Έπειτα από 5 χρόνια διαρκούς παρουσίας και προσπάθειας να αποτελέσουμε το… κάτι διαφορετικό στην τοπική ενημέρωση, μπορούμε πλέον με σιγουριά να πούμε το εξής: Το atpreveza.gr άλλαξε για τα καλά τα δεδομένα στον τοπικό δημοσιογραφικό χώρο, καθώς απέδειξε πως η εγκυρότητα μίας εφημερίδας, μπορεί να μεταφερθεί στο διαδίκτυο. Στην αρχή μου ήταν κάπως αστείο όντας μέλος δημοσιογραφικών ενώσεων και χρόνια εργαζόμενος σε εφημερίδες, να βλέπω εργαζομένους σε εφημερίδες να μην χρησιμοποιούν στο ρεπορτάζ τους τη φράση «ΠΗΓΗ: atpreveza.gr», ενώ ήταν κάτι παραπάνω από ολοφάνερο πως χρησιμοποιούσαν τον κόπο, τον ιδρώτα και το μυαλό μας. Δεν «καταδέχονταν» να χρησιμοποιήσουν ως πηγή ένα site, του οποίου όμως οι δημοσιογράφοι είναι επαγγελματίες και μέλη ενώσεων. Δε βαριέσαι! Στη δουλειά είναι όλα αυτά. Κομμάτι της! Τελικά το συνηθίσαμε κι αυτό! Ή το να χρησιμοποιείται το ρεπορτάζ μας έπειτα από 10 ημέρες ως «αποκλειστική είδηση». Δε βαριέσαι! Στη δουλειά είναι όλα αυτά. Κομμάτι της!
Σήμερα λοιπόν «κλείνουμε» 5 χρόνια ζωής. Και είναι μιας πρώτης τάξεως αφορμή να μιλήσουμε για τη δημοσιογραφία! Θα ξεκινήσουμε λοιπόν με δύο «λάθη»! Δύο «λάθη» που πρέπει να έχεις δουλέψει πλάι σε δημοσιογράφους για να τα συνειδητοποιήσεις.
Λάθος 1ον: Δεν εξηγώ στην πρώτη (άντε στη δεύτερη…») παράγραφο ποιο είναι το νόημα του τίτλου του κειμένου και δε δίνω έτσι σαφή κατεύθυνση στον αναγνώστη για το που θέλω να καταλήξω.
Λάθος 2ον: Χρησιμοποιώ στη μέση του κειμένου τη λέξη «ξεκινήσουμε». Έχουμε ήδη ξεκινήσει και ο αναγνώστης δεν είναι υποχρεωμένος να φτάσει στη μέση για να το διαβάσει…
Γιατί αναφέρω αυτό το παράδειγμα; Πολύ απλά για να εξηγήσω ότι η δημοσιογραφία είναι μία δουλειά, για την οποία πολλοί μιλούν –για την ακρίβεια όλοι- αλλά λίγοι έχουν άποψη! Και δυστυχώς ο αναγνώστης –όχι όλοι βέβαια- δεν πείθεται ούτε από το Θεό τον ίδιο πως δεν μπορεί να γνωρίζει τα «τερτίπια» και τα «μυστικά» της δουλειάς αυτής. Παρ’ όλα αυτά θεωρεί πως τα γνωρίζει.
Τι έχω εισπράξει εγώ στα 5 χρόνια atpreveza.gr; Ελάχιστο σεβασμό! Ο κόσμος μας θεωρεί χαζούς, καλοπληρωμένους, πιστεύει ότι τα… παίρνουμε γενικώς και αδιακρίτως, αμόρφωτους, πιστεύει πως δουλεύουμε 1-2 ώρες τη μέρα κ.ο.κ.. Το παράξενο είναι πως τις γιορτινές ημέρες δεν αναρωτιέται κάποιος για ποιο λόγο δε χαλαρώνουμε με τις οικογένειές μας. Φυσικά και φταίει και ο κλάδος μας για όλα αυτά. Αλλά αυτή είναι μία μεγάλη συζήτηση.
Ειδικά εποχές που μέσω του facebook κανιβαλίζει με άγριο τρόπο ο κάθε πικραμένος, το να παραμείνεις όρθιος και να συνεχίσεις τη δουλειά σου απρόσκοπτα θέλει «ατσάλινα νεύρα» και «γερό στομάχι». Θα σου πει κάποιος: «Μεγάλε, άλλαξε δουλειά αν δε σου αρέσει…». Και έχει δίκιο! Γι’ αυτό και δε θα του κάνουμε ποτέ τη χάρη αυτή.
Και ξέρετε γιατί; Ο σεβασμός που μας δείχνουν κάποια ελάχιστα άτομα και οι οικογένειές μας είναι πραγματική απόλαυση και ανταμοιβή.
Σε εποχές –ειδικά στην επαρχία- που ο ρόλος του λαϊκιστή δημοσιογράφου-παράγοντα «χτίζει» καριέρες, εμείς ως atpreveza.gr κρατηθήκαμε μακριά από αυτή τη… σαπίλα του δημοσιογραφικού κλάδου. Με τιμιότητα και αξιοπρέπεια! Και δε δεχόμαστε καμία αμφισβήτηση γι’ αυτό. Κι από κανέναν! Και έτσι θα συνεχίσουμε!
Και εδώ θα εξηγήσω το λόγο του τίτλου. Θέλει μαγκιά να είσαι με το δίκαιο, όπως οι αγώνες όλων των καταπιεσμένων του κόσμου! Όπως το κασκόλ που κράτησαν οι παίκτες του Πανιωνίου για τον τερματοφύλακα της ομάδας τους που δήλωνε τον αγώνα των κατοίκων της Ιερισσού. Κι αυτό κρατάμε για τη συνέχεια.
Θα δείτε πολλά ωραία πράγματα από το atpreveza.gr στον 6ο χρόνο ζωής τους.
Καλή αντάμωση στα γουναράδικα!!!
ΥΓ : Ειλικρινά συγνώμη σε όσους έχουμε αδικήσει τα 5 αυτά χρόνια!