Ένα βασικό εργαλείο στην προσπάθεια να προσδιοριστεί η ταυτότητα μιας πόλης είναι το City Branding. Με τον όρο «City Branding» εννοούμε τις συστηματικές προσπάθειες να δημιουργήσουμε μια συγκεκριμένη εντύπωση – εικόνα μίας πόλης στο μυαλό των παρατηρητών με κεντρικό στόχο τη διαμόρφωση μιας ευνοϊκής και μοναδικής φήμης της πόλης, στο πλαίσιο του χωρικού ανταγωνιστικού περιβάλλοντος. Η ανάπτυξη του δεν είναι απαραίτητα ακριβή, αλλά κυρίαρχα χαρακτηριστικά του είναι ότι απαιτεί επιμονή και συνέχεια καθώς και ότι είναι πολυπαραγοντικό. Δεν απευθύνεται μόνο σε μια ομάδα π.χ. τουρίστες, επιχειρηματίες αλλά η πόλη αντιμετωπίζεται συνολικά ως χώρος, ως οργανισμός και ως πολιτικός θεσμός, του οποίου θα προβάλουμε τα ιστορικά, πολιτιστικά, φυσικά χαρακτηριστικά, όπως επίσης και την οικονομική και κοινωνική του δυναμικότητα. Όλα αυτά τα στοιχεία δηλαδή που ουσιαστικά διαφοροποιούν την πόλη και της προδίδουν την ιδιαίτερη εικόνα της.
Και επειδή ένας μακροπρόθεσμος στόχος κοινά αποδεκτός είναι κάτι που ενώνει πάντα τους Έλληνες, πιστεύω ότι αυτός θα ήταν η διεκδίκηση του ορισμού της Πρέβεζας ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2035, που είναι η επομένη φορά που θα οριστεί πολιτιστική πρωτεύουσα από την Ελλάδα.
Ο θεσμός ξεκίνησε το 1985 και προσπαθεί να παρουσιάσει κάθε χρόνο μια διαφορετική πτυχή του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, η οποία θα αναδεικνύει το πλούτο της Ευρωπαϊκής ταυτότητας. Δεν είναι απαραίτητο να είναι μεγάλη πόλη για να το διεκδικήσει, για παράδειγμα η μια Πολιτιστική Πρωτεύουσα εκ των δυο ,για το 2015 ήταν η Mons του Βελγίου, μια μικρή πόλη των 40.000 περίπου κατοίκων.
Η υποψήφια πόλη θα πρέπει να ετοιμάσει και να καταθέσει ένα πρόγραμμα, το οποίο θα παρουσιάσει λεπτομερώς στο φάκελο υποψηφιότητάς της. Το πρόγραμμα αυτό, δεν είναι το συνηθισμένο ετήσιο πολιτιστικό της πρόγραμμα, αλλά ένα σχέδιο που θα έχει εκπονηθεί αποκλειστικά για τη χρονιά που διεκδικεί τον τίτλο. Επίσης δεν θα πρέπει να εστιάζει μόνο στην προσέλκυση τουριστών αλλά να απευθύνεται και στους μόνιμους κατοίκους, να έχει ευρωπαϊκή και διεθνή απήχηση και να ενεργοποιεί τους πολίτες, τους καλλιτέχνες και όλους τους πολιτιστικούς παράγοντες του τόπου. Θα πρέπει επίσης να υπάρχει ποικιλία και εύρος στις προτεινόμενες εκδηλώσεις και να μπορεί μια περιοχή να συνδυάσει τις τοπικές μορφές πολιτιστικής κληρονομιάς και παραδοσιακής τέχνης με νέες, καινοτόμες και με πειραματικό χαρακτήρα πολιτιστικές εκφράσεις. (Μουσικό σχολείο, Αρμονία, Φεστιβάλ Τζαζ, Παραδοσιακή μουσική με επιρροές από τα ορεινά αλλά και το Ιόνιο , θεατρικές ομάδες, πολιτιστικοί σύλλογοι κ.α)
Κατά τη γνώμη μου, η διεκδίκηση του τίτλου αυτού θα λειτουργούσε ως καταλύτης για αλλαγή στην πολιτιστική και γενικότερη ανάπτυξη της Πρέβεζας ( ή και συνολικότερα της Ηπείρου, μιας και έχουμε τη δυνατότητα με επικεφαλής την Πόλη μας να το διευρύνουμε σε επίπεδο νομού ή και περιφέρειας) και έτσι θα καταγράψουμε σημαντικό θετικό κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο.
Αν και ορισμένοι θα το θεωρήσουν πρόωρο ή και άκαιρο, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η επιλογή γίνεται 6-8 χρόνια νωρίτερα και η προετοιμασία του φακέλου είναι μια χρονοβόρα διαδικασία. Επίσης, η διεκδίκηση του θεσμού θα λειτουργήσει ως φάρος για την απόκτηση City Branding και θα βασιστεί σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό για την ανάπτυξη της πόλης, στην οποία θέλουμε να ζήσουν τα παιδιά μας.
