Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Πέμπτη, 19 Σεπτεμβρίου 2013 16:50

Σιγά μη φοβηθώ... στην Πρέβεζα!

Γράφει ο Παναγιώτης Τσόγκας

 

Πρόθεσή μου ήταν να αναφερθώ στις καταλήψεις και μία γενικότερη αντίληψη γύρω από αυτές, αλλά τα γεγονότα, τα θλιβερά γεγονότα καμιά φορά σε προλαβαίνουν. Και δυστυχώς, ένας νέος άνθρωπος 34 ετών, δε βρίσκεται πλέον στη ζωή, νεκρός από φασιστικό χτύπημα. Είχε πάρα πολλά χρόνια να «ζήσει» πολιτική δολοφονία τούτος εδώ ο τόπος και ειδικά εργατικές-λαϊκές γειτονιές, όπως αυτές του Πειραιά.

Θα προσπαθήσω με τη βοήθεια ενός άρθρου του Νίκου Μπογιόπουλου, να δώσω την απάντηση που πρέπει να δώσουν όλοι οι σκεπτόμενοι πολίτες, όλοι εκείνοι που τοποθετούν τον εαυτό τους στην πλευρά του εργατικού-λαϊκού-ριζοσπαστικού κινήματος. Και η συγκεκριμένη γκάμα ανθρώπων είναι πλατιά και μεγάλη.

Ο Καρλ Μαρξ είπε πως «Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα». Τώρα ζούμε τη... φάρσα. Γιατί φάρσα είναι όταν οι υμνητές του Χίτλερ και των Ταγμάτων Ασφαλείας καταθέτουν στεφάνια στα σημεία που οι Ναζί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους εκτέλεσαν άνανδρα Έλληνες πατριώτες, σε μία πρωτοφανή παραχάραξη της ιστορίας.

Ανάλογα χτυπήμα φασιστικά στο παρελθόν έχουν ζήσει οι αγωνιστές στην Ελλάδα κατ' επανάληψη. Δε λύγισαν όμως. Δε φοβήθηκαν. Το κεφάλι το κράτησαν ψηλά. Και αυτό πρέπει να γίνει και τώρα. Κανένας φόβος. Αυτό επιδιώκουν και δεν πρέπει να τους περάσει.

Πριν κάποιες εβδομάδες έγινε ένα φασιστικό χτύπημα στην Πρέβεζα. Έδειραν άγρια έναν αλλοδαπό που πήγαινε να εργαστεί. Μίλησε κάποιος πέρα από οργανώσεις της Αριστεράς που αντέδρασαν; Η κοινωνία τι έκανε; Αν τον σκότωναν αυτοί που του επιτέθηκαν θα νοιαζόταν η κοινωνία της Πρέβεζας; Η είδηση πέρασε στα... ψιλά. Έχει σημασία αν ήταν μετανάστης; Φυσικά και όχι γιατί η ανθρώπινη ζωή δεν μετριέται με το χρώμα του δέρματος.

Θέλω να πω με αυτό πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν ήρθε από το πουθενά. Όπως σημείωσε γιατρός στο Νοσοκομείο της Νίκαιας: «Οι ομάδες αυτές έκαναν... προπόνηση επί τρία χρόνια». Απλώς μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και της πρεβεζάνικης είτε τους ψηφίζει, είτε στεκόταν αδιάφορη απέναντί τους, είτε τους χειροκροτούσε κιόλας για να... ξεβρωμίσει ο τόπος. Εγώ, προσωπικά έχω τύχει σε συζητήσεις με συμπολίτες μου να ισχυρίζονται: «Δεν χτυπούν Έλληνες, μόνο αλλοδαπούς. Είναι καλοί. Βοηθούν τον κόσμο και την Αστυνομία». Ε, να λοιπόν που χτυπούν και Έλληνες...

Μην έχει κανείς αυταπάτες. Το χτύπημα στο Φύσσα, αλλά και μερικά ακόμη που θα ακολουθήσουν, δε θα κάμψουν το εκλογικό ποσοστό της Χρυσής Αυγής. Πολύ απλά γιατί η «καραμέλα» ότι ξεγελιέται ο κόσμος, έχει τελειώσει. Όσοι ψηφίζουν Χρυσή Αυγή το κάνουν απολύτως συνειδητά.

Όπως συνειδητή είναι η στάση της επίσημης Πολιτείας που προωθεί την πρόστυχη λογική των δύο άκρων και εξομοιώνει αγωνιστές της Αριστεράς με τον Κασιδιάρη και τον Παναγιώταρο. Η εποχή της... αθωότητας έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Πώς πρέπει να αντιδράσει ο σκεπτόμενος, λογικός, δημοκρατικός, ριζοσπάστης λαός;

Αντιγράφω από τον Νίκο Μπογιόπουλο:

«Πρέπει να αντιμετωπιστεί γνωρίζοντας ότι πίσω από το ναζιστικό «αντισυστημικό» μακιγιάζ, βρίσκεται η εξουσία των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, που εμφανίζεται ενώπιον των ανθρώπων του μόχθου με το φαιό σουλούπι άλλοτε του Χίτη και άλλοτε του γερμανοτσολιά και του ταγματασφαλίτη, άλλοτε του πολιτικού υποκόσμου και άλλοτε του πιο τραμπούκικου λαϊκισμού, άλλοτε του καρατέκα «άντρακλα» που χτυπάει γυναίκες και άλλοτε του νυχτόβιου μαχαιροβγάλτη που εξαπολύει πογκρόμ κατά του μετανάστη, του πολιτικού αντιπάλου, του «διαφορετικού»...».

Γιατί χτύπησαν ένα παιδί σαν τον Φύσσα;

«Σκοτώσανε το γιο του μαστρο-Τάκη, που κουβαλάει λαμαρίνες στη Ζώνη»! Κι ο Παύλος στη Ζώνη δούλευε μέχρι το 2003...», είπε ένας φίλος του.

Χτύπησαν αυτόν γιατί εκφράζει ένα μοντέλο ανθρώπου που μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, μπορούν να τσακίσουν το ίδιο το σύστημα, που έχει βρει... αποκούμπι στους φασίστες. Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, που μπορούν να χτίσουν ένα μέλλον για τους πολλούς και όχι για τους λίγους. Τα παιδιά της δουλειάς, τα παιδιά που θέλουν να εκφράζονται μέσα από τη μουσική, τον αθλητισμό, την αλληλεγγύη. Τα παιδιά του μεροκάματου και της ευγενικής ψυχής. Που πιστεύουν ότι το πολλοί μαζί, είναι καλύτερο από το ο καθένας μόνος του. Που πιστεύουν ότι ο σεβασμός στη ζωή, είναι σεβασμός στον ίδιο τον άνθρωπο.

Δείτε τους εαυτούς σας στον καθρέφτη και ταξιδέψτε στο παρελθόν. Στο ταξικό σας παρελθόν. Πόσοι από εμάς είχαμε παππούδες και γιαγιάδες αγρότες και κτηνοτρόφους; Ποια ζωή ήθελαν για εμάς; Πόσοι από εμάς είχαμε παππούδες και γιαγιάδες που σήκωσαν τα όπλα και το ανάστημά τους στον κατακτητή, για να ζήσουν ελεύθεροι και να έχουν μία καλύτερη ζωή για τα παιδιά τους;

Ειλικρινά τώρα που καθόμαστε στα γραφεία μας, απολαμβάνουμε την ελευθερία μας και θέλουμε να προοδεύσουμε, θα αφήσουμε κάποιους τύπους με μαύρα να μας τα πάρουν αυτά πίσω, γυρίζοντάς μας στις πιο σκοτεινές εποχές της πατρίδας μας;

Μιλούν για πατρίδα εκείνοι που υμνούν τους φονιάδες των Ελλήνων, εκείνοι που έγιναν οι λακέδες των φασιστών και ναζιστών και στο Νομό Πρέβεζας, στον ίδιο μας τον τόπο;

Γι' αυτό κανένας φόβος δε χρειάζεται. Το κεφάλι ψηλά!

Τη στάση της Αστυνομίας δεν μπορώ να την κρίνω γιατί δεν έχω πλήρη εικόνα. Η κοπέλα πάντως της ομάδας ΔΙΑΣ που συνέλαβε το δράστη και αν έγινε με τον τρόπο που περιγράφεται στα ΜΜΕ, αξίζει προαγωγή, συγχαρητήρια και να την βραβεύσουν κιόλας για το θάρρος της και για το αίσθημα ευθύνης.

Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον πάντως να δούμε φωτογραφίες και βίντεο από τα όσα βρήκε η ΕΛΑΣ-αν βρήκε- στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, στον έλεγχο που πραγματοποίησε. Πραγματικά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον! Ή η τακτική της βιντεοσκόπησης ισχύει μόνο για το Πολυτεχνείο και τα κτίρια στο Χατζηκώστα;

 

 

Σχετικά Άρθρα