Τα πράγματα όμως σοβαρεύουν όταν ολόκληρος Υπουργός (ο τότε Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Αλέξης Χαρίτσης) είπε δημόσια σε εκδήλωση στην Πρέβεζα, ότι η Ήπειρος είναι η ελληνική περιφέρεια με τις μεγαλύτερες ενδοπεριφερειακές ανισότητες. Κοινώς, η Ήπειρος είναι τα... Ιωάννινα, με αποτέλεσμα να υπάρχει στην Περιφέρεια ένα αντιαναπτυξιακό πρόσημο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ο κ. Χαρίτσης δε το έβγαλε από το... μυαλό του. Μελέτησε προσεκτικά τα μετρήσιμα δεδομένα. Δεν είναι τυχαίο ότι στη στρατηγική που ήθελε να χαράξει για την περιοχή μας στόχευε στο να αμβλύνει τις ενδοπεριφερειακές ανισότητες, καθώς και τις ανισότητες στο εσωτερικό των νομών, χρησιμοποιώντας δημογραφικά και γεωμορφολογικά κριτήρια και ένα εμπροσθοβαρές αναπτυξιακό πλάνο. Ωστόσο το τότε επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ το πρόλαβαν οι εκλογές...

Το ΕΣΠΑ 2014-2020, ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για να επιτευχθεί η σύγκλιση ανάμεσα στους υπόλοιπους νομούς της Ηπείρου και το Νομό Ιωαννίνων, εκ των υστέρων με τα μετρήσιμα αποτελέσματα, αποδεικνύεται πως δεν πέτυχε το σκοπό αυτό. Ασφαλώς και η πρωτεύουσα της Περιφέρειας θα πρέπει να παίρνει τη μερίδα του λέοντος από την όποια οικονομική “πίτα”. Είναι λογικό αυτό. Όχι όμως εις βάρος της συνοχής μίας Περιφέρειας. Ενδεικτικός είναι ο παρακάτω πίνακας για το πως καταγράφεται το ΕΣΠΑ 2014-2020 στους 4 Νομούς (τα στοιχεία προέρχονται από την επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων):

 

Ήπειρος	Προϋπολογισμός-Επιχορήγηση	Συμβάσεις	Πληρωμές
Ιωάννινα	229.314.132	119.339.604	40.950.864
Άρτα	59.716.701	28.446.540 €	10.118.160
Πρέβεζα	70.128.089	56.171.269	10.794.510
Θεσπρωτία	55.537.184	40.314.307	11.990.979

 

Με λίγα λόγια ο Νομός Ιωαννίνων κατάφερε να επιχορηγηθεί με περισσότερα εκατομμύρια ευρώ μέσω των χρημάτων του ΕΣΠΑ 2014-2020 και από τους τρεις Νομούς της Ηπείρου μαζί.

Εικόνα ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων παρατηρείται τόσο εντός του Νομού Πρέβεζας, όσο και εντός του Δήμου της Πρέβεζας, ανάμεσα στις τρεις δημοτικές ενότητες.

Υπάρχει μία έξοχη δουλειά που έχει κάνει το 2012 για το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, ο κ. Μιλτιάδης Λάζογλου με τίτλο: “Περιφερειακή ανάπτυξη και ανισότητες στην Ελλάδα: Η περίπτωση της Περιφέρειας Ηπείρου” (δείτε τη ΕΔΩ), η οποία επίσης αποδεικνύει χαρακτηριστικά το παραπάνω αφήγημα.

Το ζήτημα των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων στην Ελλάδα και την ανάγκη επαναπροσδιορισμού των περιφερειακών ενισχύσεων, θέτουν με κοινή επιστολή τους προς τον Επίτροπο Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, βουλευτές της Στερεάς Ελλάδας. Και εκεί υπάρχουν παρόμοια ζητήματα.

Το πρόβλημα αυτό είναι αρκετά σύνθετο.

Για τον νέο αναπτυξιακό νόμο και τις προοπτικές που διανοίγονται για τις περιφέρειες της χώρας ενημέρωσε τα μέλη της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής τον περασμένο Μάρτιο, ο τότε γενικός γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, Θεολόγος Λαμπριανίδης.

«Στα δύο χρόνια λειτουργίας του νέου αναπτυξιακού νόμου έχουμε 1.577 επενδυτικά σχέδια που θα δημιουργήσουν περίπου 12.800 νέες θέσεις εργασίας μέσα από ένα προϋπολογισμό ύψους 4,7 δισ. ευρώ», είπε ο κ Λαμπριανίδης, προσθέτοντας ότι στόχος είναι κυρίως να επιχορηγηθούν οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις με «ζεστό χρήμα».

Ο κ. Λαμπριανίδης, χαρακτήρισε τεράστιο το ζήτημα των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων, ενώ επισήμανε ότι, ως προς τον αριθμό των επενδυτικών σχεδίων, το μεγαλύτερο μερίδιο καταλαμβάνουν οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που είναι της τάξεως του 35%, ενώ το 31% αφορούν τον αγροτοδιατροφικό κλάδο.

«Είναι προφανές ότι η Αθήνα είναι ο σημαντικότερος πόλος έλξης και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Αν δούμε μόνο το θέμα του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, το 48% παράγεται στην Αθήνα, ενώ ακολουθεί η Κεντρική Μακεδονία με μόλις 13,5%, η Θεσσαλία με 5,1% και μετά το χάος», ανέφερε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε:

«Είναι διάτρητο το οικονομικό, παραγωγικό σύστημα των περιφερειών μας. Είναι κάθε άλλο παρά αυτό που ονειρεύεται ένας πολίτης. Δεν είναι ένα ολοκληρωμένο παραγωγικό και αναπτυξιακό σύστημα. Υπάρχει μεγάλη ανισότητα. Η χώρα σε όλες τις περιφέρειες, εκτός της Αθήνας, υποφέρει. Το εξειδικευμένο προσωπικό που είναι μοχλός ανάπτυξης φεύγει προς το εξωτερικό. Αυτό είναι ένα βασικό μειονέκτημα που εμποδίζει την ανάπτυξη των περιφερειών» και πρόσθεσε: «Υπάρχουν περιοχές που έχουν χάσει δραματικά τον πληθυσμό τους. Σε πολλά χωριά είναι μόνο γιαγιάδες και κότες. Δεν έγινε τίποτα για να συγκρατήσουμε τον κόσμο και να παραμείνει εκεί. Πρέπει να το δούμε αυτό. Η έλλειψη του δυναμικού προσωπικού μπορεί να είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κατάστασης της περιοχής, αλλά στη συνέχεια γίνεται και αίτιο για την κατάσταση. Πρέπει η Πολιτεία να βρει τρόπο να σπάσει τον φαύλο κύκλο για να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά η χώρα».

Ακόμα, ο κ. Λαμπριανίδης υπογράμμισε ότι «πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τη φυγή του εξειδικευμένου προσωπικού προς την Αθήνα και να κάνουμε ολοκληρωμένα παραγωγικά συστήματα στις περιφέρειες για να το αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Πρέπει κάτι να κάνουμε”.