Γράφει ο... Κηπουρός (δημοσιογράφος)
Έτσι λοιπόν μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την Πρέβεζα ο δήμαρχος Στυλίδας Απόστολος Γκλέτσος αφού έβγαλε τις μπάρες της Εθνικής Οδού από το χωριό του και αφού έπεσε στα νερά για να πιάσει τον σταυρό ενισχύοντας το φιλολαϊκό και επαναστατικό του προφίλ, επέλεξε λοιπόν τώρα να κατέβει στην Δραπετσώνα και να μοιράσει στους πολίτες τρεις τόνους λάδι και 1,5 τόνο ελιές. Βέβαια όλα αυτά και άλλα πολλά έγιναν με τη συνοδεία της κάμερας καθώς όπως είναι γνωστό επαναστάτης… χωρίς λίγα λεπτά παρουσίας στη μεσημεριανή ζώνη δεν γίνεσαι.
Ωστόσο το θέμα δεν είναι τα κανάλια που συνεχώς βρίσκονται πίσω από κάθε κίνησή του, αλλά το ότι για την προβολή του αυτή «πατάει» πάνω στον πόνο δεκάδων πολιτών που ζουν στο πετσί τους τα αποτελέσματα μιας κρίσης που άλλοι δημιούργησαν, κάνοντας κινήσεις που στην ουσία τους δεν λύνουν το πρόβλημα.
Την φτώχεια και την πείνα που προσπαθεί να «ανακουφίσει» ο κ. Γλέτσος την δημιουργούν οι υπάρχουσες πολιτικές κατευθύνσεις και όσα κιλά λάδι και ελιές κι αν μοιράσει θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Και το γεγονός αυτό εύκολα θα μπορούσε να το καταλάβει μέχρι και ένας μαθητής του γυμνασίου…
Δυστυχώς όμως ο κ. Γκλέτσος φαίνεται ότι προτιμά να πατά πάνω στην ευκολία που λέγεται ανθρώπινος πόνος προκειμένου να γίνει «λαϊκός ηγέτης και αγωνιστής» παρά το να εναντιωθεί σε ένα παγκόσμια εδραιωμένο οικονομικοπολιτικό σύστημα που εδώ που τα λέμε χρειάζεται μεγάλα… άντερα.
Ας σταματήσουν λοιπόν, αυτός και οι υπόλοιποι δήμαρχοι που πράτουν τα ίδια και χειρότερα, τα μικροεπικοινωνιακά τους τερτίπια και αν έχουν τα… άντερα, ας γίνουν πραγματικοί αγωνιστές γιατί και η... ακακία έχει τα όριά της.
