Πατρίδα ή θάνατος . Αυτή ήταν μία από τις συγκλονιστικότερες φράσεις του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα στα Ηνωμένα Έθνη το 1964. Σε αυτή την ομιλία του κατάληξε λέγοντας ότι ο λαός της Κούβας αλλά και συνολικά η Λατινική Αμερική είναι αποφασισμένη να δώσουν τη μάχη κόντρα στον ιμπεριαλισμό και τις επιθέσεις των ΗΠΑ στην περιοχή, μια μάχη που έχει τη στήριξη των λαών του κόσμου. Αυτή η ιστορική φράση αποτυπώνει μια αλήθεια και ένα χρέος ταυτόχρονα για την Αριστερά. Η αλήθεια είναι ότι ο αγώνας για εθνική και λαϊκή κυριαρχία πάει χέρι χέρι με την σύγκρουση με το διεθνές σύστημα και τον ιμπεριαλισμό. Το χρέος είναι ότι η Αριστερά πρέπει να ηγηθεί ως πολιτική δύναμη ανατροπής για να εκφράσει με τον πιο γνήσιο και λαϊκό τρόπο τον πραγματικό πατριωτισμό που ειδικά σήμερα είναι πλήρως συνδεδεμένος με το κοινωνικό ζήτημα.
Πατρίδα ή θάνατος στην σημερινή Ελλάδα όμως τι σημαίνει; Σήμερα ο αγώνας για απαλλαγή από τα μνημόνια και το χρέος μαζί με την απελευθέρωση από την ευρω-ενωσιακή μπότα είναι το σύγχρονο πατριωτικό μας καθήκον. Είναι ο μόνος δρόμος για να ξαναγίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.
Το κεφάλαιο δεν ενδιαφέρεται για πατρίδες και για ανθρώπους, μονάχα για τα κέρδη του. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για αυτό και το πολιτικό προσωπικό του σκύβει εθελόδουλα το κεφάλι ώστε να προωθήσει τα δικά του συμφέροντα ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι έστω προσωρινά θα χάσει τη θέση του στο διεθνή καταμερισμό εργασίας. Είναι η μόνη επιλογή που έχει σήμερα η ντόπια ελίτ για να ρίξει το σύνολο των βαρών της κρίσης στον εργαζόμενο λαό.
Πάντα έτσι έκανε , πάντα έτσι θα κάνει. Έτσι έκανε και το 1940 όταν έσκυβε το κεφάλι και συνεργάζονταν με τους γερμανούς ναζί κατακτητές, έτσι κάνει και σήμερα με τα οικονομικά γερμανικά πάντσερ και μάλιστα χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Μονάχα ο οργανωμένος λαός και οι δυνάμεις της αντίστασης και της αριστεράς μπορούν για άλλη μια φορά στην ιστορία να δώσουν τη μάχη μέχρι το τέλος για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Σήμερα είναι αναγκαιότητα με πρωτότυπο και σύγχρονο τρόπο να χτίσουμε το νέο Ε.Α.Μ. της εποχής μας που θα διεκδικήσει την ηγεμονία και την εξουσία στον τόπο.
Σήμερα η δημιουργία ενός Ενιαίου Μετώπου κοινωνικού και πολιτικού είναι ανάγκη και προϋπόθεση για την αντεπίθεση των λαϊκών δυνάμεων και για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για τον τόπο. Ένα μεγάλο βήμα για αυτό το Μέτωπο είναι η Λαϊκή Ενότητα. Σήμερα ένα μεγάλο φάσμα αγωνιζόμενων εργαζομένων, ανέργων και νεολαίας καθώς και οργανωμένων αριστερών δυνάμεων από διαφορετικά ιδεολογικά ρεύματα και καταβολές εντάχθηκαν για μια νέα προοπτική. Η αυτοκριτική για τα λάθη της αριστεράς του παρελθόντος (ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., Κ.Κ.Ε) θα μας δώσουν μαθήματα για το μέλλον που θέλουμε να χτίσουμε. Η δημοκρατική συγκρότηση και όχι η γραφειοκρατία των κορυφών, η συντροφικότητα και όχι ο ηγεμονισμός, η εμπιστοσύνη και όχι η καχυποψία για την άποψη του διπλανού μας, η συλλογική γνώση και εμπειρία και όχι η απόλυτη αλήθεια, η ριζοσπαστικότητα και όχι η φοβικότητα, ο μαζικός λαϊκός λόγος και όχι η ξύλινη <<επαναστατική>> γλώσσα , η συλλογική ηγεσία και όχι το αρχηγικό μοντέλο είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά και τη φυσιογνωμία που πρέπει να κατακτήσουμε στο Μέτωπο.
Έχουμε πόλεμο όπως πολύ σωστά ο σ. Λαφαζάνης τόνισε σε πρόσφατες δηλώσεις του. Για αυτό και όλοι πρέπει να πάρουμε θέσεις μάχης. Ο δρόμος που έχουμε να επιλέξουμε δεν είναι εύκολος αλλά είναι ο μόνος που έχει προοπτική για τον εργαζόμενο λαό. Είναι δρόμος απελευθέρωσης, αξιοπρέπειας, δημοκρατίας. Όμως ο δρόμος αυτός για να έχει προοπτική χρειάζεται ένα λαό έτοιμο για μάχη και οργανωμένο. Για αυτό το σημαντικότερο που έχουμε να κάνουμε μετά τις εκλογές είναι η οργάνωση, η ανασυγκρότηση και αντεπίθεση του εργατικού- λαϊκού κινήματος με πρωτοπορία τις δυνάμεις της Λαϊκής Ενότητας καλώντας σε κοινή δράση όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς. Η Λαϊκή Ενότητα πρέπει να σχεδιάσει με οργανωμένο και συστηματικό τρόπο τον κοινωνικό και πολιτικό ανένδοτο απέναντι στο μνημονιακό καθεστώς για την απελευθέρωση της χώρας και του Λαού , για να σταματήσει η κοινωνική γενοκτονία που συντελείται τα τελευταία χρόνια. Οι εκλογές είναι μια πολιτική μάχη σε αυτόν τον πόλεμο που πρέπει να δώσουμε όλοι μας ώστε το μεγάλο μέτωπο του ΟΧΙ μέχρι τέλους , η Λαϊκή Ενότητα να ενισχυθεί και να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα το αμέσως επόμενο διάστημα. Είναι η μόνη εναλλακτική δύναμη εξουσίας που έχει συγκεκριμένες προτάσεις και σχέδιο στο σήμερα απέναντι στην ευρω-μνημονιακή συμπολίτευση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΠΟΤΑΜΙ-ΑΝ.ΕΛ. που έχει δημιουργηθεί . Η μεγάλη και διαρκής πορεία του Λαού για την εξουσία ,για να γίνει αφέντης στον τόπο του έχει ήδη αρχίσει.