Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τετάρτη, 11 Ιουλίου 2012 04:33

Το Άνθος του Γιαλού «φώτισε» τον Παντοκράτορα

Η χθεσινή βραδιά στο Κάστρο του Παντοκράτορα, πέρα από ιδιαίτερη, ήταν από εκείνες που κάνουν την Πρέβεζα, με τις ομορφιές και την πολιτιστική της κληρονομιά, να αποτελεί τον καλύτερο «καμβά» για να «ζωγραφίσουν» επάνω σπουδαίοι καλλιτέχνες. Ο Τάκης Χρυσικάκος, συνοδευόμενος από τη μουσική του Λουδοβίκου των Ανωγείων και τη «μαγική» φωνή της Μαριάννας Ζάχου, παρουσίασε μία θεατρική σύνθεση των διηγημάτων του Παπαδιαμάντη «Το μοιρολόγι της φώκιας», «Έρως-Ήρως» και «'Ανθος του γιαλού», με γενικό τίτλο «Άνθος του γιαλού». Ο ήχος από το κύμα στην ακτή του Παντοκράτορα, το κάστρο και το φεγγάρι της Πρέβεζας, ήταν το «κέντημα», πάνω στο οποίο πέρασαν τις «κλωστές» τους οι τρεις καλλιτέχνες και το αποτέλεσμα ήταν πολύ όμορφο.

Ο Παπαδιαμάντης, ο... «άγιος των ελληνικών γραμμάτων», σύμφωνα με πολλούς λογοτέχνες, ο συγγραφέας που ύμνησε τον λαϊκό άνθρωπο με την πένα του, έδωσε σπουδαιότητα στην καθημερινότητα του και υπόσταση μέσα στα βιβλία του, «μεταφέρθηκε» νοερά στην Πρέβεζα, μέσα από την ερμηνεία του Τάκη Χρυσικάκου, ο οποίος χειρίστηκε άψογα την διόλου εύκολη γλώσσα του Παπαδιαμάντη.

Στην θεατρική παρουσίαση του διηγήματος «Το Μοιρολόγι της φώκιας» είδαμε το θάνατο και τη ζωή σε μία αλληλουχία συναισθημάτων, που έχει βιώσει ο κάθε άνθρωπος. Η ζωή προχωρά, αγαπημένοι μας φεύγουν, αλλά η ζωή συνεχίζει την πορεία της, όσο κι αν μας πληγώνει.

Στο «Έρως-Ήρως», είδαμε τον έρωτα τον ανεκπλήρωτο και ένα «παιχνίδι» φανταστικού-πραγματικού, ένα «παιχνίδι» αυτών που βλέπουμε και θα θέλαμε να ήταν απλώς ένα όνειρο ενός απογευματινού ύπνου, καθώς δεν μπορούμε να τα ανατρέψουμε. Όλα αυτά πάντα μέσα από το πρίσμα της καθημερινότητας του λαϊκού ανθρώπου.

IMG 5026

Στο «Άνθος το γιαλού», στο οποίο ο Τάκης Χρυσικάκος έδωσε τον καλύτερό του εαυτό επί σκηνής, παρατηρήσαμε το μεταφυσικό που πάντα απασχολεί τον καθημερινό άνθρωπο, τις εσωτερικές μας αναζητήσεις για κάτι ξεχωριστό, που φυλάσσουμε βαθιά μέσα μας. Μύθος και πραγματικότητα που κάποιες φορές δε διατηρούν τα όριά τους.

Και στα τρία διηγήματα το στοιχείο της θάλασσας, φανερώνει τη μεγάλη αδυναμία του Παπαδιαμάντη. Κοινό στοιχείο και με την Πρέβεζα.

Κατά τη διάρκεια του θεατρικού δρώμενου παρενέβαινε ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, με εκείνη τη φωνή που μαγνητίζει και ταξιδεύει. Μετά το τέλος της θεατρικής αναπαράστασης πήρε τη «σκυτάλη» και συνοδευόμενος από την Μαριάννα Ζάχου, τραγούδησε μελωδίες, όπως μόνον αυτός μπορεί!

loudovik slider

Έμοιαζε σαν μεσαιωνικός τροβαδούρος κάποιας βενετσιάνικης αυλής, ιδιαίτερα όταν σχολίαζε πριν ερμηνεύσει. Ο σχολιασμός του ήταν ένα μείγμα φιλοσοφικού στοχασμού και λαϊκής θυμοσοφίας. Όπως πάντα άλλωστε! Κεντρικό θέμα των τραγουδιών του ο έρωτας, η αγάπη, αλλά και η γυναίκα. Η γυναίκα-δασκάλα, η γυναίκα-ιέρεια, η γυναίκα-μάνα, η γυναίκα-δασκάλα, η γυναίκα-θηλυκό. «Όπως το φεγγάρι, έτσι την έπλασε ο θεός», είπε χαρακτηριστικά κάποια στιγμή.

Ήταν μια ξεχωριστή βραδιά, που οι fan του Παπαδιαμάντη και του Λουδοβίκου των Ανωγείων την απόλαυσαν δεόντως. Μακάρι να επαναληφθούν στην Πρέβεζα κι άλλες τέτοιες βραδιές.

 

 

Έκθεση εικόνων