ΝΙΚΟΠΟΛΗ ΠΡΕΒΕΖΑΣ: (Θεόφιλος Λιόντος) Σουλιώτης Γιώργος 10, Πήλιος Δημήτρης 3(1), Αυδίκος Θοδωρής 3(1), Τρουμπούκης Γιάννης, Γεωργιάδης Χρυσόστομος, Πιστιόλας Ιωσήφ, Μπέλλος Χρήστος 16, Σουλιώτης Άγγελος 8, Παπαχρήστος Δημήτρης 7, Αθανασίου Δημήτρης 5, Τζίμας Γιώργος, Ρεμπής Νίκος 2.
ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟΣ: (Κώστας Ίσσαρης) Ρώσσης 2, Ντίνης, Μπελέρης 26, Αυλωνίτης, Τσαγκαρόπουλος Ι, Αλαμάνος 8, Καρύδης 2, Άνθης 1, Μπουχάγιαρ, Κορωνάκης, Τσαγκαρόπουλος Αλ 10, Βουλισμάς.  

Ο φακός του www.atpreveza.gr, πέτυχε τους «μικρούς» πρωταθλητές στο Εργαστήριο Μπουγάτσας «Donald» (χορηγός της ομάδας), όπου στήθηκε μια μικρή γιορτούλα με το τρόπαιο.

Παράλληλα ο προπονητής του Μίνι 2001 και υπεύθυνος των υποδομών της Νικόπολης, Θεόφιλος Λιόντος, αναφέρθηκε στη δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες: «Ήταν ο τέταρτος τίτλος, αναφορικά με το Μίνι. Έχουμε συμμετέχει σε οκτώ τελικούς και κατακτήσαμε για τέταρτη φορά τον τίτλο. Ειδικά σε αυτές τις ημέρες που περνούμε, ο αριθμός των παιδιών είναι μεγάλος. Έχουμε 250 παιδιά στις ακαδημίες μας, μαζί με τα κορίτσια. Γίνεται μια πολύ σημαντική δουλειά από όλους τους προπονητές, εμένα, το Σπύρο Πολίτη, το Θοδωρή Ροντογιάννη, ο οποίος ξεκίνησε και πάλι να λειτουργεί το τμήμα των γυναικών.

Ο κόσμος έχει αγκαλιάσει αυτή την προσπάθεια, αν και είχαμε κάποιους φόβους αρχκά, λόγω της κρίσης. Είναι ανάγκη να στηρίξουμε τον αθλητισμό, σε όποιο κομμάτι κι αν είναι αυτό. Αν είναι μαζικός, επαγγελματικός... Πρέπει τα παιδιά να ασχοληθούν με αυτόν.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ τους γονείς για την αμέριστη συμπαράστασή τους. Αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια. Και όχι μόνο στο Μίνι, αλλά στο παιδικό, εφηβικό...».

Σε ερώτησή μας για το αν μπορεί να βγάλει η Νικόπολη παίκτες που θα σταδιοδρομήσουν μπασκετικά στην πρώτη ομάδα, όπως έγινε στο παρελθόν, ο κ. Λιόντος απάντησε: «Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Είναι πολύ δύσκολες οι συνθήκες. Είναι τα μαθήματα, ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Για να συνεχίσει ένα παιδί θέλει αγάπη! Πρέπει να το προσεγγίσεις, να το οδηγήσεις στο μπάσκετ. Πρέπει το παιδί να το... αγκαλιάσεις. Είναι πολλά τα ενδιαφέροντα. Περισσότερο ψυχολόγος πρέπει να είσαι παρά προπονητής».

Δεν παρέλειψε μάλιστα να τονίσει το πρόβλημα με τα κλειστά γυμναστήρια που αντιμετωπίζει η πόλη: «Στην Πρέβεζα έχουμε γυμναστήρια περιορισμένα και ξέρουμε ότι χρησιμοποιούνται και για βόλεϊ και για ρυθμική γυμναστική. Είναι μεγάλη ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε και άλλο χώρο. Αναγκαζόμαστε να είναι τα τμήματά μας πολύ μεγάλα. Δεν κάνουμε τη δουλειά που θα θέλαμε και μπορούμε. Θα ήθελα να αγκαλιαστεί αυτή η προσπάθεια και από τους αρμόδιους φορείς και να χρησιμοποιήσουμε ακόμη ένα χώρο. Υπάρχει ένα γυμναστήριο (2ο Λύκειο), το οποίο δε χρησιμοποιείται από κανέναν. Έστω κάποιες ώρες.

Ο στόχος της ακαδημίας είναι παιδαγωγικός. Δεν έχει να κάνει με τον πρωταθλητισμό. Η προσπάθεια του Νεκτάριου Βαβέτση να προσεγγίσει κάποια παιδιά και να τα φέρει στην πρώτη ομάδα, είναι πάρα πολύ σημαντική. Πολλά παιδιά, όπως π.χ. ο Μπάλλας πήραν χρόνο συμμετοχής στην πρώτη ομάδα και αγωνίζονται μέχρι σήμερα. Πρέπει να δείχνεις στα παιδιά το δρόμο της δουλειάς και της προσπάθειας. Το ότι κερδίζουν πρωταθλήματα στις μικρές ηλικίες δε σημαίνει τίποτα. Δουλειά και προσπάθεια συνεχώς χρειάζεται».