Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου 2013 16:41

Απόπτωση * (Γράφει ο Σπύρος Μπρίκος)

Γράφει ο Σπύρος Μπρίκος , Ιατρός

Στους δασκάλους μου :

Ιωάννη Πάντο

Βασίλη Ραφαηλίδη

Κάθε βράδυ συγκεντρώνονταν στον ανθόκηπο και ξεκινούσαν ατέρμονες συζητήσεις , μέχρι το πρωί. Ήταν άνθρωποι όλων των φυλών.Ο καθένας τους με μια παραλλαγή χρώματος στο δέρμα.Στην αρχή υπήρχε μια Βαβέλ ασυνεννοησίας.Ο καθένας μιλούσε τη δική του διάλεκτο , αλλά με το πρώτο ξέσπασμα γέλιου επικρατούσε ένας απόλυτος συντονισμός συναισθημάτων και η επικοινωνία γίνονταν παιχνίδι.Τα νεύματα , οι λεπτές κινήσεις σώματος και η βλεμματική τους επαφή, ξεπερνούσε τις όσες διαφορές είχαν δημιουργηθεί απ΄την αρχή. Ένας αρχάνθρωπος που ξεπήδησε μέσα από τα χρόνια της εξέλιξης ,τους πλησίασε ένα βράδυ και έγινε αχώριστος μαζί τους.Με σύμβολα , αναμένες φωτιές και λέξεις καπνού τους εξήγησε την κατάστασή του,και αυτοί του έδωσαν τη δική του θέση στην ομάδα της επι-κοινωνίας αυτής,που ολοένα και μεγάλωνε.

Μέρα με τη μέρα ανακάλυπταν νέους κώδικες και η νύχτα τους επικύρωνε.Ήταν αναγκασμένοι να "μιλάνε" σιωπηλά και να κινούνται σαν αγέλη κυνηγημένων ζώων ,κυρίως τη νύχτα.Τη μέρα υπήρχε μια άλλη ομάδα ,που σε αντίθεση με αυτούς, ήταν επιθετική και όλα τα μέλη της ήταν ομοιόμορφα στην εμφάνιση ,και στη σκέψη φυσικά. Είχαν ξυρισμένα κεφάλια, μέσα στα οποία κατοικούσαν μικροσκοπικοί εγκέφαλοι.'Ετσι σε αντίθεση με τους ανθρώπους της επι-κοινωνίας ,τα μέλη της επιθετικής ομάδας είχαν εγκέφαλο με πολύ λιγότερες συνάψεις ,λόγω του ότι ουδέποτε επι-κοινωνούσαν παρά μόνο επιτίθονταν.

Όσο ο καιρός περνούσε η κάθε μία ομάδα ακολουθούσε το δικό της πρόγραμμα.Η ομάδα της επι-κοινωνίας οικοδομούσε τον ενιαίο και αυτόνομο "εγκέφαλό" της, επενδύοντας στο συναίσθημα, διαβάζοντας ιστορία και παράγοντας τέχνη.Έτσι τα μέλη της αποκτούσαν σιγά σιγά κοινή γλώσσα , οι εγκεφαλικές τους συνάψεις πολλαπλασιάζονταν και οι Ιδέες τους γίνονταν τόσο μεγάλες και ψηλές, που πετούσαν σαν σύννεφα στον ουρανό ,κάνοντας τους ίδιους ανάλαφρους και ευτυχισμένους.

Όμως η επιθετική ομάδα που βασίζονταν στην ομοιομορφία, ακολούθησε μια διαφορετική πορεία.Τα μέλη της δεν διάβαζαν ιστορία παρά μόνο εκτελούσαν παραγγέλματα.Επίσης δεν ανέπτυσσαν μεταξύ τους συναισθήματα και ούτε καν συνομιλούσαν.Όλη τη μέρα την περνούσαν στο ανθρωποκυνηγητό των μελών της ομάδας της επι-κοινωνίας,σε έναν ατελείωτο αγώνα επικράτησης ,αξιοποιώντας μονάχα τη σωματική τους δύναμη.Όμως ο εκφυλισμός των νευρικών τους συνάψεων βρίσκονταν σε μη αναστρέψιμη πορεία. Άρχισαν σιγά σιγά να μην αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον.Προβλήματα ασυνεννοησίας ,καβγάδες και αλληλοσκοτωμοί.Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, λόγω της καθημερινής απώλειας σημαντικού αριθμού εγκεφαλικών κυττάρων ,το σώμα άρχισε να μην εκτελεί παραγγέλματα και οι περισσότεροι πάθαιναν παρεγκεφαλιδική αταξία.Όλα τα κύτταρα του σώματός τους ακολουθούσαν την πορεία του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου ,δηλαδή της Απόπτωσης.

Στην εξελικτική πορεία του ανθρώπινου είδους η ομάδα της Επι-κοινωνίας επικράτησε με ειρηνικό τρόπο στον πλανήτη γη,αξιοποιώντας μονάχα το ταλέντο και τη φαντασία των μελών της. Από την ομάδα των μικρονόων-επιθετικών τους προστάτεψε το βιολογικό φαινόμενο της Απόπτωσης.