Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Κυριακή, 11 Μαρτίου 2012 01:23

Έκλεισαν οι δρόμοι του νερού. Η φύση θυμάται…και δεν συγχωρεί. (της Αθηνάς Παππά)

Η καταρρακτώδης βροχή που έπεσε στην Πρέβεζα είχε ως συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων…

Δρόμοι που θύμιζαν ποτάμια, σπίτια και μαγαζιά που πλημμύρισαν συνέθεσαν το σκηνικό της επόμενης μέρας…

Η αλήθεια είναι ότι όχι μόνο στην Πρέβεζα αλλά και σε όλες τις ελληνικές πόλεις οι δρόμοι του νερού έχουν μπαζωθεί ή καλυφθεί…

Ακόμη το μεγαλύτερο ποσοστό του εδάφους καλύπτεται από τσιμέντο ή άσφαλτο, µε αποτέλεσμα τα νερά της βροχής να µην βρίσκουν διέξοδο και να πλημμυρίζει η πόλη µε την πρώτη βροχή… πόσο μάλιστα όταν ο όγκος του νερού είναι πρωτοφανής...

Μάλλον όλοι έχουμε ξεχάσει ότι τα ρέματα, ακόμα και αυτά που δεν έχουν νερό, ήταν οι αγωγοί του νερού μέσα στις πόλεις… 

Μάλλον όλοι ξεχνάμε ότι οι περιοχές αυτές ήταν σημαντικές για να «ανασάνει» ο αστικός χώρος… να βρει διέξοδο το νερό της βροχής, αλλά και να εμπλουτιστεί ο υδροφόρος ορίζοντας…

Τι έχει γίνει όμως; Μήπως τα περισσότερα ρέματα μέσα στις πόλεις δεν έχουν μπαζωθεί;

Όταν παλιότερα είχαμε φυσικές πλημμύρες-όχι με τη σημερινή συχνότητα- ήταν για όλους ευλογία ειδικά για τους αγρότες αφού αυξάνονταν η γονιμότητα του εδάφους…

Σήμερα όμως δεν μιλάμε πια για φυσικές πλημμύρες, όπως τουλάχιστον τις ήξεραν οι παλαιότεροι… πολλές οι ανθρώπινες παρεμβάσεις… πάρα πολλές οι ανθρώπινες παρεμβάσεις...

Φούσκωσαν τα ποτάμια, τα ρυάκια οι παραπόταμοι και οι ρεματιές! Έτρεξε ξανά νερό ακόμα και σε ρυάκια που και οι μεγαλύτεροι είχαν ξεχάσει την ύπαρξή τους.

Δικαιολογημένα θα μου πείτε όταν τα περισσότερα ρέματα έχουν μπαζωθεί…

Σίγουρα η κατάσταση με τις πλημμύρες την Πέμπτη τον βράδυ μας λυπεί όλους… αλλά θα έπρεπε και να μας προβληματίζει…

Όσο και αν ο άνθρωπος ξεχνά ακούσια ή εκούσια η φύση θυμάται πάντα και κυρίως δε συγχωρεί…

Αθηνά Παππά