Προφανώς και η παρότρυνση του παραπάνω ατόμου δεν αφορούσε την πολιτική, αλλά την... παραπολιτική. Ένα «παιχνιδάκι» πληροφοριών, ένας επικοινωνιακό «κολπάκι» -ΑΠΟΛΥΤΑ ΘΕΜΙΤΟ, για να μη παρεξηγούμαστε- των media με τους υποψηφίους, ώστε να κρατηθούν «ζεστά» ονόματα εν όψει των αυτοδιοικητικών, να «καούν» ονόματα, αλλά και να μετρηθούν προθέσεις, σε μία «κούρσα» για την καρέκλα του Δημάρχου, που σε μια νεολαία που δοκιμάζεται από την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς και πολλές ακόμη δυσκολίες της καθημερινότητας, φαντάζει αδιάφορη. Αυτή η τακτική ακολουθείται δεκαετίες τώρα. Η «ίντριγκα» πάντα... πουλάει δημοσιογραφικά. Το ζήτημα είναι το πως επιλέγεις να «παίξεις» το παιχνίδι! Αν θα είσαι η «μαριονέτα» ή αν θα κάνεις εσύ τις επιλογές. Και εκεί ο καθένας θα κριθεί!
Φυσικά και δεν είναι αδιάφορο για έναν πολίτη το ποιος θα αποτελέσει το Δήμαρχο των επόμενων ετών, ωστόσο η διαδικασία μοιάζει αυτή τη στιγμή, αν μιλούμε με κοινωνικούς όρους, με την παροιμία: «Εδώ ο κόσμος χάνεται και...».
Ο Δήμος Πρέβεζας είναι ένας Δήμος χρεωμένος. Κάθε τρεις και λίγο ιδιώτες και εταιρίες κινούνται δικαστικά και μπλοκάρουν τις καταθέσεις τους, ακόμη και τη μισθοδοσία των υπαλλήλων. Δεν αποκλείεται να αναγκαστεί ο επόμενος Δήμαρχος να κάνει απολύσεις, δεν αποκλείεται να αναγκαστεί να ξεπουλήσει σε εταιρίες, υπηρεσίες του Δήμου που αποτελούν «φιλέτα». Και μη μου πείτε ότι όλα αυτά είναι «επιστημονική φαντασία». Τα τελευταία χρόνια έγιναν και μάλιστα βιαίως. Γιατί λοιπόν να μη συνεχιστούν;
Μα θα ρωτήσει κάποιος λογικός: «Για ποιο λόγο να θέλει κάποιος να εκλεγεί Δήμαρχος;». Η απάντηση είναι τόσο δύσκολη, όσο και εύκολη. Εξαρτάται από εκείνον που θα δώσει την απάντηση και τι έχει στο μυαλό του για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Επειδή ο αναγνώστης -και καλά κάνει- λατρεύει τα ονόματα, εν συντομία θα σας δώσουμε, όσα έχουμε συγκρατήσει βάσει ρεπορτάζ, αλλά και φημολογίας! Έχουν ξεκαθαρίσει σε επικοινωνία που είχαμε μαζί τους ως atpreveza, πως θα είναι υποψήφιοι δήμαρχοι οι: Χρήστος Μπαϊλης, Μιλτιάδης Κλάπας, Γιώργος Νίτσας, Δημήτρης Παππάς. Παράλληλα, δημοσιεύματα και πληροφορίες αναφέρουν, πως τα ονόματα των Νίκου Ανατολιωτάκη, Δημήτρη Σουμαλεύρη, Παύλου Σαραμπασίνα, Πολύκαρπου Χαλκίδη, επίσης «παίζουν» δυνατά, ώστε να είναι υποψήφιοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ θα επιλέξουν, μέσω των διαδικασιών των οργάνων τους, ποιοι θα διεκδικήσουν το Δήμο Πρέβεζας.
Φυσικά και από τα παραπάνω ονόματα δε θα φτάσουν όλοι μέχρι την... κάλπη. Και ίσως υπάρξουν και νέα. Τη δόξα εξάλλου... ουδείς εμίσησε...
Αλλά όλα αυτά μικρή σημασία έχουν. Ο Πρεβεζάνος πολίτης έχει τη δύναμη της ψήφου και ο καθένας μας θα αποφασίσει ώριμα και λογικά, ποιον θα επιλέξει ή αν επιλέξει και κανέναν από τους παραπάνω.
Προσωπικά θεωρώ πως είναι ακόμη νωρίς. Υπάρχουν τόσα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, που ο πολίτης μοχθεί καθημερινά για να βελτιώσει τη ζωή του, που δύσκολα θα μπει σε... προεκλογική περίοδο.
Προσωπικά, μία υποψηφιότητα που θεωρώ πως θα ήταν το κάτι διαφορετικό στο Δήμο Πρέβεζας, ενώ του προτάθηκε, αρνήθηκε ευγενικά. Σε συνομιλία που είχαμε μου τόνισε: «Δε θέλω να χρησιμοποιηθεί το όνομά μου. Δεν έχω τέτοιες βλέψεις. Να κάθομαι σε μία καρέκλα και να υπογράφω, ό,τι θα μου επιβάλουν οι πολιτικές του Κράτους, χωρίς να μπορώ να κοιτάξω στα μάτια, εκείνους που μέχρι χθες ήμασταν μαζί... Εμένα η θέση μου είναι ανάμεσα στον κόσμο».
Ναι ξέρω... Κι όμως υπάρχουν ακόμη κάποιοι που σκέφτονται διαφορετικά.
Ευτυχισμένο το 2014, με υγεία και αλληλεγγύη. Είναι άλλωστε χρονιά εκλογών...