“Σας ευχαριστώ! Για την εκτίμηση, την αναγνώριση του τρόπου που πορεύομαι, για τα χαμόγελα στήριξης, για τις μοιρασμένες ελπίδες, ακόμα και για τις επανακάμπτουσες προσμονές που μας συντροφεύουν στα ταξίδια μας στο κοινωνικό αρχιπέλαγος...

Δύναμη και συλλογική συνείδηση τα όπλα μας... Φτάνουν; Ο καιρός θα δείξει...

Από ψυχής, ένα σφιγμένο χέρι για τους συνταξιδιώτες και μια υπόσχεση για αταλάντευτη εμμονή στις αξίες μας...”.