Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε, ότι υπάρχει ένας αστυνομικός που είχε παρατήσει το ιδιωτικό του αυτοκίνητο στο χώρο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πρέβεζας, καθώς είχε καταθέσει τις πινακίδες και ενώ αποχωρεί με συνταξιοδότηση το έχει αφήσει επιδεικτικά στο χώρο, αδιαφορώντας ακόμη και για συστάσεις πρώην συναδέλφων ή ανωτέρων του (καλυπτόμενος μάλιστα κι από την κομματική του «στέγη» που ενδεχομένως είναι ο μοναδικός φορέας που λογοδοτεί), δεν διαπράττεται σε αυτή την περίπτωση ένα είδος... απιστίας προς την Υπηρεσία του, αφού εισπράττει σύνταξη από τη δουλειά του εκεί. Δεν πρέπει να επέμβει κάποιος σε αυτή την περίπτωση για να διορθωθεί η «ασέβεια» αν θέλετε απέναντι στην ίδια την Υπηρεσία του.

Αν για παράδειγμα ένας δάσκαλος αφήσει το ιδιωτικό του αυτοκίνητο σε σχολείο της Πρέβεζας για 2-3 χρόνια, πάρει σύνταξη και το παρατήσει εκεί, δεν δείχνει ασέβεια προς την Υπηρεσία που τον έζησε τα προηγούμενα χρόνια. Ανάλογο παράδειγμα μπορούμε να βρούμε και με όλους τους δημοσίους ή κρατικούς υπαλλήλους.

Συμπερασματικά είναι απαραίτητο να σεβόνται όσοι εργάζονται στις δημόσιες υπηρεσίες το χώρο που τους φιλοξενεί. Ειδικά αν πρόκειται για «ευαίσθητους» τομείς, όπως είναι η Παιδεία, η Υγεία, η Δημόσια Ασφάλεια. Εκτός κι αν ορισμένοι, όπως και στο πρώτο παράδειγμά μας, αισθάνονται πως το κόμμα ή η οργάνωση είναι πιο πάνω από το Κράτος.