Ο κ. Βενετικίδης είπε:

“Τα σχολεία έχουν ξεκινήσει και ως γονείς έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά ζητήματα που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την ποιότητα της εκπαίδευσης των παιδιών μας.

Η ακρίβεια, οι χαμηλοί μισθοί, η ανεργία, η εκτίναξη της τιμής του ρεύματος παράλληλα με το υψηλό κόστος για τα σχολικά είδη, μας κάνουν να προβληματιζόμαστε ακόμα περισσότερο.

Οι γονείς δεν ανεχόμαστε να βάζουμε το χέρι στην τσέπη για τη μόρφωση του παιδιού μας, για τη λειτουργία των σχολείων, για όλα αυτά που οφείλει να παρέχει οργανωμένα και δωρεάν το κράτος.

Οι αυξήσεις στο ρεύμα και στο πετρέλαιο επηρεάζουν ήδη τη λειτουργία των σχολείων. Οι χρόνιες περικοπές στη χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών θα οδηγήσουν σε σχολεία χωρίς επαρκή θέρμανση ή ακόμα και σε διακοπές ρεύματος σε σχολεία που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στους υψηλούς λογαριασμούς.

Κάτι τέτοιο έχει συμβεί πριν λίγους μήνες και συγκεκριμένα το Μάιο σε σχολείο στον Πειραιά.

Οι προθέσεις της Κυβέρνησης για μείωση χρηματοδότησης και προσωπικού αν τα σχολεία δε μειώσουν κατά 10% το ενεργειακό τους κόστος το 2023, δείχνει τις προθέσεις τους. Οι δικές μας ανάγκες και οι ανάγκες των παιδιών μας για ζεστά, ασφαλή, καθαρά σχολεία δεν μπαίνουν στο ζύγι των αντοχών της κερδοφορίας των ομίλων της ενέργειας.

Καμιά ανοχή στις περικοπές χρημάτων στα σχολεία.

Παράλληλα οι γονείς ανησυχούμε ακόμη περισσότερο βλέποντας τα ανεπαρκή μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών για το covid-19 με την έναρξη των σχολείων. Η Κυβέρνηση για άλλη μια χρονιά μετατοπίζει την πρόληψη και την ευθύνη σε εμάς, τους μαθητές μας και τις οικογένειες τους. Πλέον δε χορηγεί ούτε τα προγραμματισμένα δωρεάν τεστ στη σχολική κοινότητα.

Ως Ένωση Γονέων έχουμε όλο το προηγούμενο διάστημα διαμορφώσει ολοκληρωμένο πλαίσιο αιτημάτων με βασικό άξονα την κρατική ευθύνη για δωρεάν και τακτό έλεγχο της διασποράς του covid στη σχολική κοινότητα.

Τα αιτήματά μας παραμένουν στο ακέραιο.

Η Κυβέρνηση συνεχίζει την υλοποίηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στη λειτουργία των σχολείων. Ήδη με την τράπεζα θεμάτων και την ελάχιστη βάση εισαγωγής φάνηκαν οι αρνητικές επιπτώσεις στη μαθησιακή διαδικασία. Χιλιάδες μαθητές δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις εξετάσεις και στην τράπεζα θεμάτων γιατί υπήρχαν θέματα που ποτέ δε διδάχθηκαν λόγω της αδιοριστίας εκπαιδευτικών. Χιλιάδες μαθητές ενώ έγραψαν καλά στις πανελλήνιες δεν μπόρεσαν να περάσουν στη σχολή επιλογής τους λόγω του κόφτη της ελάχιστης βάσης εισαγωγής. Οι γονείς απαιτούμε την κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και την κατάργηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής.

Επιπλέον είχαμε μέσα στο καλοκαίρι τις κούφιες εξαγγελίες της Κυβέρνησης για αναβάθμιση του ολοήμερου σχολείου και τη διεύρυνση του ωραρίου για το 50% των σχολείων σε ορισμένες περιοχές.

Στη δική μας περιοχή μόλις ένα σχολείο στο Δήμο Πρέβεζας θα λειτουργήσει διευρυμένα έως τις 5.30μ.μ.

Εκτός από αυτό η ίδια η καθημερινότητα διαψεύδει τις ίδιες τις κούφιες εξαγγελίες. Για εμάς δεν έχουν σημασία οι ώρες λειτουργίας του ολοήμερου. Δεν θέλουμε ένα σχολείο να παρκάρουμε τα παιδιά μας. Για εμάς σημασία έχουν οι όροι λειτουργίας του. Να είναι ποιοτικά αναβαθμισμένο το ολοήμερο. Να υπάρχουν εκπαιδευτικοί.

Απαιτούμε την επιστροφή του μόνιμου-σταθερού δασκάλου στο ολοήμερο, που κατάργησε η προηγούμενη Κυβέρνηση και διατηρεί η σημερινή, υποβαθμίζοντας έτσι τη σταθερή παιδαγωγική σχέση και την ουσιαστική μελέτη.

Απαιτούμε σίτιση σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους με ευθύνη του κράτους.

Απαιτούμε πλήρη κάλυψη του ολοήμερου με όλες τις απαραίτητες ειδικότητες.

Το σχολείο γίνεται όλο και πιο αποσπασματικό σε γνώση, ενώ οι εξαγγελίες για αυτόνομο σχολείο έχουν αντίκτυπο στην τσέπη των γονιών.

Βασικό πρόβλημα που υπάρχει με το πρώτο κουδούνι είναι ότι παραμένει η έλλειψη σε επαρκές και μόνιμο διδακτικό προσωπικό. Παρά τα πανηγύρια της Κυβέρνησης για διορισμούς και προσλήψεις, η ίδια η πραγματικότητα είναι πολύ μακριά ακόμα και με τους δικούς τους όρους (25αρια τμήματα), όταν υπάρχουν κενά σε εκπαιδευτικές σε γυμνάσια και λύκεια.

Πόσο μάλλον από τις πραγματικές ανάγκες με βάση τις διεκδικήσεις γονιών και εκπαιδευτικών για αραίωση τμημάτων (15αρια τμήματα).

Τα κενά στην παράλληλη στήριξη είναι τεράστια, με ότι αυτό σημαίνει για τα παιδιά που χρήζουν ειδικής στήριξης. Δεν αποδεχόμαστε η έλλειψη εκπαιδευτικών να καλύπτεται από συγχωνεύσεις τμημάτων και με υπεράριθμα τμήματα σε μαθητές.

Διεκδικούμε με ευθύνη της Κυβέρνησης, του Υπουργείου Παιδείας, της Περιφέρειας και των Δήμων:

• Αύξηση στη χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών ώστε να αντιμετωπιστεί το αυξημένο κόστος λειτουργίας των σχολείων (θέρμανση, ρεύμα, ΔΕΚΟ, υλικοτεχνική υποδομή). Καμιά οικονομική επιβάρυνση των γονιών για τη λειτουργία των σχολείων.

• Κατάργηση ΦΠΑ στους λογαριασμούς των σχολείων που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τη λειτουργία τους και στερεί πόρους από τις υλικοτεχνικές υποδομές.

• Κατάργηση του ΦΠΑ στα σχολικά είδη.

• Διεύρυνση του προγράμματος των σχολικών γευμάτων σε όλους τους Δήμους της περιοχής μας και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Είμαστε από τους λίγους Νομούς που είμαστε εκτός του προγράμματος.

• Εξασφάλιση της δωρεάν μεταφοράς των μαθητών στο σχολείο με ευθύνη των Περιφερειών. Ειδική μέριμνα για τους μαθητές λυκείου της Ξάνθης που διανύουν 3 και 4 χλμ καθημερινά από και προς τα σχολεία τους, μιας και δεν προβλέπεται σχολικό λεωφορείο για αποστάσεις κάτω των 5χλμ.

• Μαζικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών. Άμεση κάλυψη των κενών, για να μην φτάσουμε πάλι μέχρι το Δεκέμβρη-Γενάρη να περιμένουν τα παιδιά τους εκπαιδευτικούς τους.

• Εξασφάλιση μόνιμου προσωπικού καθαριότητας πλήρους εργασίας σε κάθε σχολείο. Εξασφάλιση όλου του απαραίτητου βοηθητικού προσωπικού (φύλακες, σχολικοί τροχονόμοι, τραπεζοκόμοι, κ.α).

• Κανένα σχολείο χωρίς σχολικό ιατρό και νοσηλευτή, χωρίς σχολικό ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό. Δημιουργία σχολιατρικής υπηρεσίας.

• Κανένας μαθητής χωρίς κάλυψη παράλληλης στήριξης.

• Πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλα τα σχολεία.

• Μόνιμος δάσκαλος σε κάθε ολοήμερο τμήμα για την εξασφάλιση της σταθερής παιδαγωγικής σχέσης και μελέτης των μαθητών.

• Δωρεάν προγράμματα αθλητικής και πολιτιστικής δράσης στα σχολεία τις απογευματινές ώρες.

• Κεντρικό πανελλαδικό σχέδιο για ανέγερση σύγχρονων νέων σχολείων. Αραίωση των μαθητών στα τμήματα (έως 15 μαθητές ανά τμήμα).

• Κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων και της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.

• Μαζικά δωρεάν επαναλαμβανόμενα test για τον covid στη σχολική κοινότητα με ευθύνη του ΕΟΔΥ και του κράτους. Καμία επιβάρυνση των γονιών για την υγεία των παιδιών μας.

Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε μέχρι να τα καταφέρουμε.

 

Ο κ. Λελοβίτης είπε:

“Να ευχηθούμε σε όλες τις οικογένειες καλή δύναμη, γιατί στις συνθήκες που υπάρχουν η δύναμη χρειάζεται περισσότερο από όλα. Ξεκίνησε λοιπόν η σχολική χρονιά με μία ολόπλευρη κρίση.

Ξεκίνησε ως ενεργειακή, συνέχισε ως οικονομική και τώρα πια εξελίσσεται σε κοινωνική κρίση. Μιλάμε για φτωχοποίηση μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας και αυτό μπορούμε εμείς που είμαστε στα σχολεία να το αντιληφθούμε, βλέποντας το τι συμβαίνει στα παιδιά και τις οικογένειές τους. Βλέπουμε τις οικονομικές δυσκολίες που φτάνουν στα όρια της ανέχειας πολύ συχνά. Όσο για εμάς τους καθηγητές τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, καθώς οι μισθοί μας είναι καθηλωμένοι εδώ και μία δεκαετία τουλάχιστον και μάλιστα μαζί με την ανυπαρξία οποιασδήποτε μέριμνας και για τη μετακίνηση των συναδέλφων που προσλαμβάνονται σε διάφορα μέρη και καλούνται να δουλέψουν, είτε για τη στέγασή τους σε αυτά τα μέρη, πραγματικά δημιουργείται ένα εκρηκτικό μείγμα.

Φανταστείτε οι άνθρωποι που παίρνουν 800 ευρώ μισθό και θα πρέπει να δίνουν περίπου 600 μόνο και μόνο για το ενοίκιο σε κάποιες περιοχές.

Η κατάσταση είναι τραγική και απαιτεί άμεσες λύσεις.

Σε αυτό το κομμάτι της οικονομικής πίεσης θα πρέπει να σταθούμε και στο κομμάτι που αφορά τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Τον τελευταίο μήνα έχω συζητήσει με πάρα πολλούς διευθυντές οι οποίοι είναι εξαιρετικά αγχωμένοι, ανασφαλείς και στρεσαρισμένοι, τρελαμένοι σχεδόν για το πως θα καταφέρουν να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, που είναι υπέρογκοι και πως θα τα καταφέρουν και με το πετρέλαιο.

Εδώ υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα. Η ΕΛΜΕ το έχει θέσει και στα δημοτικά συμβούλια στους Δήμους του Ν. Πρέβεζας. Έχει μπει και στην ΚΕΔΕ. Υπάρχει δέσμευση για μία έκτακτη επιχορήγηση από το ΥΠΕΣ, αλλά αυτά θα τα δούμε στην πορεία. Ένα πρόγραμμα που θα μπορούσε να δώσει λύση στα ενεργειακά προβλήματα, το πρόγραμμα “ΗΛΕΚΤΡΑ”, το οποίο αφορούσε την ενεργειακή αναβάθμιση δημόσιων-δημοτικών κτιρίων είχε παγώσει ανεξήγητα και αναίτια για 3,5 χρόνια. “Ξεπάγωσε” μόλις προχθές με αποτέλεσμα ότι αποτελέσματα και αν δούμε από αυτό, να το δούμε μετά από μία πενταετία τουλάχιστον.

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να πούμε ότι οι 8.500 διορισμοί κάλυψαν ένα μέρος του ελλείμματος προσωπικού που υπήρχε στην εκπαίδευση. Όμως πραγματικά είναι πολύ μικρό το κομμάτι σε σχέση με τα πραγματικά προβλήματα. Τα κενά και μετά από αυτές τις προσλήψεις υπολογιζόταν από την Ομοσπονδία μας σε 35.000 ανθρώπους. Καταλαβαίνετε πόσο υποστελεχωμένο είναι το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα.

Μετά και τις προσλήψεις των αναπληρωτών συζητάμε πλέον για πάνω από 1.500 κενά σε όλη την Ελλάδα. Στον τόπο μας τα κενά υπολογίζεται ότι είναι γύρω στα 20. Ακριβή στοιχεία δεν έχουμε από τη διεύθυνση. Στη δε ειδική αγωγή και στο κομμάτι της παράλληλης στήριξης εκεί καλύπτεται κάτι λιγότερο από το 50%. Έχουμε δηλαδή ακόμη σημαντικά κενά.

Επίσης έχουμε μία σειρά από νομοθετικές παρεμβάσεις την τελευταία χρονιά, εξαιρετικά επικίνδυνες και αντικοινωνικές και στην ουσία εξοβελίζουν τη δημοκρατία και την παιδαγωγική ελευθερία από το σχολείο. Διαμορφώνεται ένα σχολείο συγκεντρωτικό, όπου ο διευθυντής έχει την απόλυτη εξουσία. Οι Σύλλογοι Διδασκόντων που είναι το βασικό κύτταρο στη σχολική ζωή δεν έχουν κανέναν ουσιαστικό λόγο. Διαμορφώνονται σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων, με την ίδρυση των προτύπων ή με την αυτοαξιολόγηση κάποιων σχολείων. Διαμορφώνεται μία ιεραρχική-πυραμιδική λογική μέσα στην εκπαίδευση. Έχουμε μέντορες, έχουμε συντονιστές, συμβούλους, ενδοσχολικούς συντελεστές... Μία δομή όπου ο ένας εποπτεύει και ελέγχει τον άλλο, εξορίζοντας το κομμάτι της ισονομίας και το κομμάτι της δημοκρατίας. Και το κομμάτι φυσικά της παιδαγωγικής ελευθερίας.

Προκύπτει και μία τεράστια εξουθένωση από τον όγκο της γραφειοκρατίας που έχει προκύψει. Ένας καθηγητής μόνο και μόνο για να απαντήσει στα έγγραφα δεν πρέπει να κάνει τίποτα άλλο από αυτό. Και να ξεχάσει τον βασικό ρόλο του δασκάλου.

Από τη μεριά του Υπουργείου εμπεδώνεται ένα κλίμα αυταρχισμού και επιβολής. Να σας θυμίσω ότι δεν έχει γίνει καμία συνάντηση τον τελευταίο 1,5 χρόνο του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ με το Υπουργείο.

Έχει ποινικοποιηθεί η συνδικαλιστική δράση με την προσφυγή της Υπουργού στα Πρωτοδικεία, για να βγάλει τις δράσεις παράνομες και καταχρηστικές. Να σας θυμίσω την επίθεση για την ύπαρξη των σωματείων από το Νόμο Χατζηδάκη, που στην ουσία προσπαθεί να τα χειραγωγήσει, χωρίς όμως να τα καταφέρνει. Την εκδίωξη των αιρετών από τα υπηρεσιακά συμβούλια. Από όσο ξέρω στην Ευρώπη τα υπηρεσιακά συμβούλια είναι το μόνο διοικητικό σχήμα, στο οποίο δε συμμετέχουν εκπρόσωποι εργαζομένων. Και στην Ελλάδα αυτό είναι κεκτημένο από το 1910 και καταργήθηκε για 4,5 χρόνια μόνο την περίοδο της Χούντας. Οι συνειρμοί δικοί σας...

Ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που προκύπτει πάντα είναι το κτιριακό. Και στο Νομό Πρέβεζας. Είναι γνωστή η ιστορία με το Μουσικό Σχολείο Πρέβεζας που έχει εξελιχθεί σε “γιοφύρι της Άρτας”. Έχουμε ακούσει άπειρες δεσμεύσεις, άπειρες διακηρύξεις, σχεδιασμούς, παρ' όλα αυτά εξακολουθεί το Μουσικό Σχολείο να είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων μία μακέτα. Είναι αναγκαιότητα στον τόπο και τον Νομό μας ένα καινούριο Μουσικό Σχολείο.

Υπάρχει επίσης ζήτημα με το κτιριακό στο Ειδικό Σχολείο στη Σαμψούντα. Εκεί είναι ντροπή για το Νομό μας, τις αρχές του τόπου και την τοπική κοινωνία να λειτουργεί ένα τόσο ειδικό και σημαντικό σχολείο, σε ένα τέτοιο κτίριο. Ένα κτίριο που δεν πληροί ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες. Είναι αναγκαία η μεταστέγαση και η ανέγερση πιθανότατα ενός νέου κτιρίου.

Για τα υπόλοιπα σχολικά κτίρια η κατάσταση είναι από κακή έως άθλια. Οι όποιες παρεμβάσεις από την πλευρά του Δήμου εξαντλούνται σε ανούσιους ελαιοχρωματισμούς. Μερικές φορές μάλιστα έχουμε και ζητήματα που άπτονται της υγείας των μαθητών και των εκπαιδευτικών, όπως στο ΕΠΑΛ και έχουμε ζητήσει πολλές φορές να γίνουν μελέτες στατικότητας.

Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που προκύπτει κάθε αρχή σχολικής χρονιάς είναι ο αριθμός των μαθητών σε κάθε τμήμα. Εμείς είχαμε το φοβερό προνόμιο μέσα στην πανδημία και στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια να αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα. Αν θυμάμαι καλά στην πρωτοβάθμια από 22 πήγε 25 και στη δευτεροβάθμια πήγε 27+10%. Το αποτέλεσμα είναι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΟΛΜΕ, ένα στα τέσσερα τμήματα που να προσεγγίζει το νομοθετικό όριο των μαθητών και αυτή η αναλογία είναι περίπου και στον τόπο μας.

Να έχουμε στο μυαλό μας ότι οι αίθουσες που στεγάζονται αυτά τα τμήματα είναι αίθουσες, που σπάνια υπερβαίνουν τα 35 τετραγωνικά. Συνήθως είναι 30-32 τετραγωνικά. Υπάρχει μία οδηγία για αναλογία μαθητή για ζωτικό χώρο γύρω στο 1,5-2 τ.μ. για να νοιώθει άνετος, ελεύθερος και λειτουργικός. Καταλαβαίνετε ότι όταν 27 άνθρωποι στοιβάζονται σε ένα χώρο, αυτές οι οδηγίες, οι παιδαγωγικές και επιστημονικές κατευθύνσεις και συνάμα επιταγές της λογικής, πάνε περίπατο.

Αυτό δημιουργεί μία πίεση στα παιδιά και βγάζει μία απέχθεια στα σχολεία ως χώρο.

Πρέπει επίσης να σκεφτούμε το κομμάτι της πανδημίας. Ξεκίνησαν τα σχολεία χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης των μαθητών, των συναδέλφων και των οικογενειών τους. Κυριολεκτικά κανένα. Ο ΠΟΥ είχε πει ότι δύο είναι οι βασικοί άξονες για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα.

Ο ένας η στήριξη των υγειονομικών συστημάτων με κάθε τρόπο, δηλαδή στην Ελλάδα το ΕΣΥ και ο δεύτερος η αραίωση του ανθρώπινου πληθυσμού σε χώρους υπερσυγκέντρωσης.

Εμείς είχαμε την παγκόσμια πρωτοτυπία, όχι μόνο να μην αραιώνουν τα τμήματα, αλλά αυξήθηκε και ο αριθμός των μαθητών. Το αποτέλεσμα ήταν μαζί με μία σειρά άλλα ζητήματα, τα οποία και είχαμε θέσει δημόσια, η Ελλάδα να είναι η χώρα με τους περισσότερους νεκρούς στην Ευρώπη σε αναλογία πληθυσμού.

Οι μαθητές αποτελούν το 50% του πληθυσμού που νόσησε και οι εκπαιδευτικοί ένα σημαντικό κομμάτι, μία επαγγελματική ομάδα που το ποσοστό νόσησης ξεπέρασε το 20%.

Συνολικά υπάρχει ένα εξαιρετικά αρνητικό περιβάλλον στην έναρξη της σχολικής χρονιάς. Εγώ θα το έλεγα και δυστοπικό. Γκρίζο στα όρια του μαύρου. Και γιατί υπάρχουν όλα αυτά τα πρακτικά ζητήματα;

Επειδή το περιβάλλον αυτό διογκώνεται από μία αυταρχική, συντηρητική αντίληψη, μία λειτουργία επιβολής, μία διάθεση “αποφασίζω και διατάσσω”, που είναι διακριτή από τον οποιονδήποτε. Η Παιδεία είναι ο χώρος που ανθίζει η ελευθερία, η δημοκρατία, η κοινωνικοποίηση.

Νομίζω ότι πρέπει να διαβεβαιώσουμε τον κόσμο, ότι οι εκπαιδευτικοί με περίσσευμα ψυχής και δυνάμεων, με θετική ενέργεια και χαμόγελο θα σταθούμε δίπλα στα παιδιά και τις οικογένειές τους και θα τα βοηθήσουμε να εξελιχθούν και γνωστικά και συναισθηματικά και ψυχολογικά. Στόχος μας είναι η ολόπλευρη εξέλιξη των παιδιών, η ωρίμανσή τους, μέσα από συνθήκες υγιείς κοινωνικά, όσο γίνεται.

Ως σωματείο θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μαζί με σωματεία, πολίτες, συλλογικότητες για ένα ποιοτικό δημόσιο σχολείο συμπερίληψης, όπου θα έχουμε θέση όλοι.

Είμαστε νομίζω ξεκάθαρα στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Γιατί υπερασπιζόμαστε την πρόσβαση όλων των ανθρώπων σε βασικά κοινωνικά αγαθά και γιατί υπερασπιζόμαστε δικαιώματα τα οποία δεν τα εκχωρούμε. Γιατί στο τέλος-τέλος υπερασπιζόμαστε την κοινωνική πλειοψηφία και τις ανάγκες της”.