Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 21 Φεβρουαρίου 2022 17:06

“Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!” για να υπάρχει πανεπιστημιακό τμήμα στην Πρέβεζα...

Γράφει ο Παναγιώτης Τσόγκας

Σε ακόμη ένα πολιτικό déjà vu (ντεζά βου), που όσοι δώσουμε το “παρών” θα έχουμε την αίσθηση ότι ζούμε το ίδιο ακριβώς που ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, το δημοτικό συμβούλιο Πρέβεζας θα συνεδριάσει για το ζήτημα της παραμονής του Τμήματος Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στην Πρέβεζα.

Τις τελευταίες ημέρες είναι σε εξέλιξη ένα ενορχηστρωμένο επικοινωνιακό και πολιτικό σχέδιο από τον βουλευτή Πρέβεζας της ΝΔ, Στέργιο Γιαννάκη, τον Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Πρέβεζας Στράτο Ιωάννου και τον Δήμαρχο Πρέβεζας Νίκο Γεωργάκο (όλοι τους μέλη της Νέας Δημοκρατίας), να μετατοπίσουν το αναμφισβήτητο πολιτικό κόστος από την ενδεχόμενη απώλεια του πανεπιστημιακού τμήματος, σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από την Κυβέρνηση.

Ένα σχέδιο το οποίο είχε μάλιστα ιδιαίτερη ένταση και χαρακτηρισμούς. Ένα σχέδιο όμως που περισσότερο πόλωσε και μπέρδεψε και ως βασικό στόχο είχε να μεταφέρει το κέντρο βάρους της τοπικής δυσαρέσκειας μακριά από την “πηγή” του προβλήματος.

 

Το σχέδιο αυτό “πάτησε” σε μία παλιά και τετριμένη λογική:

*Φταίει ο Πρύτανης επειδή είναι ΣΥΡΙΖΑ και θέλει να παίξει κομματικά παιχνίδια.

*Η Περιφέρεια Ηπείρου ξεγελάστηκε από το Πανεπιστήμιο (αν είναι δυνατόν η Περιφέρεια Ηπείρου να ανοίξει πόλεμο με τον πυλώνα ανάπτυξης των Ιωαννίνων).

*Τα Γιάννενα τα θέλουν όλα δικά τους.

 

 

Ας δούμε όμως ορισμένα δεδομένα, που θεωρώ πως θα βοηθήσουν άπαντες να έχουν μία πιο ξεκάθαρη εικόνα.

  1. Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, που θέσπισε η Νέα Δημοκρατία και η Υπουργός Νίκη Κεραμέως ήταν μαθηματικά βέβαιο πως θα δημιουργούσε το πρόβλημα στο τμήμα της Πρέβεζας. Μαθηματικά βέβαιο. Άποψη ωστόσο που τα παραπάνω τρία πρόσωπα δεν τη συμμερίζονταν και το έχουν διατυπώσει και δημόσια. Ειδικά ο κυβερνητικός βουλευτής δεν έχει καμία δικαιολογία, γιατί ψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή.

  2. Στις 18 Νοεμβρίου 2021, ο Υφυπουργός Παιδείας Ευάγγελος Συρίγος σε κοινοβουλευτική του απάντηση σε Ερωτήσεις βουλευτών είναι ξεκάθαρος: “Έχουν ζητηθεί οι προτάσεις των Ιδρυμάτων που θα αφορούν σε μετεξελίξεις, συγχωνεύσεις, καταργήσεις ή αλλαγές τμημάτων στο πλαίσιο του εξορθολογισμού και της αναδιάρθρωσης του πανεπιστημιακού χάρτη της χώρας”. Το Σχέδιο Νόμου είναι έτοιμο και θα παρουσιαστεί στη Σύνοδο Πρυτάνεων, η οποία θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο , στα Ιωάννινα, εκτός κι αν γίνει έκτακτη σύνοδος τον Μάρτιο. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι φημολογία ότι θα κλείσουν τμήματα. Είναι μία πραγματικότητα, για την οποία το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έχει προειδοποιήσει την τοπική κοινωνία.

  3. Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έχει ξεκαθαρίσει ότι θα προτάξει τον ακαδημαϊκό του ρόλο. Όχι τον συνθετικό του ρόλο για την ανάπτυξη της Ηπείρου. Και είναι ένας οργανισμός-κόσμημα για την Ήπειρο και την ιστορία του. Θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη προσοχή στο πως τοποθετούνται ορισμένοι και τον σεβασμό που του αποδίδουν. Και στον αντίποδα, ο Πρύτανης κ. Αλμπάνης, ο οποίος είναι μία προσωπικότητα ευρωπαϊκού κύρους, θα έπρεπε να προειδοποιήσει με μεγαλύτερη ένταση γι' αυτό που έρχεται στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου που έδωσε το “παρών”. Μίλησε περισσότερο ως πολιτικός που κρύφτηκε πίσω από το δίπτυχο “τμήμα-πόλη”, που δεν είναι εύκολο να αντιληφθούν οι περισσότεροι, που δεν έχουν “τριφτεί” με τις διοικητικές λειτουργίες ενός οργανισμού όπως είναι ένα Πανεπιστήμιο.

    Για παράδειγμα τον Αύγουστο του 2021 η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων αναφέρει στην απόφασή της: “Το Πανεπιστήμιο θεωρεί ότι τα Τμήματα (το Λογιστικής και το Γεωπονίας) αυτά που αποτελούν στρατηγική επιλογή ανάπτυξης του Ιδρύματος, αλλά και της Περιφέρειας Ηπείρου, θα λειτουργήσουν κανονικά και θα ληφθούν όλες εκείνες οι αποφάσεις και δράσεις για τη στήριξη και την αναβάθμιση της λειτουργίας ώστε να αποκτήσουν την ελκυστικότητα που απαιτείται σε συνεργασία με τους αυτοδιοικητικούς και παραγωγικούς φορείς της περιοχής”. Όταν η Σύγκλητος αναφέρεται στο Τμήμα, δεν εννοεί απαραιτήτως ότι αυτό θα μείνει στην Πρέβεζα.

    Το Πανεπιστήμιο δεν εξήγησε σωστά τις προθέσεις του και είναι υπόλογο προς τα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης γι' αυτό.

  4. Οι διαβεβαιώσεις όλων ότι το τμήμα θα μείνει στην Πρέβεζα στην εκδήλωση για τα 21 χρόνια λειτουργίας του τμήματος Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής στην Πρέβεζα το 2019, αποτελούσαν περισσότερο φρούδες ελπίδες. Έχουν όμως όλοι δικαιολογία γιατί η Υπουργός Παιδείας δεν είχε αποκαλύψει ακόμη τις προθέσεις της περί συγχωνεύσεων. Παρ' όλα αυτά όλοι υποψιαζόμασταν ποιες είναι οι προθέσεις της Υπουργού και της Κυβέρνησης, την ώρα που εξαπέλυσε μία πρωτοφανή επίθεση στην δημόσια Παιδεία στο σύνολό της.

  5. Κυβερνήσεις, Περιφέρεια Ηπείρου και Δήμος Πρέβεζας, αλλά και οι διοικήσεις των Ιδρυμάτων έχουν μεγάλη ευθύνη γιατί δεν φρόντισαν να λύσουν τα ζητήματα φοιτητικής μέριμνας εδώ και πολλά χρόνια (εστίες, σίτιση, μετακίνηση). Κυρίως όμως γιατί δεν μπόρεσαν να πετύχουν τη διασύνδεση του τμήματος με μελέτες, προγράμματα, δεν μπόρεσαν να πετύχουν την “εργαλειοποίησή του” για λογαριασμό της ανάπτυξης της Πρέβεζας. Για παράδειγμα ο Υπουργός Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Χαρίτσης πρότεινε στο Δήμο να κάνει μαζί με το τότε ΤΕΙ, μία οικονομοτεχνική μελέτη για Logistics στην Πρέβεζα και θα χρηματοδοτήσει το Υπουργείο την ανάπτυξη του σχεδιασμού. Ε δεν έγινε απολύτως τίποτα.

  6. Ο Αντιπεριφερειάρχης Στράτος Ιωάννου είχε βοηθήσει πολύ, ώστε τον Μάιο του 2015 να πετύχει το τότε ΤΕΙ μεταπτυχιακό πρόγραμμα, το οποίο αποτέλεσε και το δυνατό όπλο του τμήματος. Είχε κάνει τότε μεγάλη προσπάθεια ήδη από το 2013 και θα πρέπει να του πιστωθεί αυτό, ξέχωρα από τις υπόλοιπες ευθύνες του ως αιρετός της Περιφέρειας Ηπείρου. Για την ιστορία όμως, να πούμε πως το ΦΕΚ υπέγραψε ο Υπουργός Παιδείας της πρώτης φοράς Αριστερά, Αριστείδης Μπαλτάς. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιζε μικροπολιτικά παιχνίδια;

  7. Για να είναι βιώσιμο το τμήμα ως πανεπιστημιακό θα πρέπει να είναι ενταγμένο και να δημιουργηθεί ακαδημαϊκό περιβάλλον. Αν είχε υπηρετηθεί ο σχεδιασμός του 2018, το τμήμα ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ θα πλαισίωναν δύο σχολές διετούς εκπαίδευσης υπό την σκέπη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και θα είχε ιδρυθεί και ερευνητικό ινστιτούτο με επίκεντρο τα οικονομικά. Η νυν Κυβέρνηση αποφάσισε να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της την στόχευση αυτή. Και φυσικά ούτε ο κυβερνητικός βουλευτής, ούτε η Περιφέρεια Ηπείρου, ούτε ο Δήμαρχος Πρέβεζας είπαν το παραμικρό. Όλα καλά και όλα ωραία...

  8. Το νέο Σχέδιο Νόμου για την Παιδεία περιλαμβάνει Ίδρυση Σχολών Εφαρμοσμένων Επιστημών μέσα στα ΑΕΙ και δίνει κύρια ακαδημαϊκή δομή στις ΣΧΟΛΕΣ και όχι στα Τμήματα. Κατά συνέπεια αν η Πρέβεζα θέλει να είναι μέρος του νέου σχεδιασμού, θα πρέπει να έρθει εκ νέου σε επαφή με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Δηλαδή ο Δήμαρχος, ο κυβερνητικός βουλευτής και ο Αντιπεριφερειάρχης θα πρέπει να δουν κατάματα, έπειτα από χαρακτηρισμούς περί ήθους και ατιμίας, τον Πρύτανη και τον Αντιπρύτανη. Όπως λέει και το γνωστό ρητό των social media: “Καλά θα πάει κι αυτό...”.

 

Θα επικαλεστώ κάτι που προέταξαν πρώτοι από όλους οι Σπουδαστές του ΤΕΙ Ηπείρου στην Πρέβεζα και ο Σύλλογός του από την προηγούμενη δεκαετία: Χωρίς έδρα Σχολής στην Πρέβεζα τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Πόσο μάλλον αν υπάρχει Πανεπιστημιακό Τμήμα.

Αν δηλαδή μιλούσαμε για Οικονομική Πανεπιστημιούπολη στην Πρέβεζα, πλαισιωμένη από τις Σχολές Εφαρμοσμένων Επιστημών που θα δημιουργηθούν, τότε θα ήταν άλλη η συζήτηση.

Μακάρι το Υπουργείο να δώσει “φιλί ζωής” στο να παραμείνει το τμήμα στην Πρέβεζα και ας ευχηθούμε το Υπουργείο Παιδείας να μην αποφασίσει την κατάργησή του. Αλλά αυτά πλέον είναι ευχολόγια. Και ακόμη κι αν συμβεί, με τον τρόπο που θα συμβεί, δε θα αποτελεί πολιτική επιτυχία κανενός.

Ειδικά την ώρα που φαίνεται ότι η Πρέβεζα υποβαθμίζεται συνεχώς και πολυεπίπεδα.

Απλά αν τελικά σωθεί ας είναι η αφετηρία συνολικά ως κοινωνία, εμείς πρώτα, να δούμε σοβαρά το Τμήμα της Πρέβεζας, το οποίο διαθέτει και μία εξαιρετική βιβλιοθήκη, την οποία και κατά καιρούς χρησιμοποιώ.

Θα προτιμήσω όμως έναν στίχο του Βάρναλη, που λέει: “Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!”.

Μακάρι να το πετύχουμε, αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζονται πολύ μεγάλες αλλαγές.