Η ανακοίνωση αναφέρει:
«Εδώ και πολύ καιρό, προτού ακόμη δημοσιοποιηθεί η Απόφαση και ο Κανονισμός για την συγκρότηση Συντονιστικού Οργάνου των Συλλόγων Υπαλλήλων Π. Ε. Άρτας - Θεσπρωτίας - Πρέβεζας, το ΠΑΜΕ έκρινε ότι έπρεπε να επέμβει έγκαιρα για να καταγγείλει κάτι πολύ επικίνδυνο που εξελισσόταν σε βάρος των εργαζομένων, πίσω από την προσπάθεια συντονισμού των τριών Συλλόγων.
Μια απόφαση που ελήφθη, μετά από αποφάσεις των Γ. Σ. και των Δ.Σ. των τριών Συλλόγων, σε εφαρμογή συγκεκριμένων άρθρων των Καταστατικών τους και σε εφαρμογή των κατευθύνσεων του 5ου Καταστατικού Συνεδρίου της Ομοσπονδίας (ΟΣΥΑΠΕ). Αυτή την «τρομερή» πράξη έκαναν οι τρείς Σύλλογοι.
Βέβαια για το ΠΑΜΕ κάθε τι που δεν είναι υπό τον έλεγχό του, είναι «εξοβιλιστέο στο πυρ το εξώτερο» και δεν χρειάζεται κανένας συντονισμός και αντίστοιχο όργανο, γιατί υπάρχει το ΠΑΜΕ που συντονίζει τα πάντα! Άλλωστε η πρότασή του στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας ήταν να μην υπάρχουν Σύλλογοι ανά Περιφερειακή Ενότητα, αλλά ανά Περιφέρεια, για να έχουμε «Καλλικράτη» και στο συνδικαλιστικό κίνημα ή αλλιώς, μέσα από πιο συγκεντρωτικά σχήματα, να ελέγχουμε την κατάσταση.
Από την Ανακοίνωση φαίνεται ότι για το ΠΑΜΕ κύριος εχθρός στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι οι Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις και όχι οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Με αυτές τις ηγεσίες υπονόμευσαν την απεργία των καθηγητών και πρότειναν σαν μορφή και κλιμάκωση (;) της ταξικής πάλης, μια 24ωρη «καλά προετοιμασμένη» απεργία αρχές Οκτώβρη, που την κήρυξαν για τις 23 Οκτώβρη και τη …μετέθεσαν στην συνέχεια στις 6 Νοέμβρη, που με ευχαρίστηση και σαν σανίδα σωτηρίας δέχθηκαν οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και από κοινού με το ΠΑΜΕ ψήφισαν.
Αλλά επειδή η όλη επιχειρηματολογία δεν έπειθε, χρησιμοποιήθηκε ο γνωστός για το ΠΑΜΕ τρόπος της παραχάραξης και της λαθροχειρίας.
Συγκεκριμένα πήρε από το Σχέδιο του Δελτίου Τύπου, που ακόμη δεν είχε κυκλοφορήσει, την διατύπωση, «θα επιδιωχθεί η συνεργασία με κάθε πλευρά», απαλείφοντας την συνέχειά της, που έλεγε «στη βάση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των συμφερόντων του λαού της Ηπείρου και της εξυπηρέτησης του πολίτη, αλλά και η μαζική, ενωτική και αγωνιστική αντίσταση ενάντια σε κάθε πολιτική που αντιστρατεύεται τους στόχους αυτούς».
Έτσι κάνοντας το γνωστό διδακτικό ηθικοταξικό του κήρυγμα, ότι υπάρχουν δυο πλευρές, η πλευρά των εργαζομένων και η πλευρά της εργοδοσίας, ενέταξε την δημιουργία του Συντονιστικού στην πλευρά της εργοδοσίας. Τώρα αν το ΠΑΜΕ θεωρεί ότι η πλευρά της εργοδοσίας «υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα συμφέροντα του λαού της Ηπείρου, την εξυπηρέτηση του πολίτη και προβάλλει μαζική, ενωτική και αγωνιστική αντίσταση ενάντια σε κάθε πολιτική που αντιστρατεύεται τους στόχους αυτούς», τότε ας αναζητήσει το ίδιο με ποια πλευρά είναι.
Επειδή όμως φαίνεται ότι δεν έφτασε η διαστρέβλωση χρησιμοποιήθηκε και η λάσπη. Έτσι στην Καταγγελία τους χωρίς να αναφέρουν κανένα στοιχείο, μιλάνε αόριστα για διάλυση του Συλλόγου της Άρτας, εννοώντας προφανώς από την ηγεσία του, επειδή αυτή δεν είναι αρεστή στην ηγεσία του ΠΑΜΕ της ΟΣΥΑΠΕ, στην Αθήνα.
«Όταν η πλειοψηφία δεν συμφωνεί μαζί μας τότε δεν πρέπει να υπάρχει». Κάπως έτσι λειτουργεί το ΠΑΜΕ. Συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ ενώ είναι γραμματέας του συλλόγου της Πρέβεζας και πρέπει να υπογράφει τις αποφάσεις του σωματείου, βάση του Καταστατικού, δεν το έπραττε επειδή δεν συμφωνούσε μαζί τους!!! Στο κόμμα του η μειοψηφία όχι μόνο καθαιρείται από τη θέση που κατέχει αλλά απολύεται και από την δουλειά αν έχει διαφορετική άποψη (βλέπε «Ριζοσπάστης»).
Τέλος στην Καταγγελία του το ΠΑΜΕ αναφέρει ότι «ο συντονισμός των σωματείων δεν χρειάζεται ούτε κανονισμούς, ούτε συμφωνητικά. Ο συντονισμός είναι στην δράση», γιατί ουσιαστικά δεν θέλει κανένα συντονισμό, παρά μόνον με τον εαυτό του, στήνοντας «μαγαζιά» και «καπέλα» για να ψαρεύει σε θολά νερά. Αντίθετα οι τρεις Σύλλογοι με απόλυτο σεβασμό στη δημοκρατία, την αυτοτέλεια των Συλλόγων και τον αποφασιστικό χαρακτήρα των Γενικών Συνελεύσεων ενέκριναν τον δημοκρατικό Κανονισμό λειτουργίας του Συντονιστικού τους Οργάνου.
Δεν χρειάζεται να πείσουμε κανέναν αν είμαστε με τους εργαζόμενους ή τα αφεντικά. Το δείχνει χρόνια τώρα η δράση μας. Μέσα από μια πορεία Γ. Σ., συναντήσεων, συσκέψεων, αλλά πάνω απ΄ όλα μέσα από έναν μεγάλο αγώνα, με συμμετοχή όλων των συναδέλφων, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου και όλων αυτών που την υπηρετούν, ενάντια στις διαθεσιμότητες, με απεργίες, διαδηλώσεις και παρεμβάσεις στον Περιφερειάρχη και στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Τα σωματεία μας έχουν σταθερά προσανατολισμένη πολιτική θέση στην κατεύθυνση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Πάντα αλληλέγγυοι στους αγώνες και στα προβλήματα της κοινωνίας. Πιστεύουμε ότι κοινός αντίπαλος είναι οι βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται σε βάρος των εργαζομένων.
Ο δρόμος αυτός της επίθεσης χωρίς όρους και όρια, με ψέματα και συκοφαντίες δεν οδηγεί πουθενά, δίνει άλλοθι και χέρι βοηθείας στις δυνάμεις της αντίδρασης και του κεφαλαίου. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν αυτό οι συναγωνιστές του ΠΑΜΕ τόσο καλύτερα για το κίνημα.
05-11-2013
Το Συντονιστικό Όργανο Συλλόγων
Υπαλλήλων Περιφέρειας Ηπείρου».