133 χρόνια από την αιματοβαμμένη εργατική πρωτομαγιά του Σικάγο και η εργατική τάξη σε ολόκληρο τον κόσμο βρίσκεται αντιμέτωπη με την νέα φάση αντιδραστικής εκστρατείας του κεφαλαίου. Η φτώχεια, οι πόλεμοι και ο φασισμός αυξάνονται απειλητικά για τους λαούς.

Στην χώρα μας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διατυμπανίζει ότι τα μνημόνια «τέλειωσαν», ενώ δεν έχει καταργήσει κανένα από αυτά. Αντίθετα, έχει συμφωνήσει σε μόνιμο ευρωμνημόνιο, με πλεονάσματα σύνθλιψης της εργατικής τάξης και σωτηρίας του ευρώ και της ΕΕ, με μισθούς φτώχειας και άγρια περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων. Παρά τις τυμπανοκρουσίες για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ελάχιστες συλλογικές συμβάσεις έχουν υπογραφεί, καθώς παρέμεινε άθικτο το μνημονιακό αντεργατικό πλαίσιο. Η μείωση των μισθών και η χειροτέρευση των ορών εργασίας, οδήγησαν σε ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση χαρίζει στο κεφάλαιο τα πάντα: φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, κρατικές επιδοτήσεις, αναπτυξιακά-επενδυτικά κίνητρα, ενώ ξεπουλάει όλο τον δημόσιο πλούτο με την ένταξή του στο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσδένει όλο και περισσότερο την χώρα στο πολεμικό άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ενισχύει την αντιδραστική συμμαχία με Ισραήλ και Αίγυπτο, ενώ έχει αποφασίσει νέο πρόγραμμα γιγάντιων εξοπλισμών και στρατιωτικών εμπλοκών στα Βαλκάνια και την Αν. Μεσόγειο.

Τα αστικά κόμματα, τα ΜΜΕ και το κεφάλαιο θέλουν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική και το μόνο που έχουμε να διαλέξουμε είναι τον διαχειριστή της αντιλαϊκής πολιτικής. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κλπ στήνουν ένα νέο διπολισμό με ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές. Όλοι τους, μαζί με τους νεοναζί δολοφόνους της Χρυσής Αυγής, αποτελούν τους πιο πιστούς υπηρέτες του κεφαλαίου, των μνημονίων, της ΕΕ και του ιμπεριαλισμού.

Κάτω ο υποταγμένος συνδικαλισμός

Έξω από τα συνδικάτα οι εργοδότες, οι νόθοι και οι δοτοί

Η απροκάλυπτη παρέμβαση των εργοδοτών στα συνδικάτα, η νοθεία και η πρωτοφανής σαπίλα που ήρθαν στην επιφάνεια με αφορμή τα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της ΟΙΥΕ αποκαλύπτουν την εκφυλιστική πορεία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Όλα αυτά δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά λογικό επακόλουθο της πλήρους συνθηκολόγησης του υποταγμένου συνδικαλισμού με το κεφάλαιο, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις. Είναι αποτέλεσμα της γραμμής του κοινωνικού εταιρισμού και της «κοινωνικής συμμαχίας» όπου η ΓΣΕΕ μας καλούσε να απεργήσουμε για την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα και τις φοροελαφρύνσεις των βιομηχάνων.

Μετά από τους εργοδότες και τους μάνατζερ που έγιναν μέλη σωματείων, σειρά πήραν οι δοτές διοικήσεις. Είναι η πρώτη φορά από το 1985, με το διορισμό του Ραυτόπουλου, που η ΓΣΕΕ έχει διορισμένη διοίκηση. Καταγγέλλουμε τον διορισμό διοίκησης στην ΓΣΕΕ και στην ΟΙΥΕ από τα αστικά δικαστήρια στα οποία προσέφυγαν τόσο ο υποταγμένος συνδικαλισμός όσο και το ΠΑΜΕ. Καλούμε τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους να μην συναινέσουν σε τέτοιες πρακτικές και να μην αναγνωρίσουν καμία εγκάθετη διοίκηση. Καταγγέλλουμε κάθε είδους παρέμβαση της αστικής δικαιοσύνης στα εργατικά συνδικάτα. Μόνο οι εργάτες και οι συνελεύσεις τους μπορούν να αποφασίζουν για το μέλλον τους και όχι το κράτος και οι δικαστές.

Απάντηση στην κρίση και στον εκφυλισμό μπορεί να δώσει μόνο η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και η δημιουργία ενός κέντρου αγώνα, που να οργανώνει πραγματικούς αγώνες, απεργίες και μάχες. Για να ηττηθεί ο «συνδικαλισμός» της ταξικής συνδιαλλαγής, για να μπει τέλος στην ανάμειξη του κράτους και των αφεντικών στα συνδικάτα.

Διεκδικούμε τον πλούτο που παράγουμε, τον κόσμο που μας ανήκει!

Συνδικάτα και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων.

Πόλεμο στον πόλεμο του κεφαλαίου, με διεθνιστική πάλη για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου-ιμπεριαλισμού-ΕΕ-κυβερνήσεων.