Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πρέβεζας Θωμάς Γεωργίου... παραλίγο συνάδελφος του Βασίλη Σκουντή (καθώς είναι τελειόφοιτος της Νομικής Αθηνών), ο οποίος μοιράστηκε τις δικές του θύμησες από το μακρινό '87, που ζωντάνεψαν μέσα από το βιβλίο.

Χαιρετισμό απηύθυνε και ο εντεταλμένος σύμβουλος της Περιφέρειας Ηπείρου και πρώην διεθνής διαιτητής ποδοσφαίρου Περικλής Βασιλάκης.

Μιλώντας για το βιβλίο μέσα από τις αναμνήσεις του ως φοιτητής στη Θεσσαλονίκη εκείνες της ημέρες, το μέλος της οργανωτικής επιτροπής του 7ου “3on3 basketball tournament ΣΚ Νικόπολη Πρέβεζας”, Αποστόλης Σουλιώτης, ανέφερε μεταξύ άλλων πως από το βιβλίο κρατά το εξής: “Είναι μεγάλη υπόθεση το όλοι μαζί μπορούμε. Μπορούμε να είμαστε πρωταθλητές στον αθλητισμό και τη ζωή. Μπορούμε να δημιουργήσουμε καταστάσεις που μας κάνουν όλους περήφανους. Αν το καταφέρουμε αυτό θα είμαστε πρωταθλητές σε ό,τι καταπιάνεται ο καθένας μας”.

Το λόγο πήρε στη συνέχεια η χρυσή ολυμπιονίκης το 2004 στα 20.000μ. Βάδην, η “δική μας”, Αθανασία Τσουμελέκα, που τόνισε πως ο Βασίλης Σκουντής βγάζει μία οικειότητα στο συνομιλητή του, θυμήθηκε τα χρόνια στην Πρέβεζα του 1987 και τους στίχους των Φατμέ: “Δεν ήταν μάγια και κατάρες, που δεν κερδίζαμε ποτέ. Ήμασταν πάντοτε παικτάρες, μα δεν αλλάζαμε μπαλιές. Ήμασταν πάντοτε ψυχάρες, μα δεν πιστεύαμε ποτέ”, λέγοντας ότι η ομάδα του '87, μας έκανε να το πιστέψουμε τελικά, ενώ παράλληλα μοιράστηκε την εμπειρία της για τον πρωταθλητισμό και τον αθλητισμό...

Ο “τίγρης” του ελληνικού μπάσκετ, ο κάτοχος ως προπονητής, δύο ευρωπαϊκών τίτλων, ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, άφησε το δικό του “στίγμα” στην εκδήλωση τονίζοντας: “Εγώ θα πω μόνο μία λέξη για το Βασίλη: ΦΙΛΟΣ. Είναι ο ικανότερος και καταλληλότερος να γράψει την ιστορία του '87”.

Ο διεθνής διαιτητής μπάσκετ Χρήστος Χριστοδούλου (έχει 'σφυρίξει” σε τρία Ολυμπιακά Τουρνουά, τελικό Ολυμπιακών Αγώνων και Ευρωλίγκας), είπε με μία δόση χιούμορ: “Γίνεται μία μεγάλη αδικία εδώ πέρα. Μιλήσαμε όλοι για το Βασίλη, αυτός θα μιλήσει τελευταίος και θα φανεί η διαφορά. Άλλο να μιλάμε εμείς και άλλο να μιλάει ο Σκουντής” και συμβούλεψε τους νέους γονείς να μάθουν στα παιδιά τους να διαχειρίζονται και την ήττα, γιατί κι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στον αθλητισμό.

Ο Βασίλης Σκουντής εμφανώς συγκινημένος ανέφερε αρχικά: “Το 1963 στο Βερολίνο, μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου, στο μπαλκόνι του Δημαρχείου, ο Τζον Κένεντι για να δηλώσει τη στήριξή του στη Δυτική Γερμανία είχε πει: “Είμαι ένας Βερολινέζος”. Εγώ που είμαι πολύ σωβινιστής με την πατρίδα μου δηλώνω, έχοντας πάσα συνέπεια του νόμου, πως εδώ και τρεις ημέρες, μπορώ να συστήνομαι και ως Πρεβεζάνος. Το εννοώ αυτό, έχω εισπράξει πολλή αγάπη, είδα καθαρές φάτσες και είδα ανθρώπους ειλικρινείς”.

Μοιράστηκε με το δικό του, ξεχωριστό τρόπο, αναμνήσεις του από όσους μίλησαν για το βιβλίο του και το τι συνέβαινε τις ημέρες εκείνες στη χώρα και κλείνοντας είπε: “Να αγαπάτε τα σπορ. Να πηγαίνετε τα παιδιά σας στον αθλητισμό και τα σπορ. Να τα υποστηρίζετε όσο μπορείτε. Να αντιλαμβάνεστε όλοι ότι έχει νόημα να καθοδηγούμε τα παιδιά μας σε ένα δρόμο, ανεξαρτήτως αν θα γίνουν πρωταθλητές ή όχι. Και έχει νόημα εν τέλει να είναι όλοι πρωταθλητές στη ζωή τους. Και πιστεύω ότι το να βγεις πρωταθλητής στη ζωή σου είναι πολύ δυσκολότερο και πολύ σπουδαιότερο από το να βγεις πρωταθλητής στο γήπεδο”.

Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος του atpreveza.gr Παναγιώτης Τσόγκας.