Στην έναρξη της εκδήλωσης η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων 1ου Ειδικού Δημοτικού και Νηπιαγωγείου κα Βάσω Σπυριδώνη υπογράμμισε πως ο ρόλος της εκπαίδευσης στην ειδική αγωγή είναι καθοριστικός και έθεσε σειρά ερωτημάτων που όπως είπε χαρακτηριστικά αποτελούν κραυγή των γονέων προς το εκπαιδευτικό σύστημα και τη δια βίου εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρίες.

“Όλα τα παιδιά έχουν την ικανότητα να εκπαιδευτούν, με τον τρόπο που εκείνα μπορούν να μάθουν. Άραγε οι μαθητές με αναπηρία παίρνουν την εκπαίδευση που δικαιούνται; Γιατί μόνο τότε το σχολείο μπορεί να δικαιολογήσει την ύπαρξή του ως εκπαιδευτική μονάδα, διαφορετικά θα μπορούσε να μετονομαστεί σε χώρο φύλαξης ή κέντρο απασχόλησης. Είναι οι υπηρεσίες και τα σχολεία άρτια στελεχωμένα με όλες τις ειδικότητες και εκπαιδευτικούς που θέλουν να εργαστούν στην ειδική αγωγή ώστε να μη χάνεται πολύτιμος εκπαιδευτικός χρόνος αλλά και δυνατότητες; Υπάρχουν σύγχρονα κτίρια και υλικοτεχνικός εξοπλισμός ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των μαθητών; Υπάρχουν όλες οι εκπαιδευτικές βαθμίδες για να φοιτήσουν οι μαθητές με αναπηρίες; Μετά το εργαστήριο ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης που ανήκει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση τι ακολουθεί; Είναι κάποια από ερωτήματα που αποτελούν κραυγή των γονέων προς το εκπαιδευτικό σύστημα και τη δια βίου εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρίες. Οι σημερινοί μαθητές δεν θα είναι πάντα μαθητές, θα είναι ενήλικα άτομα με αναφαίρετο δικαίωμα να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή” ανέφερε μεταξύ άλλων η κα Σπυριδώνη εκφράζοντας την αγωνία των γονέων παιδιών με αναπηρίες.

Για τραγικές ελλείψεις και συνεχή υποβάθμιση των δημόσιων δομών ειδικής αγωγής έκανε λόγο στο χαιρετισμό του ο πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων κ. Θοδωρής Βενετικίδης, σημειώνοντας πως όλες οι παρεμβάσεις, μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην ειδική αγωγή έχουν φέρει την παραπέρα συρρίκνωση και αποδυνάμωση των δημόσιων δομών της ειδικής αγωγής.

“Τα προβλήματα σήμερα στην Ειδική Αγωγή οξύνονται συνεχώς. Είναι χιλιάδες τα παιδιά που παραμένουν εκτός εκπαίδευσης, στο σπίτι τους ή σε ακατάλληλα ιδιωτικά ιδρύματα, με την οικογένεια να σηκώνει αποκλειστικά το βάρος της στήριξής τους, να ζει σε μόνιμη αγωνία για το παρόν και το μέλλον τους. Οι υποδομές ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης είναι άθλιες. Ούτε υπήρξε, ούτε προβλέπεται διευρυμένο δημόσιο δίκτυο δομών Ειδικής Αγωγής και φροντίδας, κατανεμημένο ισομερώς σε όλη τη χώρα. Υπάρχουν πολλές περιοχές (κυρίως νησιωτικές), μεγάλοι δήμοι και περιφέρειες που δε διαθέτουν στοιχειωδώς ούτε ένα ειδικό σχολείο, νηπιαγωγείο, ΕΕΕΚ, κ.ά. Οι γονείς, π.χ., αυτιστικών παιδιών ή παιδιών με σύνδρομο DOWN ή με νοητική υστέρηση ή με πολλαπλές αναπηρίες, έχουν φτάσει σήμερα στην απόγνωση από την ανυπαρξία ειδικών δημόσιων κέντρων (π.χ. διημέρευσης) και υποστηρικτικών υπηρεσιών. Από τη μια μεριά βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης και από την άλλη αφαιμάζονται οικονομικά αφού καταφεύγουν σε ιδιώτες για να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών τους. Η πλειοψηφία των ειδικών σχολείων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα ειδικά γυμνάσια, λύκεια, ΕΕΕΚ, λειτουργούν σε απαράδεκτους, εντελώς ακατάλληλους και επικίνδυνους χώρους. Ειδικά σχολεία και τμήματα ένταξης που δεν έχουν καν αίθουσες και στεγάζονται σε πρώην αποθήκες, διαδρόμους και άλλα. Τα ΚΕΔΑΣΥ έχοντας τεράστιες ελλείψεις σε επιστημονικό προσωπικό κάνουν μήνες για να αξιολογήσουν μια περίπτωση μαθητή και οι αξιολογήσεις πολλές φορές είναι ελλιπείς ενώ για υποστήριξη ούτε λόγος να γίνεται... Τα κέντρα διάγνωσης και πρώιμης παρέμβασης είτε είναι ανύπαρκτα είτε είναι ιδιωτικά” σημείωσε μεταξύ άλλων ο κ. Βενετικίδης υπογραμμίζοντας πως σήμερα οι ανάγκες της ειδικής αγωγής σε επιστημονικό, ειδικό, βοηθητικό προσωπικό είναι τεράστιες, ενώ κλείνοντας τόνισε πως η Ένωση Γονέων θα είναι δίπλα στα αιτήματα των παιδιών και των γονέων για να γίνουν πραγματικότητα τα δίκαια αιτήματά τους.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο προϊστάμενος του Κέντρου Διεπιστημονικής Αξιολόγησης Συμβουλευτικής και Υποστήριξης στην Πρέβεζα κ. Δημήτρης Παπαγεωργίου ο οποίος ανέλυσε το θεσμικό πλαίσιο για την ειδική αγωγή στη χώρα μας, ενώ αναφέρθηκε στα στοιχεία που αφορούν το νομό Πρέβεζας για το σχολικό έτος 2021-2022, σημειώνοντας πως υποστηρίχθηκαν με παράλληλη στήριξη 10 μαθητές νηπιαγωγείων, 30 μαθητές δημοτικών σχολείων και 11 μαθητές Γυμνασίων/Λυκείων. Με Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό υποστηρίχθηκαν 7 μαθητές νηπιαγωγείων και 1 μαθητής Γυμνασίων/Λυκείων και με Σχολικό Νοσηλευτή/τρια υποστηρίχθηκαν 9 μαθητές Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Στο Νομό λειτούργησε Ειδικό Δημοτικό Σχολείο με 3 τμήματα, Ε.Ε.Ε.ΕΚ με 16 μαθητές σε 5 τμήματα, 4 Τμήματα Ένταξης στη Δευτεροβάθμια, 1 Τμήμα Ένταξης Νηπιαγωγείου, 18 Τμήματα Ένταξης σε Δημοτικά Σχολεία ενώ 4 Τμήματα Ένταξης δεν λειτούργησαν λόγω έλλειψης προσωπικού. Επίσης λειτούργησαν δύο από τα τρία Σχολικά Δίκτυα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης, ενώ το Ειδικό Νηπιαγωγείο είναι σε αναστολή λειτουργίας.

Τέλος όπως επεσήμανε για το νέο σχολικό έτος σε συνεργασία με τις διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχουν προταθεί η προαγωγή του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου σε Τριθέσιο, η ίδρυση ενός ακόμη Τμήματος Ένταξης Νηπιαγωγείου, η ίδρυση 2 ακόμη Τμημάτων Ένταξης δημοτικού και η ίδρυση 2 ακόμη Τμημάτων Ένταξης στη Δευτεροβάθμια (1 σε ΓΕΛ και 1 σε ΕΠΑΛ) και αναμένεται από το Υπουργείο η σχετική απόφαση για το τι μέλλει γενέσθαι.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε αναπληρωτής Καθηγητής Ειδικής Αγωγής Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης και Διευθυντής Εργαστηρίου Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Σούλης Σπυρίδων – Γεώργιος, ο οποίος εξέφρασε τη χαρά του γιατί όπως είπε έχει διαπιστώσει πως στην περιοχή γίνονται πάρα πολλές προσπάθειες για το κομμάτι της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης.

Ο κ. Σούλης θέλησε να θέσει ένα πλαίσιο γύρω από το τί θεωρείται αναπηρία, σημειώνοντας πως θα πρέπει να υπάρξει ένα κοινό σκεπτικό προκειμένου να μην πέσουν στο κενό οι προσπάθειες να επιλυθούν τα πολλά προβλήματα. Μεταξύ άλλων στην εισήγησή του αναφέρθηκε στο ρόλο της εκπαίδευσης στην ειδική αγωγή σημειώνοντας πως προκειμένου να επιτύχει το άτομο με αναπηρία την προσωπική του ανέλιξη μέσα στο κοινωνικό σύνολο απαιτείται να δεχτεί την κατάλληλη εκπαίδευση και σε αυτό το πλαίσιο, η ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία οφείλει να επικεντρώνεται στην ανάπτυξη ενός Σχολείου μέσα στο οποίο κάθε μαθητής θα μπορεί να αναπτύσσει ισόρροπα την προσωπικότητά του ανεξάρτητα από οποιαδήποτε δυσκολία. 

Η ημερίδα ολοκληρώθηκε με ερωτήσεις και διάλογο με το κοινό που βρέθηκε στη Θεοφάνειο Αίθουσα.