Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Σάββατο, 26 Μαϊος 2018 14:29

Σιούτης: “ Ξέραμε τα... γαμοβαφτίσια, τώρα πάει να γίνει και μία... γαμοκηδεία” - Νάνος: “ Το μωρό της 12ης Γενάρη θέλουν να... πνιγεί στην κούνια” (photo)

Συνέντευξη Τύπου, εν' όψει της κινητοποίησης της 30ής Μαΐου που έχουν εξαγγείλει ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, παραχώρησαν στους δημοσιογράφους, ο Σπύρος Σιούτης εκ μέρους των Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων της εκτελεστικής γραμματείας του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ και ο Βαγγέλης Νάνος, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας με την Αγωνιστική Παρέμβαση Εργαζομένων-Ανέργων.

IMG 4294

Ο κ. Σιούτης ανέφερε:

“Με αφορμή τη ''φιέστα” αυτή να αναφέρω ότι είναι ένα κομβικό ζήτημα, καθώς οι θιασώτες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ μαζί με τις παρατάξεις της ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κλπ. από κοινού με τους κοινωνικούς εταίρους, εργοδοτικούς και διαταξικούς επιστημονικούς φορείς συγκρότησαν τη λεγόμενη κοινωνική συμμαχία και όρισαν τις 30 Μαΐου ως πανεθνική ημέρα δράσης, δίνοντάς της μάλιστα και απεργιακό χαρακτήρα. Η συγκρότηση ενός τέτοιου πολιτικού-κοινωνικού μπλοκ με αντιδραστικό προσανατολισμό και περιεχόμενο αποτελεί μία πρωτοφανή αντεργατική ενέργεια, εξαιρετικά επικίνδυνη για το παρόν και το μέλλον του εργατικού κινήματος. Αναιρεί την ουσία ύπαρξης των συνδικάτων, που είναι η βάση των εργαζομένων στη βάση της πραγματικότητας και της ταξικής τους θέσης με βάση την ταξική τους ιδιότητα και με στόχο την υπεράσπιση των ταξικών τους συμφερόντων, αφού παραπέμπει σαφέστατα σε συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες και εκφράζει συμφέροντα αλλότρια και ανταγωνιστικά με εκείνα των εργαζομένων. Πρόκειται για μία ποιοτική αντιδραστική που στοχεύει μακριά με αιτήματα προσαρμοσμένα στη μεταμνημονιακή Ελλάδα, στα ματωμένα πλεονάσματα της επιχειρηματικότητας και του κεφαλαίου, στην ΕΕ και το ΔΝΤ, στην -και καλά- εθνική συναίνεση για μία ισχυρή Ελλάδα. Επιδιώκουν το μόνιμο ξερίζωμα των εργατικών διεκδικήσεων ενάντια στο κεφάλαιο, την ΕΕ και τις Κυβερνήσεις. Την πλήρη παράλυση του λαϊκού κινήματος με τις φιέστες αυτού του τύπου.

Αυτή ακριβώς είναι η γραμμή του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού. Μία γραμμή που υιοθετεί πλήρως τα οράματα του κεφαλαίου και της επιχειρηματικότητας, όπως π.χ. εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, φορολογικά κίνητρα κ.ο.κ. Το κοινό τους όραμα είναι η κοινή διαταξική, πανεθνική συστράτευση για έναν νέο επενδυτικό παράδεισο, ένα νέο el dorado της εργασίας, φοροαπαλλαγών και απογείωσης της κερδοφορίας, όπως το διατύπωσε πρόσφατα και ο ΣΕΒ.

Πρόκειται για ένα απεργιακό πλαίσιο με ανύπαρκτα τα εργατικά αιτήματα και συμφέροντα. Ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, που αρνήθηκε να καλύψει απεργιακά την 12η Γενάρη και έδωσε ήδη τα χέρια με το ΣΕΒ, στην υπογραφή μιας ακόμα μνημονιακής Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, καλεί σε απεργία με πλαίσιο τις επιδιώξεις και τους στόχους του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και της επιχειρηματικής ανάπτυξης.

Όμως, η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι δεν είμαστε κομμάτι του «εθνικού κορμού»!

Το ταξικό εργατικό κίνημα, πρέπει να διαμορφώσει ένα διαφορετικό αγωνιστικό σχέδιο με επίκεντρο τις εργατικές διεκδικήσεις, με εργατική απεργία «από τα κάτω», ενόψει και της 4ης αξιολόγησης. Να δείξει στην πράξη ένανάλλο δρόμο. Τον δρόμο της ανεξάρτητης ταξικής πάλης, με συνδικάτα και απεργίες στα χέρια τωνεργαζόμενων”.

Επισήμανε ότι στο συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ η αρχική απόφαση ήταν για κινητοποίηση στις 16 Μαΐου, αλλά μετατοπίστηκε η ημερομηνία, ενώ οι Παρεμβάσεις στο Δημόσιο δεν ψήφισαν γι' αυτή την απεργία και κατέθεσαν το δικό τους απεργιακό σχέδιο, με κύρια αιτήματα:

  • η αποτροπή της 4ης αξιολόγησης, η ανατροπή των μνημονίων και της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ - κεφαλαίου, η διαγραφή του χρέους

  • η ανατροπή των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε Παιδεία, Υγεία, Κοινωνικές Υπηρεσίες

  • η ακύρωση των περικοπών σε μισθούς, συντάξεις, λαϊκό εισόδημα, για πραγματικές αυξήσεις.

  • η ανατροπή - ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και η υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας

  • η ακύρωση - μη εφαρμογή της αξιολόγησης στο Δημόσιο

  • η σύγκρουση με τα ιμπεριαλιστικά πολεμικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής και την εμπλοκή της χώρας μας.

Στη συνέχεια υποστήριξε: “Συγκρουστήκαμε με το ΠΑΜΕ, γιατί αυτή η περίπτωση του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν ήταν απλώς ένα ζήτημα χωριστών συγκεντρώσεων ή διαφορετικού πλαισίου. Είναι κάτι ποιοτικό γιατί απαιτούν μία κοινωνική συμμαχία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-εργοδότες-έμποροι.

Απαιτούν από τα λαό να παλέψει για τα επιχειρηματικά κέρδη. Είναι ένα αντιδραστικό βήμα για την κατάλυση των απεργιακών αγώνων και της ταξικής ανεξαρτησίας, μέσω της διάλυσής της σε έναν διαταξικό χυλό με εργοδοτική-αστική ηγεμονία. Όποιος δε το βλέπει κάνει μεγάλο λάθος. Η κρίσιμη γέφυρα είναι ότι καταργείται το δικαίωμα της απεργίας και ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σφυρίζουν αδιάφορα.

Στον κοινωνικό συνεταιρισμό θα είμαστε πλέον εταίροι. Δε θα υπάρχουν εργατικά αιτήματα, θα υπάρχουν διαταξικά. Και δυστυχώς οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, δέχθηκαν να συμμετέχουν σε αυτό το πράγμα. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα ανεξάρτητο κέντρο ταξικού αγώνα και να προχωρήσει και να φτιάξει ένα δικό του απεργιακό σχέδιο με τα δικά του ταξικά αιτήματα. Ξέραμε τα... γαμοβαφτίσια, τώρα πάει να γίνει και μία... γαμοκηδεία. Σαν να λέει κάποιος ότι τελειώνει το εργατικό κίνημα και συμφωνεί με τον κοινωνικό εταιρισμό, θα παίρνει επιδοτήσεις από την Κυβέρνηση και... κλαίει και από την άλλη κάνει και ένα γάμο γιατί έχει στο μυαλό του ένα άλλο εργατικό κίνημα, που στην ουσία θα είναι ανύπαρκτο. Αυτό δεν είναι λάθος που θα διασκεδαστεί με μία ανέξοδη κριτική έπειτα από 20 χρόνια. Αυτό το λάθος θα μας στοιχίσει άμεσα.

Αν έχει ένα νόημα να συμμετέχουμε σε αυτή την κινητοποίηση, είναι γιατί θέλουμε να καταγγείλουμε την κοινωνική αυτή συμμαχία. Να δυναμώσουμε ένα ρεύμα που θα έχει σημαία του “Πίσσα και πούπουλα στον υποταγμένο συνδικαλισμό”.

IMG 4296

Από την πλευρά του ο Βαγγέλης Νάνος, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας με την Αγωνιστική Παρέμβαση Εργαζομένων-Ανέργων, τόνισε:

“Εμείς την ημέρα της απεργίας, την Τετάρτη, επειδή πιστεύουμε ότι δε μετασχηματίζεται το πολιτικό περιεχόμενο ούτε μπορεί να αποκτήσει ταξικό περιεχόμενο, μία κινητοποίηση που οργανώνεται από κοινού με εργοδοτικούς φορείς και με πολιτικό πλαίσιο αιτημάτων που βάζει η Κυβέρνηση.

Είναι η νέα κανονικότητα που διαμορφώνει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Από αυτή τη σκοπιά θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε ένα ανταγωνιστικό σχέδιο απέναντι στο σχέδιο της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και των εταίρων της. Θα προσπαθήσουμε να προβάλλουμε τις κοινωνικές ανάγκες και τα δικαιώματα, με ανεξάρτητο τρόπο και επιλέγουμε να πραγματοποιήσουμε μία παράσταση διαμαρτυρίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, προβάλλοντας την κατάσταση όλης της εργασιακής ζούγκλας στους χώρους δουλειάς. Θα καταθέσουμε και θα κυκλοφορήσουμε ένα υπόμνημα το οποίο δουλεύεται από μέλη της Αγωνιστικής Παρέμβασης και της ΛΑΝΤΖΑ, της κίνησης στον επισιτισμό και τον τουρισμό. Στις 11π.μ. θα είμαστε μπροστά στην Επιθεώρηση Εργασίας. Το σύνθημα μας θα είναι “όχι στις εργοδοτικές φιέστες, αγώνες και απεργίες ταξικές”.

Αυτά για να είμαστε καθαροί μπροστά σε αυτό που συμβαίνει. ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ ξεφτιλίζουν την απεργία. Τη στιγμή που η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρεμπόδιζε τη δυνατότητα σε ένα πρωτοβάθμιο σωματείο να πάρει απόφαση για απεργία, όπως στις 12 Γενάρη, φέρνει κι αυτό.

Το μπλοκ της 12ης Γενάρη -όπως το χαρακτηρίσαμε εμείς (ΠΑΜΕ, ΜΕΤΑ, Παρεμβάσεις κτλ.)- έκανε απεργία για πρώτη φορά χωρίς απόφαση ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Ήταν ένα νέο ποιοτικό στοιχείο, το οποίο δείχνει μια δυνατότητα κοινής δράσης δυνάμεων ταξικής αναφοράς. Αυτό το μπλοκ τώρα πάνε να το πνίξουν. Το μωρό της 12ης Γενάρη θέλουν να... πνιγεί στην κούνια.

Το μπλοκ που υπογράφει την ημέρα εθνικής δράσης δεν είναι καινούριο. Έρχεται από τα παλιά. Θυμίζει αναδάσωση εθελοντική η ορολογία. Όπως αυτές που κάνει ο ΣΚΑΪ. Είναι οι Μένουμε Ευρώπη. Λέγαμε στο δημοψήφισμα ότι όλο αυτό το μπλοκ στήριζε το ΝΑΙ κόντρα και ενάντια στη λαϊκή θέληση. Εκεί προσχώρησε και η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και είναι πλέον όλοι μαζί για να εφαρμόσουν αυτή τη νέα κανονικότητα που λένε. Την εργασιακή ζούγκλα.

Κάτι ψελλίζουν για αύξηση του κατώτατου μισθού. Μπορεί και να το κάνουν κιόλας. Να τον αυξήσουν ελάχιστα.

Το αντιδραστικό πλαίσιο που έχουν στήσει (ελαστικές σχέσεις εργασίας, συμβάσεις της μιας ημέρας κ.ο.κ.), είναι γι΄ αυτούς η νέα κανονικότητα. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, βγαίνοντας από τα Μνημόνια ετοιμάζεται για... Μνημόνια Διαρκείας, μέχρι το 2060 με τα αιματηρά πλεονάσματα για το λαό και τη νεολαία.

Άλλαξε η ΓΣΕΕ ξαφνικά; Όχι! Αλλά έβαζε κάποιες στιγμές ένα εργατικό αίτημα. Είναι μία αντιδραστική ποιοτική τομή για το συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα, δηλαδή να αποκτήσει χαρακτηριστικά ΜΚΟ ή φιλανθρωπικής οργάνωσης, ιδρύματος.

Θέλουν το συνδικαλιστικό κίνημα που θα εξυπηρετεί το κεφάλαιο. Ο Παναγόπουλος είπε ότι είναι παρωχημένη μορφή πάλης η απεργία... Από μόνο του αυτό δείχνει τον προσανατολισμό. Εμείς δε μπορούμε να πάμε σε αυτή την κινητοποίηση για να βαφτίσουμε το κρέας-ψάρι, ούτε το ψάρι-κρέας, σε μία κινητοποίηση που δεν έχει ούτε ένα εργατικό αίτημα.

Το μπλοκ της 12ης Γενάρη θεωρούμε πως κάνει λάθος με τον τρόπο που δίνει τη μάχη αυτή, ενισχύοντας μία λογική του ποιος είναι με την απεργία και ποιος δεν είναι, παίζοντας το παιχνίδι της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που θέλει να τσακίσει αυτό που γεννήθηκε στις 12 Γενάρη και προσπάθησε να δώσει έναν ανεξάρτητο συντονισμό από τα κάτω ενάντια στην κυβερνητική πολιτική.

Δε θα τα καταφέρουν. Θα μας βρουν απέναντι, για έναν νέο εργατικό-λαϊκό κίνημα”.

Παράλληλα στάθηκαν και οι δύο στη στάση του ΠΑΜΕ, το οποίο θα μπορούσε να σηκώσει το γάντι, καθώς έχει την οργανωτική δύναμη να το κάνει κι οι υπόλοιπες ταξικές δυνάμεις να συμπαραταχθούν μαζί του.