Το πρωί της Δευτέρας πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο πεσόντων στη Νικόπολη (δείτε εδώ), ενώ οι εκδηλώσεις εορτασμού κορυφώθηκαν το απόγευμα στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Πρέβεζας.
«Σήμερα, 102 χρόνια μετά η Πρέβεζα θυμάται, τιμά το παρελθόν, αναδεικνύει το παρόν και σχεδιάζει για το μέλλον. Συγχρόνως όμως στέκεται ευλαβικά απέναντι σε αυτούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για να υλοποιήσουν το μεγάλο όραμα της ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας» τόνισε στο χαιρετισμό του ο Δήμαρχος Πρέβεζας καλωσορίζοντας τους πολίτες που παραβρέθηκαν στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου και υπογράμμισε πως είναι σημαντικό με κοινό αγώνα να ανατρέψουμε τα σημερινά αδιέξοδα και να δώσουμε μια νέα προοπτική.
«Από τη σημερινή εκδήλωση ας κρατήσουμε το μήνυμα αυτής της ημέρας που δεν είναι άλλο από μήνυμα ενότητας, επαγρύπνησης και αγώνα. Ας αγωνιστούμε λοιπόν όλοι μαζί για τον τόπο μας, φυσικά ο δρόμος δεν είναι καθόλου εύκολος. Όμως βαδίζοντας όλοι μαζί, με καθαρή πολιτική σκέψη, σύνεση και ωριμότητα, με υπομονή και επιμονή μπορούμε να πάμε μπροστά ξεπερνώντας τις σημερινές δυσκολίες και να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα. Ένα νέο ξεκίνημα για μια καλύτερη Πρέβεζα, για μια Πρέβεζα που θα έχει παρόν και μέλλον» κατέληξε ο κ. Μπαΐλης, ενώ χαιρετισμό εκ μέρους του Δικτύου Πάφου απηύθυνε ο δήμαρχος Καλαμαριάς Θεοδόσης Μπακογλίδης.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του τμήματος ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Χρήστος Σταυράκος αναφέρθηκε επιγραμματικά στα γεγονότα της απελευθέρωσης της Πρέβεζας, αλλά δεν έμεινε μόνο στην πρώτη ανάγνωση της ιστορίας, έκανε προτάσεις για το παρόν και το μέλλον της πόλης.
«Η συμβολή της σύγχρονης σκεπτόμενης ιστορίας είναι, πρώτον η παρατήρηση του παρελθόντος, δεύτερον η χωρίς ιδεολογικές ή άλλου είδους περιορισμούς σύνθεση και τρίτον η πρόταση για το παρόν και το μέλλον. Πρόταση εφαρμογής των διδαγμάτων της ιστορίας της Πρέβεζας στη σύγχρονη ιστορία της πόλης και μάλιστα στα χρόνια της κρίσης. Το πρώτο λοιπόν πρόδηλο συμπέρασμα είναι ο προσανατολισμός της πόλης. Η Πρέβεζα ανέκαθεν ήταν πρωτίστως και κυρίως συνδεδεμένη με τη θάλασσα. Τα οχυρωματικά έργα, η οικονομική της ζωή και ανάπτυξη, ακολούθως η παρακμή της, η εμπορική κίνηση και οι συγκοινωνίες, οι μεγάλες μάχες σχετίζονται με τη θάλασσα. Οι πλείστες των απειλών προήλθαν από αυτή. Άρα μπορούμε και σήμερα βάσιμα να υποθέσουμε την ύπαρξη αυτού του σημαντικού δεσμού της Πρέβεζας με τη θάλασσα και να προτείνουμε να ενισχυθεί. Η Πρέβεζα πρέπει να είναι μια πόλη με το βλέμμα στραμμένο στη θάλασσα. Παράδειγμα αποφυγής η Πάτρα. Το λιμάνι της Πρέβεζας δεν μπορεί να έχει έναν τέτοιο σπουδαίο συγκοινωνιακά ρόλο σήμερα, πόσο μάλλον ευρισκόμενο μεταξύ Ηγουμενίτσας και Πάτρας. Μπορεί ωστόσο να παρέχει πολύ σημαντικές ανέσεις σε πλοία των οποίων οι ανάγκες για στάση και ανεφοδιασμό δεν έχουν σημαντικά αλλάξει από το μεσαίωνα» είπε ο κ. Σταυράκος σημειώνοντας πως και σήμερα θα ήταν δυνατόν να ιδρυθούν ή να ενισχυθούν παράπλευρες δραστηριότητες ίσως και με τη θαλάσσια τουριστική κίνηση, ενώ ταυτόχρονα ο πυρήνας της πόλης σήμερα θα έπρεπε να μειώσει την ενοχλητική μηχανοκίνητη κίνηση και να γενικεύσει την επικοινωνία των πεζών.
«Στο Μεσαίωνα η Πρέβεζα είχε ανάγκη από οχυρωματικά έργα. Η οχύρωση της σύγχρονης Πρέβεζας πιστεύω είναι η διατήρηση του χαρακτήρα της, οικιστικού, οικοδομικού, περιβαλλοντικού και πολιτιστικού. Τα μεγάλα και μικρά μνημεία της θα θωρακίσουν περισσότερο την Πρέβεζα και ακόμη περισσότερο αν γίνουν γνωστά πέρα του στενού κύκλου των ειδικών. Νομίζω ότι η Πρέβεζα αξίζει αυτό το πολιτιστικό στοιχείο το οποίο διαθέτει διαχρονικά από το Μεσαίωνα μέχρι και σήμερα, να το διατηρήσει και να το προωθήσει και να το ενισχύσει ακόμη και στην καθημερινή ζωή» κατέληξε ο κ. Σταυράκος, ενώ στη συνέχεια το χορευτικό του δήμου Πρέβεζας, το Μουσικό Σχολείο Πρέβεζας και η Παραδοσιακή Ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Πρέβεζας "Σπύρος Δήμας" έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στην επετειακή εκδήλωση για τα 102 χρόνια ελεύθερης Πρέβεζας.
