Ο συγκεκριμένος χριστιανικός ναός είναι από τους παλαιότερους στο Νομό Πρέβεζας, ένα πραγματικό μνημείο για ολόκληρη την περιοχή μας. Εντάσσεται στον διαρκή κατάλογο των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Ελλάδος, ενώ με ΦΕΚ του 1997, χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.

Ο ναός, που βρίσκεται στην ομώνυμη θέση σε απόσταση ενός χιλιομέτρου νότια του οικισμού, είναι μεγάλων διαστάσεων, μονόχωρος, ξυλόστεγος, δρομικός. Οικοδομήθηκε το έτος 1805 και δέχτηκε επεμβάσεις το έτος 1866 (μπορείτε να δείτε και τις φωτογραφίες), όταν βέβαια ο Νομός Πρέβεζας ήταν κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Σύμφωνα με τον κατάλογο των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, ο ναός εντάσσεται στη Βυζαντινή/Μεταβυζαντινή περίοδο και χαρακτηρίζεται αρχαίο μνημείο.

Πίσω από το ιερό, υπάρχει μία καμάρα, όπου κατά την παράδοση οι πιστοί περνούν από κάτω τρεις φορές και εύχονται για τους δικούς τους ανθρώπους.

Στο ναό υπάρχει γυναικωνίτης, ενώ οι πιστοί έξω από αυτόν μοιράζουν λουκούμια, ζυμωτό ψωμί, τυρί, ούζο και τσίπουρο και διαφορα παραδοσιακά εδέσματα.

Οι παλαιότεροι διαβεβαιώνουν πως από τους παππούδες τους είχαν ακούσει πως συχνά οι κτηνοτρόφοι άκουγαν τις οπλές του αλόγου του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος ερχόταν να ποτίσει το άλογό του στην ομώνυμη πηγή, που βρίσκεται κοντά στην εκκλησία.