Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Σάββατο, 23 Ιουνίου 2018 15:42

Η πολιτική της γραβατιάς “πουλάει” πολύ...

Γράφει ο Παναγιώτης Τσόγκας

Όποιος πει πριν από μερικά χρόνια ότι φανταζόταν πως θα έβλεπε τον Αλέξη της... Καισαριανής να φορά γραβάτα και να στέκεται μπροστά στην Ελληνική Σημαία και τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάνοντας δηλώσεις στο Ζάππειο Μέγαρο, πιθανότατα δε θα λέει την αλήθεια.

Κι όμως, ο Αλέξης Τσίπρας διέβη το δικό του... Ρουβίκωνα και από “κακό σπυρί” της Ε.Ε. που εντός της θέλει να αλλάξει το συσχετισμό δυνάμεων προς τα Αριστερά, μετεξελίσσεται σε έναν σύγχρονο ηγέτη Ευρωπαϊκού Κράτους, που αποτελεί αξιόπιστο συνομιλητή της Κομισιόν και των “κεφαλών” της ΕΕ, “χτίζοντας” προφίλ περιφερειακής ευρωπαϊκής δύναμης στη Βαλκανική και δίνοντας διαπιστευτήρια “καλού παιδιού” στους εταίρους. Καλύπτει έτσι εύκολα το πολιτικό “κενό” της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη.

Η πολιτική “στροφή” του Τσίπρα η αλήθεια είναι πως φέρνει σε μία αμηχανία τις παραδοσιακές δυνάμεις της Δεξιάς στην Ελλάδα, καθώς “παίζει μπάλα” σε ένα προνομιακό πεδίο για τη Νέα Δημοκρατία. Αυτό των σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους Ευρωπαίους συνομιλητές.

"Η συμφωνία στο Eurogroup ανοίγει δρόμο για επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος και ένα νέο κεφάλαιο για τη χώρα.Θα αγωνίζομαι πάντα για να είναι η Ελλάδα στην καρδιά της Ευρώπης. Αποτίω φόρο τιμής στον ελληνικό λαό για τη δύναμη και την ευρωπαϊκή δέσμευσή του.Οι προσπάθειές του δεν ήταν μάταιες", είπε ο Γιούνκερ.

“Μετά από οχτώ χρόνια η κρίση φτάνει στο τέλος της για την Ελλάδα, αλλά και για την ευρωζώνη στο σύνολό της. Σήμερα ξεκινάει ένα νέο κεφάλαιο”, είπε ο Μοσκοβισί.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι εντελώς διαφορετική από την πολιτική της γραβατιάς που “πουλάει” είναι η αλήθεια... Και μάλιστα πολύ...

Η άλλη όψη είναι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν πλέον στα χρέη τους και στον διεθνή ανταγωνισμό.

Η άλλη όψη είναι ο κατώτατος μισθός, που ακόμη κι αν ανέβει κατά 30-40 ευρώ, δε φτάνει για να ξεκινήσουν τη ζωή τους νέοι άνθρωποι.

Η άλλη όψη είναι οι επιστήμονες που συνεχίζουν και φεύγουν στο εξωτερικό για δουλειά.

Η άλλη όψη είναι το Νοσοκομείο της Πρέβεζας που δεν έχει Παθολόγο στην εφημερία του.

Η άλλη όψη είναι το ότι το 90% των νέων επιχειρήσεων στο Ν. Πρέβεζας είναι εστίαση-καφές-τυρόπιτα-ψυχαγωγία.

Η άλλη όψη είναι πως δεν μπορείς να βγάλεις ηλεκτρονικά ένα πιστοποιητικό γέννησης στο Δήμο Πρέβεζας.

Η άλλη όψη είναι πως υπάρχει ανισότητα στις ώρες, το μισθό, την παραγωγικότητα και τα προσόντα ανάμεσα στους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.

Η άλλη όψη είναι ότι είναι γηρασμένο το μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία.

Η άλλη όψη είναι πως η “κανονικότητα” αυτή, με βάσει τις απλές οικονομικές προσεγγίσεις πιθανότατα θα είναι η ζωή μας για τα επόμενα 10-15 χρόνια!

Και μπορεί το γκρεμό να τον γλιτώσαμε, τα χειρότερα να πέρασαν και τα πράγματα να είναι καλύτερα σε σχέση με πριν 3 χρόνια, αλλά και η ζωή στην... ακρούλα του γκρεμού δε “χωνεύεται” κι εύκολα...