Καλεσμένος και κεντρικός ομιλητής ήταν ο κ. Δημήτρης Καραγιάννης, Παιδοψυχίατρος - Ψυχοθεραπευτής, Δ/ντής του κέντρου Ψυχοπαιδαγωγικής Υγιεινής, διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Παν/μίου Θράκης, ιδρυτής του Θεραπευτικού και Εκπαιδευτικού Ινστιτούτου «Αντίστιξη».
Την εκδήλωση προλόγισε η κα. Βάσω Μπόρου, ψυχολόγος και υπεύθυνη των Δομών Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης - Πρόγραμμα «Ψυχαργώς» - του Γενικού Νοσοκομείου Πρέβεζας.
Η κα. Μπόρου, ευχαρίστησε την Π.Ε. Πρέβεζας και προσωπικά τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Στράτο Ιωάννου, που στέκονται αρωγοί στην προσπάθεια των Δομών και ανέφερε πως η εκδήλωση είναι ακόμη ένα ραντεβού των Δομών με την τοπική κοινωνία, που έχει αποδείξει πως είναι δίπλα στις Δομές και αναγνωρίζει το ρόλο και το έργο τους.
Παράλληλα, παρουσίασε το βιογραφικό του κ. Καραγιάννη, έπλεξε το εγκώμιό του και τον κάλεσε να ταξιδέψει το κοινό και να εξηγήσει γιατί η ελευθερία καταργείται από την αίσθηση της αδικίας, γιατί η αδικία θέτει συνεχώς διλήμματα και αδιέξοδα ερωτήματα και γιατί προκύπτει στον άνθρωπο η αέναη επιθυμία για καινούρια ταξίδια ζωής και νέες εμπειρίες.
Στο τέλος της εισαγωγικής της ομιλίας, η κα. Μπόρου κάλεσε τον κ. Καραγιάννη να... ταξιδέψει τους παριστάμενους, ώστε να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.
Το λόγο πήρε στη συνέχεια ο κ. Δημήτρης Καραγιάννης, ο οποίος «καθήλωσε» το κοινό και κέντρισε το ενδιαφέρον του, με τον ξεχωριστό τρόπο που μιλούσε.
Ο κ. Καραγιάννης με διαλογική μέθοδο, κράτησε σε εγρήγορση το κοινό, χρησιμοποίησε πολλά παραδείγματα και συμβολισμούς για να γίνεται κατανοητός και αυτό το τεχνητό... πινγκ-πονγκ ομιλητή και κοινού, αποτέλεσε την καλύτερη ευκαιρία για ψυχική «γυμναστική».
«Οι άνθρωποι είναι πολύ καλύτεροι από ότι πιστεύουν. Δυσπιστούν σε αυτή την ομορφιά. Ασχολούνται με τα προβλήματα και χάνουν αυτό που δικαιούνται. Την ίδια τη ζωή τους. Θα μιλήσουμε λοιπόν για... αδικία». Με αυτές τις φράσεις ο κ. Καραγιάννης έδωσε το γενικό στίγμα της ομιλίας του και μοιράστηκε τις κλινικές του εμπειρίες, που αφορούν ανθρώπους που θέλησαν να μοιραστούν μαζί του τα ψυχικά τους προβλήματα.
Αργότερα υποστήριξε: «Η αδικία γίνεται πρώτα από όλα στον ίδιο μας τον εαυτό. Συχνά κατηγορούμε κάποιον για το κακό που μας έκανε. Την αδικία που μας κάνει. Εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας σε αυτό και γίνεται κυρίαρχο στη ζωή μας. Γίνεται τόσο σημαντικό, που χάνουμε όλες τις άλλες χαρές της ζωής» και πρόσθεσε ένα ωραιότατο παράδειγμα: «Εύχονται στα ζευγάρια βίον ανθόσπαρτον. Τι γίνεται όμως όταν έρχονται τα... αγκάθια; Είναι έτοιμο το ζευγάρι γι αυτό; Ο έρωτας πόσο κρατάει; Για να κρατήσει, πρέπει στον γάμο να υπερασπιστούν την επιλογή τους.
Το καλύτερο λουλούδι αν πάρετε και το βάλετε στην ντουλάπα σας θα μαραθεί.
Αυτό που μας κάνει να αγαπάμε τα λουλούδια είναι ότι τα φροντίζουμε. Αν τυχόν δεν τα φροντίζουμε και μαραθούν, αμέσως λέμε ότι φταίει η... ντουλάπα».
Ο κ. Καραγιάννης έδωσε ακόμη μια διάσταση στην αδικία: «Το να γνωριστείς με τον άλλο είναι πολύ σημαντικό. Όταν δεν επικοινωνούν δύο άνθρωποι, λέει ο ένας πως φταίει ο άλλος. Αισθάνεται την αδικία. Στην πραγματικότητα είναι αδικία που κάνουμε στον εαυτό μας και οδηγεί στην έλλειψη επικοινωνίας. Κάθε χρόνο αντιμετωπίζουμε 5.500 περιστατικά με προβλήματα ψυχικής υγείας. Ο αριθμός αντιστοιχεί σε μία κωμόπολη».
Στο μεταξύ, στον κάτω όροφο της «Θεοφανείου», λειτούργησε ενδεικτική παράθεση φωτογραφιών - στιγμιοτύπων απ’ τη ζωή στον ξενώνα και τα προστατευμένα διαμερίσματα, καθώς και προσφάτων αποκομμάτων από τον τοπικό και εθνικό τύπο που αναφέρονται στις Δομές. Επίσης υπήρχαν και εκθέματα από την ομάδα αγγειοπλαστικής των ενοίκων, που πραγματοποιείται εθελοντικά από την κ. Πέλλα Καλογήρου ενώ στους συμμετέχοντες δόθηκε βεβαίωση παρακολούθησης.