Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τρίτη, 14 Αυγούστου 2012 11:31

Το περιστατικό της Βόνιτσας και η απαξία της ανθρώπινης ζωής...

Γράφει ο Παναγιώτης Τσόγκας

 

 

Πολλές φορές στην Πρέβεζα θεωρούμε ότι εικόνες που βλέπουμε στα δελτία ειδήσεων, είναι από άλλο... πλανήτη και δεν πρόκειται να «αγγίξουν» ποτέ τη μικρή μας πόλη. Το περιστατικό όμως που συνέβη στη Βόνιτσα το βράδυ της Κυριακής προς ξημέρωμα Δευτέρας, ήρθε να αποδείξει το ακριβώς αντίθετο. Ότι το... κακό μπορεί να παραμονεύει και στη «γειτονιά» μας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Αστυνομία και έπειτα από μια... επίσκεψή στο Γ.Ν. Πρέβεζας για να συλλέξουμε πληροφορίες, δύο νεαροί αλλοδαποί με καταγωγή από το Πακιστάν, δέχτηκαν στις 3 τα ξημερώματα επίθεση στο ίδιο τους το σπίτι, από ομάδα 15-20 ατόμων, που έφεραν κράνη και ρόπαλα.

Οι δύο Πακιστανοί έφεραν σημάδια από χτυπήματα στο κεφάλι και σε πολλά μέρη του σώματός τους, γεγονός που φανερώνει ότι ο ξυλοδαρμός τους έγινε με μεγάλη αγριότητα. Νοσηλεύονται στο Γ.Ν. Πρέβεζας, από όπου ίσως πάρουν εξιτήριο σήμερα, καθώς δεν διατρέχει κίνδυνο η υγεία τους. Οι δύο αλλοδαποί στερούνται αδείας παραμονής στην Ελλάδα και θα ακολουθηθεί η διαδικασία για την επαναπροώθησή τους στη χώρα τους.

Δεν έχει αποδειχθεί βάσει στοιχείων μέχρι στιγμής πως πρόκειται για κρούσμα ρατσιστικής βίας, συναφές με τα εκατοντάδες που έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό σε όλη τη χώρα, όπως για παράδειγμα η στυγνή δολοφονία Ιρακινού μετανάστη στο κέντρο της Αθήνας. Η έρευνα βέβαια της Αστυνομίας συνεχίζεται, καθώς η επίθεση στη Βόνιτσα είχε χαρακτηριστικά οργανωμένου «χτυπήματος».

Το χειρότερο όμως, ίσως δεν είναι εκείνοι που εκτελούν αυτές τις δολοφονικές επιθέσεις. Το χειρότερο είναι εκείνοι που λένε: «Καλά τους έκαναν...». Γιατί όταν η ανθρώπινη ζωή απαξιώνεται κατά αυτόν τον τρόπο, τότε και η δική μου και η δική σου και του άλλου και του... δίπλα η ζωή δε θα έχει καμία αξία, αύριο-μεθαύριο. Οι ηλικιωμένοι στην περιοχή μας έχουν ζήσει τέτοιες καταστάσεις. Ας... αναμοχλεύσουμε λίγο τις αναμνήσεις τους για να παραδειγματιστούμε.

Είναι κατάντια μας σαν κοινωνία και σαν άνθρωποι να επικροτούμε φόνους και δολοφονικές ενέργειες, πόσο μάλλον, όταν αιτία είναι απλώς ότι ένας άνθρωπος έχει διαφορετικό χρώμα. Γιατί από τον άτυχο Ιρακινό στο κέντρο της Αθήνας δε νομίζω να ζήτησε κανείς από τους επιτιθέμενους χαρτιά, για το αν είναι παράνομα στη χώρα...

Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι αδιαπραγμάτευτη και θέλω να πιστεύω ότι στην πόλη μας και το Νομό μας, όλοι τρέφουμε τον ίδιο σεβασμό γι αυτή.

Αυτό που επίσης είναι εξαιρετικά ανησυχητικό, είναι η δράση ομάδων... παρά το Κράτος. Και όλοι οι πολίτες, που πιστεύουν στις αρχές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ανεξαρτήτως τον πολιτικό χώρο που κινούνται, τρομοκρατούνται όταν το Κράτος υποκαθίσταται. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που επιδιώκουν τέτοιου είδους καταστάσεις. «Ζούγκλα» όμως δεν θα γίνουμε. Δεν το επιτρέπουν οι παραδόσεις μας και οι αγώνες για την ελευθερία και τη δημοκρατία που έχουν δοθεί.

Μακάρι να μην ξαναδούμε τέτοια περιστατικά στη «γειτονιά» μας. Μακάρι...

 

 

 

ΥΓ: Σαν σήμερα ένας Τούρκος παρακρατικός σήκωσε το όπλο του και σκότωσε εν ψυχρώ τον Σολωμό Σολωμού στην Κύπρο. Ο δολοφόνος του, πυροβόλησε μην υπολογίζοντας την ανθρώπινη ζωή. Όπως και οι δολοφόνοι του Ιρακινού στο κέντρο της Αθήνας. Όπως και οι δολοφόνοι του Μανώλη Κάνταρη στο κέντρο της Αθήνας... Έχουμε χρέος να σταθούμε πρώτα από όλα άνθρωποι.

 

 

 

 

Σχετικά Άρθρα