Είχαμε επισημάνει τότε τις ενέργειες του Συνδέσμου Δήμων Ιαματικών Πηγών Ελλάδας (Σ.Δ.Ι.Π.Ε.) και του κ. Χρήστου Νέσσερη (δημοτικός σύμβουλος Πρέβεζας-υπεύθυνος για τα Λουτρά), για να εξασφαλιστεί η αναγνώριση του φυσικού πόρου «ιαματική πηγή Πρεβέζης». Η γεωλογική – υδρογεωλογική μελέτη «Υδρογεωχημική μελέτη ιαματικής πηγής Πρεβέζης. Προσδιορισμός και οριοθέτηση ζωνών προστασίας. Γεωθερμικό μοντέλο», που εκπονήθηκε από γνωστό μελετητικό γραφείο πάνω σε τέτοια ζητήματα, μαζί με τα λοιπά έγγραφα στάλθηκε στις αρμόδιες υπηρεσίες από το Δήμο Πρέβεζας, ως ένα βήμα προς την κατεύθυνσης της προόδου στην υπόθεση των Λουτρών.
Το atpreveza παρουσιάζει αποκλειστικά ορισμένα αποσπάσματα από τα συμπεράσματα της παραπάνω μελέτης, τα οποία είναι άκρως ενδιαφέροντα για τους πολίτες της Πρέβεζας.
Μεταξύ άλλων λοιπόν η μελέτη αναφέρει αναφέρει ορισμένα τεχνικά στοιχεία:
«Ο υπόγειος υδροφόρος που ελέγχει τη δίαιτα της πηγής επηρεάζεται από πλευρικές διεισδύσεις και εισροές θαλάσσιων υδάτων, καθώς χωρικά τοποθετείται στη ζώνη ανάμιξης των γλυκών νερών της ενδοχώρας με τη θάλασσα. Με βάση τις υπάρχουσες χημικές αναλύσεις, το ποσοστό εισροής θαλάσσιων υδάτων υπολογίζεται θεωρητικά σε σχετικά μικρό ποσοστό της τάξεως του 15-20%».
«Με βάση τη θερμοκρασία του νερού (18,1 έως 21,4 βαθμοί κελσίου) η πηγή της Πρέβεζας εντάσσεται στην κατηγορία των ψυχρών έως υπόθερμων πηγών. Από την επεξεργασία και αξιολόγηση των χημικών αναλύσεων προκύπτει ότι ο υδροχημικός τύπος της πηγής ελιναι χλωρονατριούχος Cl-Na-Mg. Το ph του νερού της πηγής προσδίδει έναν σχετικά ουδέτερο χαρακτήρα, ενώ σε ότι αφορά τη φυσική ραδιενέργεια, η πηγή της Πρέβεζας χαρακτηρίζεται ως κανονική».
Παράλληλα τονίζεται στο κείμενο συμπερασμάτων:
«Το νερό της πηγής της Πρέβεζας χαρακτηρίζεται ως κακής ποσιμότητας, γεγονός που το καθιστά ακατάλληλο για ποσιθεραπεία και πόση». Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δεν είναι κατάλληλο για μορφές λουτροθεραπείας και ειδικότερα ενδείκνυται για παθήσεις όπως: χρόνιοι ρευματισμοί, μυοσίτιδες, εκφυλιστικές εκβάσεις τραυμάτων, δερματοπάθειες, γυναικολογικές παθήσεις».
Παράλληλα επισημαίνεται πως: «Το νερό της πηγής της Πρέβεζας είναι απαλλαγμένο από επιδράσεις φυτοφαρμάκων και πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων. Επίσης είναι απαλλαγμένο από μικροοργανισμούς. Από τις αναλύσεις προκύπτει ότι το μικροβιολογικό φορτίο σε παθογόνους οργανισμούς, κατά τις ημέρες δειγματοληψίας, ήταν μηδενικό».
Για την ιαματική πηγή Πρεβέζης χωροθετήθηκαν δύο ζώνες προστασίας (μπορείτε να τις δείτε αναλυτικά στο παρακάτω διάγραμμα):
Ζώνη 1:
«Στη ζώνη αυτή δεν επιτρέπεται καμία ανθρώπινη δραστηριότητα που θα μπορούσε να προκαλέσει τη ρύπανση ή την μόλυνση των νερών (ιαματικής πηγής και θάλασσας) ή την ελάττωση της παροχής της πηγής. Επιτρέπονται μόνο εργασίες για την αξιοποίηση της πηγής, οι οποίες δεν αντιβαίνουν στους παραπάνω περιορισμούς, όπως κατασκευή ανοικτής πισίνας, λουτήρων, πιθανές ερευνητικές γεωτρήσεις κ.α.
... Επίσης δεν επιτρέπεται ο ελλιμενισμός σκαφών σε απόσταση 80 μέτρων από την ακτή. Απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα που μπορεί να προκαλέσει μόλυνση στη θάλασσα και είναι επιτακτική η συνεχής καθαριότητα της κοντινής παραλίας και των όμορων της πηγής χώρων».
«Όσα από τα κτίσματα δεν έχουν συνδεθεί με το υπάρχον αποχετευτικό δίκτυο της πόλης της Πρέβεζας, θα πρέπει άμεσα να απαιτηθεί από τους ιδιοκτήτες τους να το πράξουν. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η συνεχής παρακολούθηση της σωστής λειτουργίας του δικτύου ομβρίων και ακαθάρτων περιμετρικά του οικοδομικού τετραγώνου που περικλείει την πηγή Πρεβέζης. Όπου, εντός της ζώνης υδροληψίας, υπάρχουν απορροφητικοί βόθροι θα πρέπει να απομακρυνθούν και γενικά θα απαγορεύεται κάθε απόρριψη στο έδαφος ρυπογόνων ουσιών (λάδια, καύσιμα αυτοκινήτων και θέρμανσης κλπ..
Ο Δήμος Πρέβεζας θα πρέπει να μελετήσει τη δυνατότητα τροποποίησης του υφιστάμενου οδικού δικτύου του χώρου των Λουτρών και τη δημιουργία ενός ενιαίου χώρου πρασίνου εντός των ορίων της Ζώνης 1. Για να καταστεί αυτό δυνατόν θα πρέπει η οδός Πολυτεχνείου που ενώνει σήμερα την οδό Λαμπράκη με την παραλιακή να εγκαταλειφθεί και στη θέση της να δημιουργηθεί χώρος πρασίνου».
Ζώνη 2:
«Η ανθρώπινη και οικιστική δραστηριότητα πλησίον της πηγής είναι ιδιαιτέρως αυξημένη. Συνεπώς επιβάλλεται κατ' ελάχιστον η προστασία από κάθε ρυπογόνο ανθρώπινη δραστηριότητα, η πλήρης καθαριότητα στη θέση της πηγής και των όμορων σε αυτή χώρων, καθώς και συχνοί και περιοδικοί έλεγχοι του δικτύου ομβρίων και ακαθάρτων...».
«Γενικά στη Ζώνη 2 δεν επιτρέπεται καμία απολύτως ανθρώπινη δραστηριότητα που θα μπορούσε να προκαλέσει τη ρύπανση ή τη μόλυνση των νερών ή την ελάττωση της παροχής της πηγής».
Επιπροσθέτως ο έλεγχος όλων των ανθρωπογενών επεμβάσεων στην εν λόγω ζώνη καθορίζεται από το φορέα διαχείρισης της ιαματικής πηγής με σκοπό την προστασία και την αξιοποίηση του ευρύτερου ιαματικού δυναμικού.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Παναγιώτης Τσόγκας, Δημήτρης Πάτσης
