"Αν προσέξει κανείς τα άτομα που βγαίνουν συχνά για βόλτα, περπάτημα, τρέξιμο ή ποδήλατο στην τάπια, θα παρατηρήσει πως πολλά από αυτά- ειδικά όταν φυσάει- κατά περίεργο τρόπο αλλάζουν δρόμο ή περπατούν με προσοχή και με το κεφάλι στραμμένο προς τα πάνω, όταν περνούν από το σημείο με τα ψηλά δέντρα στο ύψος του πυροβολικού· ο λόγος; ξέρουν πολύ καλά πως πάνω από τα κεφάλια τους κρέμονται μεγάλα σπασμένα κλαδιά τα οποία ανά πάσα στιγμή υπάρχει κίνδυνος να προσγειωθούν πάνω τους (βλ. φωτογραφίες παρακάτω)…
Το φαινόμενο είναι γνωστό από καιρό χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα της απομάκρυνσής τους.

Ως «Ανυπότακτη Κίνηση για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας», το δηλώναμε προεκλογικά και θα συνεχίσουμε να το τονίζουμε, ότι οι δημόσιοι χώροι ανήκουν σε όλους τους πολίτες και πρέπει να τους χαρακτηρίζει η ελεύθερη, δωρεάν πρόσβαση σε αυτούς με απόλυτη ασφάλεια. Η απομάκρυνση των εν λόγω επικίνδυνων κλαδιών (όπως επίσης τα πεταμένα σκουπίδια, το αφρόντιστο πράσινο, η έλλειψη κάδων και φώτων σε όλο το μήκος της τάπιας και όχι μόνο, η πλήρης εγκατάλειψη του Πάρκου του Πυροβολικού κ.α.), μολονότι δεν αποτελούν κάποιο «φοβερό» και «δύσκολο» έργο σκοντάφτουν στην ανυπαρξία ενδιαφέροντος για την ποιότητα της καθημερινότητας του πολίτη από την πλευρά της τοπικής αρχής.

Η τάπια, το πάρκο στο Πυροβολικό και μια σειρά άλλα πανέμορφα σημεία της πόλης μας δε βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, γιατί πολύ απλά οι ιθύνοντες της τοπικής αρχής έχουν άλλες προτεραιότητες και διαφορετική ιεράρχηση των αναγκών της πόλης. Για όλους αυτούς η έννοια της «ανάπτυξης» ταυτίζεται με την εμπορευματοποίηση και με μια κακώς εννοούμενη τουριστική κίνηση. Συχνά μάλιστα η υποβάθμιση ενός δημόσιου χώρου είναι συνειδητή τακτική με στόχο το ξεπούλημά του και την οικονομική του εκμετάλλευση από ιδιώτες στο όνομα βέβαια της «αξιοποίησής» του. Για τον ίδιο επίσης λόγο, οι υπηρεσίες που σχετίζονται με θέματα καθαρισμού και προστασίας δημόσιων χώρων είναι υποστελεχωμένες, χωρίς μόνιμο προσωπικό με συμβάσεις μερικών μηνών, χωρίς κεντρικό σχεδιασμό, δίχως επαρκή επιμόρφωση και μέτρα προστασίας για τους ίδιους τους εργαζόμενους. (Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι η υποβάθμιση του δημόσιου χώρου δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει με την εργασιακή υποβάθμιση).

Είμαστε πολίτες και όχι πελάτες. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι με την εγκληματική εγκατάλειψη των δημόσιων χώρων από την τοπική αρχή προσπαθούν να μας κάνουν να «συνηθίσουμε» στην ιδέα ότι ο ελεύθερος, δωρεάν, ποιοτικά διαμορφωμένος δημόσιος χώρος δεν αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα όλων μας. Να μας κάνουν να «συνηθίσουμε» ως φυσιολογικά τα επιχειρήματα του στιλ «δεν υπάρχουν τα απαραίτητα κονδύλια», «δεν υπάρχει το απαιτούμενο προσωπικό» για να καθαριστεί ή να συντηρηθεί ένας χώρος και πάει λέγοντας. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι υπάρχοντες ελεύθεροι χώροι χρειάζονται καθημερινή φροντίδα, συντήρηση, κηπουρούς… και όχι αφορμές για απορρόφηση κονδυλίων. Δεν πρέπει να περιμένουμε να κινδυνεύσει ή τραυματιστεί κάποιος αμέριμνος περαστικός, δεν πρέπει να περιμένουμε την κακοκαιρία και τότε να ακούσουμε τους υπεύθυνους να επικαλούνται τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» τα οποία οδήγησαν σε πτώσεις κλαδιών…

Η έξοδος από το σπίτι, το περπάτημα, η βόλτα, το τρέξιμο, το ποδήλατο αποτελούν καθολικό δικαίωμα. Καλούμε τους πολίτες να αντιδράσουν μαζικά και τις τοπικές αρχές να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΤΑΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ
ΦΩΤΙΣΜΟΣ-ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ-ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

(οι ίδιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν και στον μεγάλο ευκάλυπτο που βρίσκεται μέσα στο χώρο του πάρκου στο Πυροβολικό. Ξερά και σπασμένα κλαδιά κρέμονται πάνω από τα κεφάλια δεκάδων παιδιών τα οποία παίζουν εκεί καθημερινά)".