«Επιλέξαμε να ανακοινώσουμε θέματα αρχών και όχι να μπούμε στο παιχνιδάκι των ερωτοαπαντήσεων σε διάφορες προκλήσεις αλλά νομίζουμε ότι έφτασε η ώρα, αφού έχουν ειπωθεί και έχουν ακουστεί πολλά να μιλήσει η ΕΛΜΕ Πρέβεζας στο πλαίσιο που της αρμόζει, δηλαδή στα πλαίσια της εύρυθμης λειτουργίας, της παροχής δωρεάν και αξιόλογης παιδείας και του ξεκαθαρίσματος θεσμών και αρχών που αφορούν τους εκπαιδευτικούς και τους ίδιους τους θεσμούς. Να επισημάνω μόνο ότι παρόντες είναι μόνο τα μέλη του μετώπου δράσης και αλληλεγγύης εκπαιδευτικών στην Πρέβεζα από το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, ο καθένας κρίνεται για τις επιλογές και τις προτεραιότητές του, δεν κατηγορείται κανείς» είπε εισαγωγικά ο Πρόεδρος της ΕΛΜΕ κ. Στράντζαλος και στη συνέχεια έδωσε το λόγο στον οργανωτικό γραμματέα της ΕΛΜΕ, τον κ. Θεοφάνους, ο οποίος ανέλαβε και διεκπεραίωσε τα περισσότερα γι αυτό το θέμα.
«Σκοπός μας σήμερα δεν είναι να κάνουμε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Παρ’ όλα αυτά, είναι αναγκαίο, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, να παρουσιάσουμε τις θέσεις μας για το ζήτημα της κατανομής των μαθητών των Δημοτικών σχολείων στα Γυμνάσια της Πρέβεζας, αλλά, επίσης, να απαντήσουμε και σε διάφορα άλλα θέματα που με αφορμή αυτό το γεγονός αναδείχτηκαν και τα οποία θεωρούμε ότι δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα» τόνισε ο κ. Θεοφάνους ο οποίος αναφέρθηκε αναλυτικά στο ιστορικό του θέματος.
«Με το τέλος της σχολικής χρονιάς μαζεύτηκαν όπως κάθε χρόνο οι Διευθυντές των Γυμνασίων της πόλης στις 23 Ιουνίου 2012 στη ΔΔΕ Πρέβεζας με σκοπό να γίνει η κατανομή των αποφοίτων των Δημοτικών Σχολείων στα Γυμνάσια. Παρούσα ήταν, αναπληρώνοντας την Διευθύντρια που απουσίαζε, η Υπεύθυνη Εκπαιδευτικών Θεμάτων κα Βλάχου. Μετά τη συνεδρίαση οι Διευθυντές έφυγαν με τα απολυτήρια που αντιστοιχούσαν στα σχολεία τους και ξεκίνησαν τη διαδικασία των εγγραφών (δηλαδή συμπλήρωση καρτελών των μαθητών, ενημέρωση βάσης, Survey κλπ).
Στις 25 Ιουνίου η Διευθύντρια κάλεσε τους Διευθυντές στη ΔΔΕ και τους ζήτησε να φέρουν μαζί τους και τα απολυτήρια. Εκεί τους ανακοίνωσε ότι «το ξανασκέφτηκε και ότι θα κάνει αλλιώς την κατανομή γιατί αυτή δεν την ικανοποιούσε». Οι Διευθυντές επέστρεψαν στα σχολεία τους και στη συνέχεια τους απεστάλησαν τα απολυτήρια με τη γνωστή κατανομή των «αριθμών» και όχι των μαθητών. Το λέμε αυτό, διότι ο ίδιος τρόπος που έγινε αυτή η κατανομή οριοθετούσε μια διαδικασία που έδειχνε περισσότερο να την απασχολεί ο έλεγχος του αριθμού των μαθητών και ο αριθμός των τμημάτων που θα δημιουργούσε το κάθε Γυμνάσιο παρά οι ανάγκες των ίδιων των μαθητών και των γονιών τους, αφού, για παράδειγμα, μαθητές που κατοικούν «απέναντι» από συγκεκριμένα Γυμνάσια, ΔΕΝ θα επιτρεπόταν να εγγραφούν σε αυτά!
Μετά από αυτήν την εξέλιξη δημιουργήθηκε ευρεία αναστάτωση μεταξύ των γονέων των μαθητών που έγινε γνωστή στην ΕΛΜΕ κατά την ΓΣ που είχε συγκληθεί εν όψει της προετοιμασίας της Μετασυνεδριακής ΓΣ των Προέδρων των ΕΛΜΕ, στις 28 Ιουνίου 2012.
Με βάση την ενημέρωσή μας αυτή προχωρήσαμε σε συνάντηση στο γραφείο της κας Σφονδύλη, όπου – παρουσία και του Αντιδημάρχου κου Φραγκούλη – προσπαθήσαμε να ενημερωθούμε για την άποψη της υπηρεσίας και να εκθέσουμε και τις δικές μας απόψεις.
Στη συνάντηση αυτή η κα Σφονδύλη μας είπε αρχικά πως ενήργησε με βάση την κοινή απόφαση που είχε υπογράψει με τον Διευθυντή της Πρωτοβάθμιας την προηγούμενη χρονιά. Η θέση της αυτή όμως είχε δύο προβλήματα:
1. Η απόφαση αυτή ήταν γενική (έλεγε απλώς ότι τα παιδιά από τα Δημοτικά Σχολεία της πόλης πάνε στα Γυμνάσια της πόλης) και μάλιστα δεν είχε επικαιροποιηθεί αφού αναφερόταν σε τρία Γυμνάσια στην Πρέβεζα (λόγω της παρολίγον συγώνευσης του 2ου με το 3ο Γυμνάσιο που επιχειρήθηκε πέρσι).
2. Η ίδια απόφαση προέβλεπε την χωροταξική κατανομή των μαθητών στα Γυμνάσια – άρα και καθορισμό περιοχών ευθύνης στα σχολεία – που φυσικά δεν υπήρχε.
Στη συνέχεια η κα Σφονδύλη επικαλέστηκε το ΠΔ 104/79 για να υποστηρίξει ότι η κατανομή δεν χρειάζεται να γίνει χωροταξικά αλλά χρειάζεται μόνο μια απόφαση που να λέει σε ποιο Γυμνάσιο θα εγγραφούν οι μαθητές του κάθε Δημοτικού και ότι αυτό έπραξε. Και αυτό το επιχείρημα όμως αποδείχθηκε «ασθενές» αφού όπως παρατήρησε ο Αντιδήμαρχος κος Φραγκούλης υπήρχαν Δημοτικά σχολεία που έστελναν τους αποφοίτους τους σε δύο ή και τρία Γυμνάσια.
Στη συνέχεια επικαλέστηκε ένα επιχείρημα που ακούστηκε αρκετά το προηγούμενο διάστημα, ότι δηλαδή «η πόλη μας είναι μικρή και το κάθε παιδί μπορεί να πηγαίνει άνετα σε οποιοδήποτε σχολείο χωρίς να χρειάζεται αυτό να είναι το κοντινότερο στο σπίτι του»! Πρόκειται για ένα κατά τη γνώμη μας εξοργιστικό επιχείρημα αφού φαίνεται να αγνοεί την πραγματική αγωνία των γονιών να παραμένουν τα παιδιά τους στους δρόμους όσο γίνεται λιγότερο αλλά και την ανάγκη να αποδεσμευτούν οι ίδιοι από τα καθημερινά διπλά δρομολόγια. Πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα που σε βάθος χρόνου (συνυπολογίζοντας καιρικές συνθήκες, κενά, έκτακτες περιπτώσεις κλπ) δημιουργεί ένα ιδιαίτερα επιβαρυμένο οικογενειακό περιβάλλον».
Η ουσία του ζητήματος σύμφωνα με την ΕΛΜΕ
Ο κ. Θεοφάνους επισήμανε ότι η όλη ιστορία αναδεικνύει διάφορα θέματα που όπως ειπε, είναι και η ουσία τελικά του ζητήματος:
«Πρώτο: υπάρχει θέμα δημοκρατικότητας στη λήψη αποφάσεων. Κάθε απόφαση πρέπει να έχει φυσικά ως αφετηρία τη νομιμότητα, η επιτυχία της όμως θα εξαρτηθεί από την ορθολογικότητα, τη συμμετοχή των εμπλεκόμενων μερών στη λήψη της και την αποδοχή στην εφαρμογή της ώστε να ικανοποιείται και το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Δεύτερο: το θέμα της νομιμότητας: Δεν μπορεί το πλαίσιο εγγραφής των μαθητών στα Γυμνάσια να περιορίζεται αυθαίρετα στους σχεδιασμούς και τις αποφάσεις ενός προσώπου, κάνοντας ευκαιριακή χρήση διατάξεων.
Τρίτο: ο σεβασμός των κοινωνικών αναγκών, στις οποίες αναφερθήκαμε προηγουμένως και η ικανοποίηση των οποίων πρέπει να είναι μέλημα και φροντίδα κάθε διοικητικής πράξης. Που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή:
Μετά την τελευταία συνάντησή μας με την κα Σφονδύλη και αφού διαπιστώθηκαν τα προβλήματα που προέκυψαν το προηγούμενο διάστημα με τις εγγραφές των μαθητών στα Γυμνάσια, η ίδια η κα Σφονδύλη μας διαβεβαίωσε ότι πρόθεσή της είναι να ξεπεραστούν όλα αυτά, μέσω μετεγγραφών που θα πραγματοποιηθούν το Σεπτέμβριο. Για την ερχόμενη, δε, χρονιά δηλώθηκε ρητά η πρόθεση για έγκαιρη και κοινή με τους εμπλεκόμενους φορείς διαμόρφωση του πλαισίου εγγραφών.
Στο πλαίσιο αυτό, βέβαια, θα πρέπει να αντικατασταθούν και οι μέχρι τώρα οδηγίες/διαταγές/πράξεις της Διοίκησης, ώστε να διευκολυνθεί η όλη διαδικασία. Εμείς πλέον δε μπορούμε παρά να περιμένουμε ότι πράγματι οι συγκεκριμένες προθέσεις θα υλοποιηθούν και θα οδηγήσουν στην άρση του αδιεξόδου.
Σε κάθε περίπτωση είναι ένα θέμα που θα το παρακολουθήσουμε το επόμενο διάστημα αφού φαίνεται ότι απασχολεί ιδιαίτερα την τοπική κοινωνία.»
Η θέση της ΕΛΜΕ
«Ξεκαθαρίζουμε στο σημείο αυτό ότι σαν ΕΛΜΕ Πρέβεζας θεωρούμε ότι η διαδικασία της κατανομής των μαθητών στα σχολεία είναι μια διοικητική ενέργεια που ανήκει ρητά στα καθήκοντα της ΔΔΕ. Διατυπώνουμε την άποψή μας για τον τρόπο που αυτή πρέπει να γίνεται τόσο γιατί κληθήκαμε (από άλλους και σε διάφορες ευκαιρίες) να το κάνουμε αλλά και γιατί έτσι προβάλλουμε θέσεις αρχών που σχετίζονται με το παρόν ζήτημα.
Η ΕΛΜΕ Πρέβεζας για το ζήτημα που δημιουργήθηκε θεωρεί ότι η κατανομή των αποφοίτων των Δημοτικών σχολείων στα Γυμνάσια πρέπει να γίνεται – όπως άλλωστε και ο νόμος ορίζει – χωροταξικά. Για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, για την αποφυγή αιφνιδιασμών, τετελεσμένων, αναστάτωσης της τοπικής κοινωνίας και υποψιών η διαδικασία πρέπει να αρχίζει και να ολοκληρώνεται έγκαιρα, εξασφαλίζοντας την σωστή λειτουργία των σχολείων, την εξασφάλιση του σχολείου της γειτονιάς, το σεβασμού του κριτηρίου της «εγγύτητας της κατοικίας του μαθητή με το σχολείου», την εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας, διαφάνειας και δικαιοσύνης στην τοπική κοινωνία.
Αυτό απαιτεί καθορισμό περιοχών ευθύνης για τα σχολεία, κάτι που δεν είναι μόνο υπηρεσιακό καθήκον της ΔΔΕ, αλλά και όρος λειτουργίας των σχολείων, αφού δεν είναι δυνατό χωρίς τον καθορισμό περιοχών ευθύνης των σχολείων οι Διευθυντές να κάνουν ούτε καν μετεγγραφές.
Πρέπει λοιπόν έγκαιρα να ζητηθούν στοιχεία από την ΠΕ για τους μαθητές της ΣΤ τουλάχιστον τάξης των Δημοτικών Σχολείων.
Με βάση τα στοιχεία αυτά και με τη συμμετοχή των εμπλεκόμενων φορέων (Γυμνασιάρχες, ΔΕΠ, κλπ) θα καθορίζονται οι περιοχές ευθύνης των Γυμνασίων με κριτήρια την εγγύτητα των κατοικιών των μαθητών στα σχολεία την δημιουργία ισοδύναμων σχολείων (λαμβάνοντας υπόψη την κτιριολογική υποδομή των σχολείων). Αφού ολοκληρωθεί η προηγούμενη φάση βγαίνει στη συνέχεια κοινή απόφαση ΠΕ και ΔΕ για την κατανομή των μαθητών των Δημοτικών στα Γυμνάσια.
Τα απολυτήρια συγκεντρώνονται από τους Διευθυντές των Δημοτικών και αποστέλλονται στα Γυμνάσια με τα απαραίτητα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν την διεύθυνση κατοικίας των μαθητών (π. χ. αποδείξεις ΔΕΚΟ, Ε1 ή/και ό,τι άλλο κριθεί αποδοτικότερο) ώστε να επιβεβαιώσουν και οι Γυμνασιάρχες ότι πραγματικά οι εγγραφόμενοι μαθητές ανήκουν στις περιοχές ευθύνης των σχολείων τους.
Τυχόν επιπλέον προβλήματα θα αντιμετωπίζονται από τα σχολεία και τη ΔΔΕ στα πλαίσια των διατάξεων που ισχύουν και σύμφωνα με συγκεκριμένα στοιχεία που θα καταθέτουν οι κηδεμόνες των μαθητών. Ας κλείσουμε με ένα ακόμη καλοπροαίρετο ερώτημα: Γιατί τόση ευαισθησία από την ΕΛΜΕ;
Είναι προφανές πως οτιδήποτε σχετίζεται με την αποδοτικότερη εκπαίδευση των μαθητών μας αφορά. Ιδιαίτερα αφού, είτε έμμεσα είτε άμεσα, η εμπλοκή μας ήταν δεδομένη έπρεπε να πάρουμε και δημόσια θέση. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα. Είναι οι προεκτάσεις που μπορούν να αποκτήσουν και οι πλέον αθώες ή άσχετες διαδικασίες με πολύ σημαντικές πτυχές της ζωής μας.
Ζούμε αναμφισβήτητα ως κοινωνία δύσκολες μέρες και δυστυχώς θα ζήσουμε και δυσκολότερες. Η νέα αντίληψη που θέλει την αγορά να χώνει τη μύτη της παντού ξεκινά την επίθεσή της και στο σχολείο.
Το ζητούμενο είναι να πειστούμε όλοι ότι οι οικονομίες στα σχολεία είναι αναπόφευκτες και θεμιτές και να μην συνειδητοποιήσουμε το προφανές: κάθε ευρώ που «εξοικονομείται» από την εκπαίδευση το χρεώνεται ο γονιός και ο δάσκαλος! Δεν έχει σημασία που πληρώνουμε όλοι ατελείωτους φόρους για ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στις προσδοκίες της κοινωνίας. Αυτό που θέλουν είναι να πληρώνουμε φόρους για να ενισχύουμε την κερδοφορία των τραπεζών και στη συνέχεια να ψάχνουμε στο βάθος της τσέπης μας για να πληρώσουμε και την εκπαίδευση των παιδιών μας.
Πως θα το καταπιούν ευκολότερα αυτό οι γονείς και η κοινωνία στο σύνολό της;
Οι λύσεις είναι απλές και έτοιμες. Για παράδειγμα θα κάνουμε αξιολόγηση: των καθηγητών και των σχολικών μονάδων. Τα «καλά σχολεία» - μας λένε – θα ανταμείβονται με καλύτερη χρηματοδότηση ενώ τα «κακά» θα υποχρεώνονται με την υποχρηματοδότηση να απαξιώνονται και τελικά να κλείνουν.
Τότε, βέβαια, το ζήτημα της εγγραφής στο σχολείο θα αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη σημασία από τώρα που πραγματικά έχουμε σχολεία πρακτικά ισοδύναμα όπου η προσφερόμενη εκπαίδευση έχει πάνω κάτω αντίστοιχα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Τότε θα φανεί πιο καθαρά η ανάγκη των διαφανών διαδικασιών που θα απαγορεύουν τη δημιουργία σχολείων ελίτ και σχολείων της πλέμπας.
Δεν υποστηρίζουμε φυσικά ότι όλα αυτά έγιναν με τόσο μακρόπνοους και υποχθόνιους σχεδιασμούς. Πρέπει, όμως, όλοι να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση, ώστε να μην δημιουργούνται σήμερα ρήγματα που αύριο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το χτύπημα του δημόσιου και δωρεάν σχολείου.
Το σημείο κλειδί είναι να κατανοήσουμε όλοι πως οτιδήποτε συμβαίνει στην εκπαίδευση είναι πολύ σημαντικό για να το αγνοήσουμε.
Ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα έχει άμεση σχέση με την ποιότητα της εκπαίδευσης.
Ο αριθμός των μαθητών ανά σχολείο έχει άμεση σχέση με την ποιότητα της εκπαίδευσης.
Οι ώρες διδασκαλίας των εκπαιδευτικών έχουν άμεση σχέση με την ποιότητα της εκπαίδευσης.
Οι δαπάνες για την εκπαίδευση έχουν άμεση σχέση με την ποιότητα της εκπαίδευσης.
Όμως, δε χρειάζεται κάθε φορά να φτάνουμε μπροστά σε τετελεσμένα ή σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις για να τρέχουμε και να διαμαρτυρόμαστε. Γονείς-μαθητές-καθηγητές πρέπει από τώρα, πρέπει πάντα να παλεύουν σε ένα ενιαίο μέτωπο με σκοπό την προάσπιση και την αναβάθμιση της εκπαίδευσης που λαμβάνουν τα παιδιά αυτής της κοινωνίας. Η εμπειρία διδάσκει πώς αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα το κάνει κανείς».
«Όταν κάποιος στέκεται στα νούμερα, τότε έχει άλλους στόχους πέρα των παιδαγωγικών. Δεν μπορούμε να μιλάμε όλοι εξ ονόματος της καλής παιδείας και για το καλό του μαθητή και να έρχεται αυτό να δικαιολογήσει καταστάσεις που δεν ταιριάζουν με ό,τι έχει γίνει στην πράξη» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Θεοφάνους , ενώ σε ερώτηση για το αν δημιουργηθεί θέμα υπεράριθμων εκπαιδευτικών με την πρόταση της προϊσταμένης της δευτεροβάθμιας απάντησε:
«Να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε ένωση εκπαιδευτικών. Έχουμε καθήκον, και για αυτό ψηφιστήκαμε, να προασπίζουμε κάθε φορά τα συμφέροντα των εκπαιδευτικών. Αυτό δεν είναι κακό, το θεωρούμε δουλειά μας. Φυσικά οποιαδήποτε στιγμή αν κάποιος προσπαθήσει να βάλει χέρι στις δουλειές καθηγητών θα βρει απέναντί του λογικά όλους τους καθηγητές. Από εκεί και μετά για μας δεν είναι πρωτεύον αυτό, δεν το βάλαμε πουθενά, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί ήδη στη φαρέτρα του το Υπουργείο έχει άπειρους τρόπους για να το κάνει. Οι συγχωνεύσεις των σχολείων είναι ένας τρόπος για να χτυπήσει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών. Η δημιουργία λιγότερων τμημάτων στα σχολεία είναι ένας τρόπος να το κάνει. Η αύξηση του διδακτικού ορίου των εκπαιδευτικών είναι ένας τρόπος για να το κάνεις. Όλα αυτά είναι όπλα που τα έχει η κυβέρνηση και ανά πάσα στιγμή μπορεί να τα χρησιμοποιήσει. Αυτό που εμείς θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε είναι ότι οτιδήποτε κάνει οποιαδήποτε κυβέρνηση σκοπεύοντας να χτυπήσει τον εκπαιδευτικό, να κάνει φτηνότερο το σχολείο, είναι σε βάρος της κοινωνίας τελικά. Γιατί οτιδήποτε γίνει στο εργασιακό περιβάλλον του εκπαιδευτικού είναι χτύπημα στο εκπαιδευτικό περιβάλλον του μαθητή. Κι αυτό απευθείας μας κάνει συμμάχους με τους γονείς σε αυτή την ιστορία».
«Ό,τι δεν κατάφερε η προϊσταμένη της δευτεροβάθμιας να κάνει με τις συγχωνεύσεις των σχολείων θέλει να το κάνει με συγχωνεύσεις εκ των έσω» είπε ο ταμίας του Δ.Σ. κ. Τζίμας, ενώ κλείνοντας επισήμαναν ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα γιατί το Σεπτέμβριο το πρόβλημα μπορεί να έχει μεγαλύτερες διαστάσεις.
