανοίξει ο δρόμος και για την κατάργηση, της εκμετάλλευσης του γυναικείου φύλου.

Στο όνομα της ισοτιμίας καταργούν κεκτημένα του εργατικού, λαϊκού και γυναικείου κινήματος, εργασιακά δικαιώματα, συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα προσπαθούν να θεσπίσουν δράσεις κατά της βίας των γυναικών. Χωρίς να προσδιορίζουν τις αιτίες, προκαλώντας σύγχυση για το πως θα πρέπει να καταπολεμηθούν τέτοια φαινόμενα.

Θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε την σημασία της ημέρας αυτής. Την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, θέλησαν να τη μετατρέψουν σε ημέρα κατά της βίας των γυναικών.

Δε θα τους περάσει. Πρώτη και κύρια αιτία αυτού που περνάμε σήμερα είναι ο καπιταλισμός».

Την εκδήλωση χαιρέτισε επίσης το μέλος της γραμματείας του ΠΑΜΕ και της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, Εύη Πάρλα, η οποία τόνισε μεταξύ άλλων: «Κόντρα στο lifestyle των ημερών, η 8η Μάρτη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το εργατικό κίνημα, με τις εργάτριες που αγωνίζονται. Φέτος η ημέρα της γυναίκας, βρίσκει τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες, τις συνταξιούχους, τις μετανάστριες να παλεύουν με την ανεργία, τη φτώχεια, την ανισότητα. Μόνο στον οργανωμένο αγώνα, ενάντια στην εξουσία και τη λογική των μονοπωλίων, κατακτούνται δικαιώματα. Αυτό δείχνει και η ιστορία της πάλης για τη λαϊκή χειραφέτηση και ισοτιμία».

Εκ μέρους της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), ο Χρύσανθος Κυριαζής, σχολίασε: «Η 8η Μάρτη είναι η μέρα που τιμούνται οι εργάτριες της κλωστοϋφαντουργίας, στη Νέα Υόρκη που το 1857 έδωσαν τη μάχη απέναντι στην εργοδοσία για καλυτέρευση των συνθηκών δουλειάς και ζωής. Είναι η μέρα που τιμάμε τις γυναίκες που περπάτησαν τα πέτρινα χρόνια δίχως να σκοντάψουν. Είναι η μέρα που τιμάμε τις γυναίκες που κέρδισαν την αθανασία στις φυλακές, τις εξορίες και τα εκτελεστικά αποσπάσματα. Είναι η μέρα που τιμάμε σήμερα την εργάτρια που αψηφά τον κίνδυνο την απόλυσης, την αγρότισσα στα μπλόκα. Είναι η μέρα που κάθε άνθρωπος του μόχθου πρέπει να θυμηθεί πως ό,τι κερδήθηκε σε αυτή τη ζωή έχει πάνω του το αίμα και τον ιδρώτα από τους αγώνες και τις θυσίες αυτών που παράγουν όλο τον κοινωνικό πλούτο.

Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες που τσακίζονται τόσο βάναυσα τα δικαιώματα των εργαζομένων, των γυναικών, της νέας γενιάς, το καθήκον όλων των αγωνιστών της Ειρήνης είναι να δώσουν στο πλευρό και μέσα από τα εργατικά σωματεία και το ΠΑΜΕ, τις επιτροπές αγώνα των αυτοαπασχολούμενων της ΠΑΣΕΒΕ και των σπουδαστών του ΜΑΣ, τους αγροτικούς συλλόγους της ΠΑΣΥ και τους Συλλόγους Γυναικών της ΟΓΕ, όλες τους τις δυνάμεις για τη απόκρουση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που συντρίβει όλα τα δικαιώματά μας καιόλα τα όνειρα των παιδιών μας.

Και η 8η Μάρτη αποδεικνύει:

Ο μόνος δρόμος, είναι ο δρόμος του αγώνα! Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τη ζωή μας! Να πιστέψουμε τώρα στη δύναμη μας»!

Η Άννα Αφεντουλίδου αναφέρθηκε στη συνέχεια στο ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρο επί σειρά ετών του Συλλόγου Γυναικών Πρέβεζας, στην κα. Ευανθία Νάνου, που δεν είναι πια μαζί μας. Στάθηκε στο γεγονός πως επί 16 χρόνια υπήρξε δημοτική σύμβουλος, αναπτύσσοντας πλούσια πολιτιστική δράση, όπως για παράδειγμα με το Καρναβάλι Γυναικών ως λαϊκό δρώμενο. Επισήμανε πως η κα. Ευανθία Νάνου προέτρεψε τις γυναίκες να βγουν από το σπίτι και να αποκτήσουν θαρρετά δημόσιο λόγο, ενώ πρωτοστάτησε και στο φιλειρηνικό κίνημα.

Το ιστορικό μέλος του Συλλόγου, η κα. Ελπίδα Παπαδημητρίου έκανε μία ιστορική αναδρομή, μιλώντας για τη φίλη της Ευανθία. Θυμήθηκε την πρώτη συγκέντρωση στο ξενοδοχείο «Αλκμήνη» το 1978, όταν μόλις 13-14 γυναίκες δεν μπορούσαν να εκλέξουν ούτε ΔΣ, ενώ λίγο αργότερα ο Σύλλογος έφτασε να αριθμεί 200 μέλη. «Κάναμε με την Ευανθία αγώνα, να βγούμε οι γυναίκες από τα σπίτια μας», είπε χαρακτηριστικά.

Η Άννα Αφεντουλίδου ανέγνωσε επίσης και τον τελευταίο δημόσιο λόγο της Ευανθίας Νάνου, ο οποίος εμπεριείχε προφητικά λόγια για όσα θα έρχονταν.

Την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης πραγματοποίησε στη συνέχεια η Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Πρέβεζας, Βάσω Σκληρού, η οποία αφού πραγματοποίησε μία ιστορική αναδρομή στους αγώνες του γυναικείου εργατικού κινήματος, τόνισε ότι γίνεται προσπάθεια να αποχαρακτηρίσουν την ημέρα, από το κομμουνιστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε και την έχουν εμπορευματοποιήσει γι' αυτό το λόγο.

«Τα χρόνια πολλά είναι κοροϊδία και κάποιοι ονειρεύονται να ζήσεις με λίγα για να ζήσουν αυτοί με περισσότερα. Και τα δικαιώματα είναι απλώς μια λέξη. Η ιστορία απέδειξε πως τίποτα δεν γίνεται δικό σου, αν δεν αγωνιστείς γι' αυτό», υποστήριξε η κα. Σκληρού.

Στη συνέχεια πρόσθεσε:

«Κανένας εφησυχασμός, καμία αναμονή. Να απαντήσουμε αποφασιστικά, μαχητικά, πρωτοπόρα στον ανειρήνευτο πόλεμο που μας έχουν κηρύξει η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, τα κόμματα της πλουτοκρατίας για να ξεπεράσουν την κρίση τους οι καπιταλιστές όσο πιο ανώδυνα γίνεται, ισοπεδώνοντας κατακτήσεις και δικαιώματα. Δεν περισσεύει καμία στην πάλ

η για ένα μέλλον, όπου εμείς και τα παιδιά μας θα απαλλαγούμε από τα βάσανα της ανεργίας και της ανασφάλειας, της φτώχειας, της σήψης και της διαφθοράς, για ένα μέλλον που θα παρέχει μόρφωση, δουλειά και ευημερία για εμάς και τα παιδιά μας, για ένα μέλλον όπου κουμάντο στον τόπο μας θα κάνουν οι εργάτες κι οι εργάτριες μαζί με τη φτωχή αγροτιά και τους μικρούς ελεύθερους επαγγελματίες. Προοπτική που θα έρθει ως αποτέλεσμα σκληρών αγώνων.

Σημαία μας πρέπει να γίνει η ικανοποίηση των αναγκών μας, των δικών μας και των οικογενειών μας. Το καπιταλιστικό σύστημα έχει αποδείξει περίτρανα ότι ούτε μπορεί, ούτε και θέλει να τις ικανοποιήσει. Να βάλουμε πλώρη για μια άλλη εξουσία και οικονομία, για μια άλλη κοινωνία, όπου το δικαίωμα στη ζωή και τη δουλειά θα είναι αδιαπραγμάτευτο.

Διεκδικούμε άμεσα:

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. 7ωρο – 5θήμερο – 35ωρο, όχι στην κατάργηση της Κυριακής αργίας.

• Καμία κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες μας.

• Σύνταξη στα 60 για τους άντρες, στα 55 για τις γυναίκες και στα 55 και 50 αντίστοιχα για τα ΒΑΕ. Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι.

• Να καταργηθούν τα χαράτσια και η φοροληστεία.

• Ουσιαστική προστασία των ανέργων με επέκταση του χρόνου απονομής του επιδόματος ανεργίας και αύξησή του. Να δίνεται επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

• Πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους άνεργους και ανασφάλιστους και τις οικογένειές τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

• Ουσιαστική προστασία της μητρότητας για τις μισθωτές, αυτοαπασχολούμενες και αγρότισσες κατά τη διάρκεια της κύηση και της γαλουχίας.

• Κρατικούς δωρεάν βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία».

Ακολούθησε προβολή της ταινίας "Το Μπλόκο" (1964), του Άδωνι Κύρου, που αναφέρεται στα γεγονότα της Κοκκινιάς το 1944.