Η Συμφωνία στο Eurogroup …………….
Η συμφωνία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το Eurogroup της 20/2/2015 συνιστά μια απόλυτα απαράδεκτη υποταγή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις απαιτήσεις της ΕΕ (μιας Ε.Ε που είναι ότι πιο αντιδραστικό γέννησε η Ευρώπη μετά το ναζισμό) και των δανειστών. Σηματοδοτεί την αποδοχή και τη νομιμοποίηση του καθεστώτος των μνημονίων, των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων και του τοκογλυφικού χρέους. Σημαίνει εγκατάλειψη και υπαναχώρηση ακόμα και από το δικό της κουτσουρεμένο πρόγραμμα. Συνεχίζει το καθεστώς της ντροπιαστικής επιτροπείας από την τρόικα, που τώρα ονομάζεται «θεσμοί». Αποτελεί βίαιη ανατροπή της λαϊκής εντολής για κατάργηση των μνημονίων και βελτίωσης της ζωής των εργαζόμενων και του λαού.
Πιο συγκεκριμένα με την συμφωνία αυτή:
α) Το Eurogroup δέχεται την αίτηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για παράταση της “Κύριας Συμφωνίας για Οικονομική Βοήθεια”, και των υποχρεώσεων που την συνοδεύουν, με στόχο την ολοκλήρωση της αξιολόγησης με βάση τις δεσμεύσεις της τρέχουσας συμφωνίας. Έτσι η κυβέρνηση συνεχίζει στην αξιολόγηση για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και όχι στην διακοπή του, όπως έλεγε.
β) Δεσμεύεται στην συνεχή παρουσίαση καταλόγου μεταρρυθμίσεων, βασισμένο στην τρέχουσα συμφωνία (με «ευελιξία») προκειμένου το ευρω-ιερατείο να αποφασίσει εάν αυτά είναι αρκετά για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης
γ) Το προχώρημα της αξιολόγησης θα απελευθερώνει την τμηματική καταβολή των δανείων, όπως και μέχρι τώρα, με την διαφορά ότι η τρόικα που θα επιτηρεί το πρόγραμμα μετονομάζεται σε… θεσμοί.
δ) Τα κεφάλαια του ΤΧΣ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθούν για κανέναν από τους σκοπούς που προέβλεπε προεκλογικά η κυβέρνηση (ρύθμιση κόκκινων δανείων κλπ). αλλά προορίζονται αποκλειστικά για τις τράπεζες με άδεια της ΕΚΤ.
ε) Η κυβέρνηση αναγνωρίζει το χρέος και δεσμεύεται να τηρήσει όλες τις οικονομικές υποχρεώσεις προς τους δανειστές.
στ) Η κυβέρνηση δεσμεύεται να μην ανατρέψει τα προηγούμενα μνημονιακά μέτρα και να μην προχωρήσει σε «μονομερή αλλαγή πολιτικών». Πρόκειται για εξευτελιστική εγκατάλειψη του ίδιου του κυβερνητικού προγράμματος και ρητή παραβίαση της λαϊκής εντολής για κατάργηση των μνημονίων.
Η συμφωνία αυτή αποδεικνύει περίτρανα τον απατηλό χαρακτήρα των επιχειρημάτων και της λογικής «ούτε ρήξη, ούτε υποταγή» που οικοδόμησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Της λογικής της «διαπραγμάτευσης», του διαχωρισμού των μνημονίων από τις δανειακές συμβάσεις, της υποταγής στις συνθήκες της ευρωζώνης και της ΕΕ. Η υποστήριξη της σημερινής κυβέρνησης και της συμφωνίας της από όλα τα επιχειρηματικά και εκδοτικά τζάκια δείχνει ποιον εξυπηρετεί αυτή η συμφωνία, δείχνει ποιον θέλει να υπηρετήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και στο εσωτερικό.
Η επιστολή της κυβέρνησης…………………………..
Η επιστολή της ελληνικής κυβέρνησης προς τους λεγόμενους «θεσμούς», όπως βαφτίστηκε προπαγανδιστικά η κακόφημη Τρόικα, έρχεται να δείξει πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει στον μνημονιακό κατήφορο σε μια ρημαγμένη κοινωνία κι έρχεται να προωθήσει, με τον δικό της τρόπο, τις αστικές αντιδραστικές αναδιαρθώσεις («μεταρρυθμίσεις»).
Η κυβέρνηση με την επιστολή:
• Δεσμεύεται να «μεταρρυθμίσει το μισθολόγιο του δημόσιου τομέα, με σκοπό την αποσυμπίεση της κατανομής των μισθών μέσω της βελτίωσης της παραγωγικότητας», που αφήνει να εννοηθεί κάποιας μορφής σύνδεσης του μισθού με την παραγωγικότητα, με δέσμευση για την «μη μείωση των σημερινών κατώτατων μισθών», ενώ προχωρεί στη «διασφάλιση ότι ο μισθός στον δημόσιο τομέα δεν θα αυξηθεί»!
• Η δέσμευση αυτή σε συνδυασμό με την επιλογή «να μειώσει τις συνολικές δαπάνες» του δημόσιου τομέα (που έχουν τραγικά συμπιεστεί), μέσω του «εξορθολογισμού των παροχών μη μισθολογικού κόστους» και «για την αναθεώρηση των δαπανών μη μισθολογικών επιδομάτων σε όλον τον δημόσιο τομέα» προδιαθέτει για νέες μειώσεις αποδοχών στον δημόσιο τομέα, ενώ έχει ήδη δεσμευτεί ότι θα διατηρήσει το πάγωμα των μισθών και των τριετιών / ωριμάνσεων ότι δεν θα επαναφέρει τον 13ο κι 14ο μισθό κλπ.
• Αφήνει ανοικτό το δρόμο για συνέχιση της βαριάς φορομπηξίας στα λαϊκά στρώματα καθώς προβλέπει ολική κατάργηση των λίγων φοροαπαλλαγών που έχουν απομένει («εξάλειψη..των φορολογικών απαλλαγών με αντικατάστασή τους, όπου είναι απαραίτητο, με μέτρα ενίσχυσης της κοινωνική δικαιοσύνης»), την ώρα που καμιά κουβέντα δεν έχει ακουστεί για αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου, παρά μόνο οι γνωστές κουβέντες όλων των κυβερνήσεων για την «εξάλειψη της φοροδιαφυγής». Επίσης προβλέπει παρέμβαση (sic) στον ΦΠΑ, «με σκοπό τον περιορισμό των απαλλαγών και την εξάλειψη παράλογων εκπτώσεων»
• Βάζει τις βάσεις για νέες μειώσεις στις συντάξεις που θα επιβληθούν μέσω της ενοποίησης των ταμείων αλλά και μέσω της νεοφιλελεύθερης αντίληψης της σύνδεσης των συντάξεων με το εισόδημα (θα εγκαθιδρύσουν έναν στενότερο δεσμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων).
• Δεσμεύεται να συνεχίσει την πολιτική των πλειστηριασμών και της πρώτης κατοικίας καθώς η κυβέρνηση συμφώνησε να «συνεργαστεί με τους θεσμούς ώστε να αποφύγουν (!) κατά την προσεχή περίοδο, πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας σε νοικοκυριά με εισόδημα κάτω από συγκεκριμένο όριο», ενώ για τα κόκκινα δάνεια συμφώνησε να «αντιμετωπίσει τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια με τέτοιο τρόπο που να θεωρεί πλήρως την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών».
• Συμφώνησε να συνεχίσει το μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, άλλη «κόκκινη γραμμή» της κυβέρνησης και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ καθώς συμφώνησε ότι «δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί. Στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει προκηρυχθεί η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία, σύμφωνα με την νομοθεσία!!». Τι θα κάνει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα συνεχίσει το ξεπούλημα της ΔΕΗ, του ΑΔΜΗΕ, του ΟΛΠ, του ΟΛΘ; Θα αποδεχθεί την Κόσκο, το Ελληνικό στον Λάτση και τον ΟΠΑΠ στον Μελισσανίδη; Αντί να καταργήσει το ΤΑΙΠΕΔ θα το κάνει υπεροργανισμό για την «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας» όπως λέει το κείμενο;
• Αποδέχεται ότι θα διατηρήσει και θα εμβαθύνει την κόλαση της ελαστικής απασχόλησης και την διάλυση της αγοράς εργασίας εφόσον συμφωνεί να «επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους εφόσον υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια και να αναβαθμίσει τα προγράμματα επιμόρφωσης των μακροχρόνια ανέργων».
• Σε ό,τι αφορά το φάντασμα του κατώτερου μισθού συμφώνησε «σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με ένα τρόπο που θα διαφυλάξει την «ανταγωνιστικότητα». Η έκταση και ο χρόνος των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους Ευρωπαϊκούς και διεθνούς θεσμούς» !!!.
• Επαναφέρει την «ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (GSPR), μέσω, αν χρειαστεί, περαιτέρω νομοθεσίας, από κάθε είδους παρεμβολή (πολιτική ή με άλλο τρόπο)», δηλαδή την ανεξαρτησία των «τεχνοκρατών» τύπου Χάρη Θεοχάρη σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
• Τι έμεινε; Η ανθρωπιστική κρίση, την οποία του επιτρέπουν οι «εταίροι μας» να αντιμετωπίσει εφόσον φυσικά –και αυτό αποτελεί το ακροτελεύτιο άρθρο της συμφωνίας- «εξασφαλίσει ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο»! ΕΛΕΟΣ
Ανέγγιχτος μένει φυσικά και ο μηχανισμός της επιτροπείας της χώρας από ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ που θα συνεχίσουν να αξιολογούν την πορεία εξέλιξης του μνημονίου, έστω και αν δεν λέγονται πια Τρόικα, αλλά «θεσμοί»...
Η ψήφιση της συμφωνίας στη Βουλή……
Την ώρα που θα ψηφίζουν στη βουλή να θυμηθούν ότι ο λαός δεν έστειλε στη γωνία όσους κυβερνήσανε τα προηγούμενα χρόνια, για να δει μια νέα συμφωνία κοινωνικής λεηλασίας και επιτροπείας από ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ.
Είναι η ώρα του εργατικού και λαϊκού κινήματος να βγει στο προσκήνιο να υπερασπιστεί το δικαίωμα στη εργασία, την αξιοπρεπή ζωή, τη δημοκρατία, το δικαίωμα του λαού να ορίζει το μέλλον του. Ο λαός πρέπει να βγει στο δρόμο για να ακυρώσει τη νέα συμφωνία παλεύοντας για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής του νέου Μνημονίου , της ΕΕ του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.
Αν κάτι αποδεικνύεται είναι, ότι, ανάμεσα στη ρήξη και την υποταγή δεν υπάρχει τρίτος δρόμος. Ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο φιλολαϊκής διεξόδου μέσα στην ευρωζώνη και την ΕΕ, με το χρέος φορτωμένο τις πλάτες μας, με μια πολιτική που αφήνει άθικτους τους τραπεζίτες και τους καπιταλιστές που μας έφεραν έως εδώ. Μνημόνια – ευρώ –Ε.Ε πάνε χέρι χέρι.
Ο μόνος δρόμος φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση είναι αντικαπιταλιστικός και περνά μέσα από την επιβολή κατακτήσεων για τις ζωτικές ανάγκες λαού και νεολαίας, από την «μονομερή» κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, την ρήξη και την αποδέσμευση από την ΕΕ, την διαγραφή του χρέους, το να χάσει το κεφάλαιο κέρδη, πλούτο και δύναμη, είναι ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και των αστικών αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων – τομών.
Υπάρχει άλλος δρόμος, πέρα από χρέος, μνημόνια Ε.Ε και ευρώ. Πρέπει να τον χαράξει ο οργανωμένος λαός με τον αγώνα του και τα όργανα επιβολής της θέλησής του, που πρέπει να συγκροτήσει. Ο δρόμος αυτός περνάει από την οργάνωση της εργατικής-λαϊκής αντιπολίτευσης στη κυβερνητική πολιτική. Περνάει μέσα από τον αγώνα ενάντια στο φασισμό που καιροφυλακτεί. Περνάει μέσα από την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την οργάνωση στους χώρους δουλειάς, σπουδών και τη γειτονιά. Περνάει μέσα από την επαναθεμελίωση του κουμμουνιστικού προγράμματος στην εποχή μας. Περνάει μέσα από την μαζικοποίηση και την αυτοτέλεια της αντικαπιταλιστικής αριστεράς (χωρίς να κουνάει το δάχτυλο) και της κοινής δράσης των αντιΕΕ, αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών και μαχόμενων δυνάμεων της κοινωνίας. Σε αυτόν τον αγώνα θα καταξιωθεί η Αριστερά για να είναι αντάξια της ιστορίας της, χρήσιμη για την εργατική τάξη, τη νεολαία και τα λαϊκά στρώματα.
