Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τετάρτη, 14 Μαϊος 2014 23:43

Δε θα έπρεπε η νεολαία της Πρέβεζας να μάθει τους πραγματικούς αγωνιστές της πόλης;

Γράφει ο Παναγιώτης Τσόγκας

 

Προσφάτως γιορτάστηκε στην Πρέβεζα, η ημέρα εορτασμού των Αγώνων της Εθνικής Αντίστασης κατά του ναζισμού και του φασισμού. Είναι η λεγόμενη ημέρα της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης των λαών.

Με τον τρόπο που εορτάζεται (φυσικά και αυτό δεν αφορά όσους συμμετέχουν στον εορτασμό), είναι μία... παρωδία, καθώς στα όσα κατάφεραν κατά τη διάρκεια της Κατοχής οι συμπατριώτες μας, δεν πρέπουν μερικά στεφάνια και... γεια σας.

Είναι γνωστό βέβαια και ξεκάθαρο ότι στην Ελλάδα του 2014, είναι πολλοί εκείνοι που δεν θέλουν να γίνεται γνωστό στους νεότερους, ποιοι ήταν εκείνοι που όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στους φασίστες και τους ναζί και σε πολλές των περιπτώσεων, τους τσάκισαν κιόλας.

Δε βολεύει πολλούς... Αντιθέτως βολεύει πολύ το promo... των σύγχρονων ταγματασφαλιτών!

mitsos-dimitriou1

Ίδια είναι και η κατάσταση στην Πρέβεζα. Πόσοι γνωρίζουν ποιος είναι ο Σταύρος Κάππας, πόσοι γνωρίζουν τους πραγματικούς ήρωες αυτής της πόλης; Υπάρχουν αγάλματα και αδριάντες; Υπάρχουν αφιερώματα σε εφημερίδες;

Πόσοι γνωρίζουν πως ο κύριος της φωτογραφίας, ήταν ένας από τους δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές, εξορίστηκε και βασανίστηκε στη Μακρόνησο και τη Γυάρο, αρνούμενος να υποκύψει και να υπογράψει δήλωση μετανοίας (οι πληροφορίες είναι από τα εγγόνια του).

«Πέντε Πρεβεζάνοι άντεξαν μέχρι τέλους στη Μακρόνησο ( χωρίς να υπογράψουν δήλωση μετανοίας ). Ο Καταραχιάς (Μήτσος Γεωργίου) - που τα βασανιστήρια σπάγαν πάνω του - προστάτευε και τους υπόλοιπους τέσσερις», αναφέρει σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης ο εγγονός του, Σπύρος Μπρίκος, ιατρός-μικροβιολόγος και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση στο Δήμο Πρέβεζας.

Πότε επιτέλους η κοινωνία της Πρέβεζας θα μάθει για τους αγωνιστές της, θα υπάρξει ένας μουσειακός χώρος όπου θα διατηρηθεί η ιστορική μνήμη αυτής της πόλης και δε θα μιλάμε συνεχώς για τις ωραίες παραλίες, τα ποδήλατα, τα δάση μας;

Μια πόλη όπως η Πρέβεζα, μπορεί μέσα από τους αγώνες των παλαιοτέρων να δώσει παραδείγματα στους νέους ανθρώπους να πορευτούν στη ζωή.

Αυτό βέβαια μπορεί να είναι και «επικίνδυνο». Ίσως και γι' αυτό αποφεύγεται ευσχήμως!

Για την ιστορία, ο κύριος στις φωτογραφίες είναι ο Δημήτρης Γεωργίου (Καταραχιάς)... Εξόριστος και αγωνιστής!

 

*Ευχαριστώ τον εγγονό του Σπύρο Μπρίκο, που μου επέτρεψε να δημοσιεύσω το υλικό!

 

 

Σχετικά Άρθρα