«ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Απεργία Πέμπτη 12 Νοέμβρη

Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ν. Πρέβεζας καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τις νέες και τους νέους όλης της χώρας, στην 24ωρη Γενική Απεργία την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015 και στο συλλαλητήριο των συνδικάτων στις 10:30π.μ. στο Εργατικό Κέντρο.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέες και οι νέοι της χώρας μας, για μια ακόμη φορά, έπειτα από έξι χρόνια ανελέητης επίθεσης στα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα, έπειτα από έξι χρόνια συνεχούς υποτίμησης της ζωής μας, από τις πολιτικές και την εφαρμογή των μνημονίων, καλούμαστε να πληρώσουμε τα νέα βάρβαρα σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα του 3ου μνημονίου δημοσιονομικής προσαρμογής, που ισοπεδώνουν και καταργούν ότι έχει απομείνει «όρθιο».

Είναι προφανές ότι και αυτή η Κυβέρνηση, αθετώντας τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, συνεχίζει με την ίδια «φιλοσοφία» τις πολιτικές τιμωρητικής λιτότητας, φτώχειας και εξαθλίωσης.

Το πρόγραμμα γι’ άλλη μια φορά δεν βγαίνει...

Τα αποτελέσματα της νεοφιλελεύθερης αυτής πολιτικής είναι τραγικά για την κοινωνία και την οικονομία.

Τα λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις πολλαπλασιάζονται, παρασύροντας την ανεργία σε νέα πρωτοφανή επίπεδα - στατιστική 27% και πραγματική 32% - δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα στον κοινωνικό ιστό της πατρίδας μας, αλλά και στα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι μισθοί και οι συντάξεις γκρεμίζονται, αφού προγραμματίζεται κατάργηση των επικουρικών και νέα μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης, που θα αφορά και τους ήδη συνταξιούχους, ενώ οι περικοπές θα αφορούν και τις συντάξεις κάτω των 1.000€!!!

Την ίδια ώρα οι όροι αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας κατά 70% διαμορφώνονται με ατομικές συμβάσεις εργασίας, ο κατώτατος μισθός δεν επανήλθε στα 751€, πάνω από ένα (1) εκατομμύριο συνάδελφοί μας παραμένουν απλήρωτοι από 3 έως 12 μήνες, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία γίνεται καθεστώς, τα οικογενειακά και προνοιακά επιδόματα βρίσκονται υπό κατάργηση, ενώ οι κλαδικές συμ­βάσεις αποτελούν είδος προς εξαφάνιση.

Εν μέσω ύφεσης και capital controls, εξετάζουν την άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας, ενώ την ίδια στιγ­μή ο ρυθμός αύξησης των δανείων σε καθυστέρηση αυξάνεται. Ειδικά σε συγκεκριμένες κατηγορίες δανείων οι καθυστερήσεις είναι εκτός ελέγχου, με τα περισσότερα προβλήματα να παρουσιάζονται στα στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας.

Όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα φτωχοποίησης των οικογενειών, αποπολιτικοποίησης της κοινωνίας και διάλυσης της εναπομείνασας οικονομίας, ενώ την ίδια ώρα τα σχέδια παραγωγικής ανασυ­γκρότησης παραμένουν ανενεργά και μόνο στη «σφαίρα φαντασίας» της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Τα πάντα μπορεί να πέρασαν και να περνούν από τον Προκρούστη της ελαφρότητας και του κοινωνικού αυτο­ματισμού στρέφοντας τη μια κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη, μπορεί δια της μεθόδου της παραπλάνησης να κερδήθηκε πολιτικός χρόνος και χρόνος κοινωνικής ανοχής, τώρα όμως τα λόγια στέρεψαν και τα μέτρα που παίρνει η σημερινή Κυβέρνηση έρχονται τάχα ως «νομοτελειακή αναγκαιότητα».

Μέσα σε αυτό το νοσηρό πολιτικό και οικονομικό σκηνικό, που όλες οι κοινωνικές ομάδες χειμάζονται από τα νέα άδικα και αντικοινωνικά μέτρα,

Απεργούμε, διαδηλώνουμε και απαιτούμε:

1. Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων που οδήγησαν στο στραγ­γαλισμό των συλλογικών εργατικών δικαιωμάτων και εγγυήσεων και την εμπέδωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Κανένα άλλο μέτρο που θα επιβαρύνει τα συνήθη υποζύγια τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

2. Kαμία αλλαγή στην κοινωνική ασφάλιση που θα μετατρέπει τις συντάξεις σε επιδόματα φτώχειας.

3. Ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας και ανακούφισης των ανέργων. Καμία εξαίρεση από την εργατική προστασία λόγω ηλικίας.

4. Άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου. Αποκατάσταση της διαδικασίας, του περιεχομένου και της καθολικότητας ισχύος του συνόλου των όρων (μισθολογικών και λοιπών) της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και άμεση επαναφορά σε σταθερές βάσεις των πυλώνων του συλλογικού εργατικού δικαίου για την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων και τη μετενέργεια του συνόλου των όρων τους.

5. Αποτελεσματική προστασία της πρώτης κατοικίας. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!

6. Καμία παρέμβαση στην αποτελεσματική άσκηση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, καμία παρέμβαση στο ισχύον πλαίσιο για την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και την απαγόρευση του lock out (ανταπεργία) των εργοδοτών.

7. Να μπει οριστικό τέλος στις πολιτικές φορομπηχτικής επιδρομής κατά των μικρομεσαίων, συγκαλυμ­μένης προστασίας των φοροκλεπτών και των μεγαλοφειλετών, εκχώρησης του δημόσιου πλούτου σε πανίσχυρους εγχώριους και διεθνείς ομίλους, πολιτικές δραματικής υποβάθμισης της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας και των Κοινωνικών Υπηρεσιών, πολιτικές βίαιης και αντιδημοκρατικής προ­σβολής των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

8. Επανασύσταση των φορέων εργατικής εστίας και κατοικίας που σήμερα είναι αναγκαία κάθε άλλο παρά ποτέ και έχουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για τους αδύναμους συνανθρώπους μας.

9. Διασφάλιση από το Κράτος της βιωσιμότητας και των παροχών των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και την επαναφορά των κύριων και επικουρικών συντάξεων σε επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης.

10. Διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των οργανισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας. Όχι στο ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.

11. Δίκαιο φορολογικό σύστημα. Ελάφρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων από τα άδικα και υπέρ­μετρα βάρη της φορολογικής επιδρομής.

12. Τέλος στον αυταρχισμό και τη φτωχοποίηση.

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα νέο σκληρό μνημόνιο με επαχθείς όρους, με προκρούστεια προαπαιτούμενα, με μέτρα που δίνουν τη χαριστική βολή σε κοινωνία και οικονομία, με νομοθετήματα που καταργούν κάθε εργασιακή παροχή και κοινωνική ασφάλεια. Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι οι «δοκιμασίες» θα περάσουν χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις, χωρίς πολιτικές «απώλειες». Έτσι εξέλαβαν την πρώτη φάση ψήφισης των προαπαιτούμενων…των «ορεκτικών» όπως τ’ αποκάλεσαν. Θα ψηφιστούν, θα πονέσουν, θα «ξεχαστούν»…είναι το μοναδικό σχέδιό τους και περιμένουν να περάσουν τη δεύτερη φάση, το «κυρίως πιάτο» που θα έρθει τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο και θα είναι ο «οδοστρωτήρας» του Ασφαλιστικού. Απέναντι σ’ αυτές τις νέες αντικοινωνικές πολιτικές δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς, δεν μπορούμε να μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια περιμένοντας το μοιραίο… Έχουμε χρέος απέναντι στις οικογένειές μας, απέναντι στα παιδιά μας που μεταναστεύουν σ’ άλλες χώρες, (την ίδια στιγμή που η πατρίδα μας μετατρέπεται σε «αποθήκη ψυχών» έναντι «ανταλλαγμάτων»), έχουμε χρέος απέναντι στους απόμαχους της εργασίας, να αντιδράσουμε δυναμικά να δώσουμε άλλη μια μάχη, την μάχη των μαχών και να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!! ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ!!! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!!! ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ!!! ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ μαζί, καλούμαστε να αντιπαρατεθούμε στις νέες απορρυθμίσεις της ζωής μας, στη νέα λαίλαπα μέτρων υποβάθμισης του επιπέδου διαβίωσής μας και ν’ ανατρέψουμε τις σχεδιαζόμενες αντιασφαλιστικές, αντικοινωνι- κές (απο)ρυθμίσεις, που θα μετατρέψουν την κοινωνική ασφάλιση σε ιδιωτική και τις συντάξεις σε φιλοδώρημα όπως προτείνεται στο κείμενο της επιτροπής «σοφών»!!! Το κάναμε στο παρελθόν με τον αντιασφαλιστικό «Νόμο Σιούφα» και το «ασφαλιστικό» Γιαννίτση, αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις μας κατά των μνημονίων και των απορρυθμίσεων των εργασιακών και συλλογικών μας δικαιωμάτων.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα και να ανατρέψουμε τα προηγούμενα!!!

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ αρκεί να το πιστέψουμε!!!

Αρκεί ο καθένας και η καθεμιά από εμάς να επιλέξει τι είδους ασφάλεια θέλει: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ή ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ;

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ την Πέμπτη 12 Νοέμβρη στη συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο 10:30π.μ..».