Δεν πέρασε 24ωρο από την ορκομωσία των νόμιμων ''ιδιοκτητών'' και... ξαμολύθηκαν τα δημοσιολογούντα ντόπερμαν του νεοφιλελευθερισμού, της θεωρίας που απαιτεί αποδέσμευση της οικονομικής δραστηριότητας από κάθε κανονιστικό πλαίσιο, να συκοφαντούν την ποιότητα και την αξία κάθε κοινωνικού και δημόσιου αγαθού.

Στο στόχαστρο,σε πρώτη φάση η παιδεία, προκειμένου να προετοιμαστεί η κοινωνική συνείδηση για την εκχώρησή της στο ιδιωτικό, επιχειρηματικό κεφάλαιο...

Και δώστου οι μαθητές που είναι απαίδευτοι και οι φοιτητές που είναι αγράμματοι...

Λες και δεν πρωτοπορούν και διαπρέπουν παγκόσμια έλληνες μαθητές και επιστήμονες...

Λες και δεν ''εξάγουμε'' μόνο τέτοιους στις ''φιλόξενες'' νεοφιλελεύθερες χώρες...

Η τακτική απλή...

Συκοφαντούμε, αποθεμελιώνουμε, εκχωρούμε στην αγιοποιημένη ιδιωτική οικονομία τα απαράγραπτα κοινωνικά δικαιώματα των ''πολλών''. Στη συνέχεια αυτά τα αγαθά γίνονται απρόσιτα για τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα και περιέρχονται στα χέρια των ''λίγων'' ή των ''αρίστων'', που τα αξιοποιούν ως εμπόρευμα...

Η γνώση, ως στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει στην κοινωνική και ταξική κινητικότητα, περνάει στα χέρια των ανώτερων οικονομικά στρωμάτων και έτσι αυτοακυρώνεται.

Για τους φτωχότερους, υπάρχει η κατάρτιση και οι δεξιότητες, που τους καθιστούν ευέλικτη παραγωγική δύναμη...

Το κοινωνικό χάσμα βαθαίνει και η κοινωνική, ταξική αναφορά προδιαγράφει το μέλλον των ''επιστημόνων'' και των ''ψυκτικών'', ενώ το νεοφιλελεύθερο κράτος αποτάσσεται τα ''κοστοβόρα''κοινωνικά αγαθά...

Και έτσι τίθεται το ερώτημα: αντέχει μια δημοκρατική κοινωνία τέτοιες και τόσο αντικοινωνικές συνθήκες; Ο χρόνος των απαντήσεων εγγύς...