"Η Λαϊκή Συσπείρωση από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης του οδοφωτισμού των Ιωαννίνων και της Πρέβεζας με τη μορφή της Σύμβασης Ενεργειακής Απόδοσης (ΣΕΑ). Οι όροι της ΣΕΑ για την πόλη των Ιωαννίνων περιγράφουν ένα έργο που ενώ με βάση τους υπολογισμούς των ιδιωτικών μελετητικών γραφείων- θα γίνει σε 18 μήνες με κόστος 8,6 εκ. ευρώ, εντούτοις ο Δήμος Ιωαννιτών θα το πληρώσει 19,2 εκατομμύρια ευρώ και θα δεσμεύσει τα ανταποδοτικά τέλη για 12 χρόνια.
Για ακόμα μία φορά – όπως και στην περίπτωση της πληρωμής της εταιρείας που λειτουργεί το εργοστάσιο απορριμμάτων με ΣΔΙΤ- η πληρωμή των επιχειρηματικών ομίλων θα είναι εγγυημένη, αφού γίνεται με εκχώρηση των ανταποδοτικών του Δήμου απευθείας από τη ΔΕΗ και φυσικά ο Δήμος δεν θα ωφεληθεί οικονομικά ούτε δεκάρα απ την ενεργειακή αναβάθμιση αφού το σύνολο της εξοικονόμησης (περίπου 1,2 εκ€ ετησίως) παραχωρείται στον επιχειρηματικό όμιλο.
Αυτό και μόνο το γεγονός, ότι δηλαδή οι όροι είναι ιδιαίτερα συμφέροντες για τους επιχειρηματικούς ομίλους και όχι για το λαό, είναι φυσικό να το καθιστά «πεδίο μαχών» μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων οι οποίοι θα κάνουν το παν για ένα τέτοιο «φιλέτο».
Μένει να φανεί αν οι όροι του διαγωνισμού που βγαίνει για δεύτερη φορά είναι το αποτέλεσμα των παζαριών ανάμεσα στην Περιφέρεια και τους επιχειρηματικούς ομίλους ή αν τα παζάρια θα συνεχίσουν με νέες προσφυγές.
Ο διαγωνισμός που συντάχθηκε και ελέγχτηκε από τους ακριβοπληρωμένους τεχνικούς και νομικούς συμβούλους, παρά τις δηλώσεις του Περιφερειάρχη για διορθώσεις που θα διαρκούσαν ένα μήνα ώστε να συμμορφωθούν οι όροι με τις υποδείξεις της ΑΕΠΠ, άργησε 4 μήνες και καμία ουσιαστική αλλαγή δεν έγινε. Φυσικά για ακόμα μια φορά, σε αυτούς τους μήνες κανένας υπηρεσιακός παράγοντας της Δ/νσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Ιωαννιτών δεν έχει λάβει γνώση και δεν έχει εκφράσει άποψη για το έργο.
Αν είναι κάτι σίγουρο όμως είναι ότι για ακόμα μια φορά λείπει το σύνολο των μελετών οι οποίες θα καθορίσουν τις απαιτήσεις σε φωτισμό στο σύνολο της έκταση του Δήμου και φυσικά το παραδοτέο.
Αντί η περιφέρεια να παρουσιάσει τις φωτοτεχνικές απαιτήσεις για το σύνολο του Δήμου και με αυτές να κατατεθούν οι προσφορές, παρουσιάζει τις φωτοτεχνικές απαιτήσεις σε έξι «αντιπροσωπευτικούς» δρόμους (Λ.Τσαλδάρη, Κομνηνών, Αντ. Τρίτση, Κ.Παπουλια, Ιωαννίνων και Γ. Ελιγιά) και στον οικισμό Περάματος και ζητά οι υποψήφιοι ανάδοχοι να καταθέσουν μελέτες για αυτούς μόνο και με αυτά τα στοιχεία να γίνει η συγκριτική αξιολόγηση.
Παραβλέπουμε τα κριτήρια με τα οποία οι οδοί χαρακτηρίστηκαν ως αντιπροσωπευτικές. Παραβλέπουμε και τα χαρακτηριστικά των οδών που παρουσιάζονται. Οφείλουμε να αναρωτηθούμε ωστόσο, τι είδους αναγωγή θα γίνει από αυτούς τους 6 δρόμους ώστε να καθοριστεί ο τύπος του κάθε φωτιστικού στις εκατοντάδες οδούς, πλατείες και αθλητικούς χώρους του Δήμου Ιωαννιτών και με βάση αυτή την αναγωγή να δημοπρατηθεί ένα έργο 19,2 εκ €
Στο διαγωνισμό δεν προβλέπεται απολύτως καμία νέα παρέμβαση στο δίκτυο οδοφωτισμού, εκτός από ένα ασήμαντο και σε κάθε περίπτωση ατεκμηρίωτο ποσό (300.000 €), το οποίο ενδεικτικά θα κάλυπτε μια νέα υπόγεια υποδομή οδοφωτισμού με ιστούς μήκους μόλις τεσσάρων (4) χιλιομέτρων. Οι αναφορές δε σε αυτό το ποσό παραπέμπουν μόνο σε συντήρηση και όχι στις απαιτούμενες παρεμβάσεις αναβάθμισης της υποδομής του οδοφωτισμού. Με άλλα λόγια η εν λόγω διακήρυξη 19 εκατομμυρίων προβλέπει μηδέν (0) € για νέα υποδομή οδοφωτισμού.
Καθώς συνεχίζει να μην υπάρχει οποιαδήποτε τεκμηριωμένη περιγραφή της υφιστάμενης κατάστασης δεν μπορεί να προκύψει κανενός είδους ασφαλής εκτίμηση του κόστους συντήρησης από τον υποψήφιο οικονομικό φορέα (ξανά).
Το γεγονός ότι η Περιφέρεια Ηπείρου εξυπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα δεν είναι καινούριο, ούτε άλλωστε το κρύβει η πλειοψηφία, που προσπαθεί να πείσει ότι εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων τελικά εξυπηρετεί το λαό.
Αποδεικνύεται όμως και από αυτό το έργο, όπως και από όλα τα υπόλοιπα, ότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι παλεύουν για το μέγιστο κέρδος και το πολιτικό προσωπικό τους στο Περιφερειακό και τα Δημοτικά Συμβούλια δημιουργούν τους όρους για να το εξασφαλίσουν, φυσικά χωρίς κανένα απολύτως άγχος για τις λαϊκές ανάγκες που επικαλούνται.
Αποδεικνύεται στην πράξη πως θα είναι η «πράσινη ανάπτυξη» που αποφάσισε η ΕΕ στο όνομα δήθεν της σωτηρίας του πλανήτη: με πανάκριβα δήθεν πράσινα έργα, που θα μετατρέπουν τις υπαρκτές ανάγκες σε «μαγαζιά γωνία» για το μεγάλο κεφάλαιο.
Τα έργα της ενεργειακής αναβάθμισης των πόλεων αλλά και των δημοτικών/κρατικών κτιρίων είναι έργα που απαντούν στις λαϊκές ανάγκες, που μπορούν να μειώσουν το κόστος των ανταποδοτικών. Οι δήμοι οφείλουν να κάνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και να αναλάβουν με δικούς τους εργαζόμενους, χωρίς ΣΔΙΤ και εργολάβους, να τα εκτελέσουν".