Είτε συμφωνείς με τον Σπύρο Ριζόπουλο είτε διαφωνείς, είτε τον ψηφίζεις είτε δεν τον ψηφίζεις, η πραγματικότητα είναι ότι προσπάθησε να ανακατέψει τα παραδοσιακά αυτοδιοικητικά “νερά” με την παρουσία του και τους “Ορίζοντες Ηπείρου” που ίδρυσε και εν μέρει το πέτυχε.

Δεν προερχόταν από πολιτικό “τζάκι” της Ηπείρου, δεν προερχόταν από κάποιον κομματικό μηχανισμό, αν και είχε υπηρετήσει στα “γρανάζια” της κεντρικής πολιτικής σκηνής και ήξερε καλά πως παίζεται το παιχνίδι. Επιχείρησε ένα επικοινωνιακό και πολιτικό “μπλιτζκριγκ” όταν εμφανίστηκε στην Ήπειρο με σκοπό να ρίξει τον Καχριμάνη από την καρέκλα του.

Τα κατάφερε; Όχι! Και τέτοιου είδους χαρακτήρες μπορούν να αναγνωρίσουν την επιτυχία από την αποτυχία.

Ο Σπύρος Ριζόπουλος δεν έμενε μόνιμα στα Γιάννενα, προτίμησε να πράττει αντισυμβατικά ακόμη και στο επικοινωνιακό κομμάτι στο οποίο είχε άνεση, χωρίς να προσπαθήσει να χαϊδέψει αυτιά ανάμεσα στους ψηφοφόρους.

Είχε ένα διαφορετικό σκεπτικό για την πολιτική στην Ήπειρο, το παρουσίασε αναλυτικά, η πρόταση του απορρίφθηκε και αυτό ήταν!

Έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη καθώς στρατηγικός του στόχος ήταν να “ρίξει” τον Καχριμάνη, αλλά δεν τον πέτυχε.

Η παραίτησή του είναι μία έντιμη πολιτικά στάση και αφήνει πίσω του μόνο θετική αύρα.

Π.Τ.