Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:
«Θέμα: Η επικινδυνότητα του εθνικού δικτύου, Αμφιλοχίας–Λευκάδας–Πρέβεζας–Ηγουμενίτσας.
Το υφιστάμενο οδικό δίκτυο που συνδέει την Αμφιλοχία με Λευκάδα, Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα και Κέρκυρα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο για τη ζωή των οδηγών και επιβατών. Πρόκειται για οδικό δίκτυο που είναι χαραγμένο εδώ και 60 χρόνια, που δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες, και στο οποίο είναι συχνό φαινόμενο τα θανατηφόρα τροχαία. Όπου πριν λίγες μέρες είχαμε νέο θανατηφόρο τροχαίο με ένα νεκρό που ήρθε να προστεθεί στους δεκάδες νεκρούς που άφησαν την τελευταία τους πνοή σε αυτό το οδικό δίκτυο σφαγείο.
Όπως έχουμε επισημάνει και σε προηγούμενες ερωτήσεις το παραπάνω οδικό δίκτυο καρμανιόλα έχει πολλές στροφές με μια μόνο λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, χωρίς να υπάρχει σε κανένα σημείο διαχωριστική νησίδα, με παντελή έλλειψη φωτισμού σε πολύ επικίνδυνα σημεία, ενώ έχουν φθαρεί και σε πολλά σημεία δεν φαίνονται οι διαχωριστικές γραμμές ιδιαίτερα σε επικίνδυνες στροφές, όπου δεν υπάρχουν κιγκλιδώματα και οδηγούν στο γκρεμό. Σε ένα από αυτά τα σημεία είχαμε το νέο θανατηφόρο δυστύχημα στις 12/3. Στο δίκτυο σημειώνονται μέχρι και πτώσεις βράχων και πετρών αλλά και διάσπαρτες λακκούβες. Επίσης για χρόνια τώρα δεν κόβονται τα κλαδιά παραπλεύρως του δρόμου με αποτέλεσμα να έχουν φουντώσει καλύπτοντας επικίνδυνα την ορατότητα των διερχόμενων οδηγών σε πολλά σημεία. Τα τελευταία χρόνια δεν γίνεται καμία ουσιαστική παρέμβαση, απλώς γίνονται κάποια μπαλώματα, πασαλείμματα που δεν λύνουν το πρόβλημα.
Ταυτόχρονα, σχεδόν έχει σταματήσει, η κατασκευή του οδικού άξονα Αμβρακία – Ακτίου, που έχει γίνει «γεφύρι της Άρτας». Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί το 2013 και τώρα πάει για 2018 και βλέπουμε. Η κατασκευή του οδικού άξονα Αμβρακία – Άκτιο δεν αναιρεί την ανάγκη για τη βελτίωση του υπάρχοντός εθνικού δικτύου που θα παραμείνει σε λειτουργία και θα συνδέει ολόκληρες περιοχές.
Αυτή η πολιτική της εγκατάλειψης του δικτύου στη πραγματικότητα αντανακλά τόσο τον ίδιο το χαρακτήρα του κρατικού προϋπολογισμού που υποχρηματοδοτεί συστηματικά τα αναγκαία έργα για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, όσο και την πολιτική της απελευθέρωσης των οδικών μεταφορών για τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας των ομίλων, αφού μέσα απ’ την εικόνα εγκατάλειψης του δικτύου και της συστηματικής αποφυγής βελτιώσεων σε σημεία του, προωθούνται ως λύσεις οι ΣΔΙΤ, τα διόδια, η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και του οδικού δικτύου. Δεν πρόκειται για λύσεις υπέρ του λαού, αφού συνεχίζουν στο δρόμο της εμπορευματοποιημένης μεταφοράς που καθιστά ολοένα και πιο ακριβό εμπόρευμα τη μετακίνηση.
Μοναδική λύση που μπορεί να καταστήσει την μεταφορά δικαίωμα, που μπορεί να καλύψει και τις επικοινωνιακές ανάγκες του ελληνικού λαού, είναι ο κεντρικός συγκοινωνιακός σχεδιασμός και η υλοποίηση των τεχνικών έργων από τον ενιαίο αποκλειστικά κρατικό φορέα κατασκευών ενταγμένο σε ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, με κριτήριο ανάπτυξης όχι το κέρδος των ομίλων, που σήμερα παράγει διόδια και πανάκριβες μεταφορές, αλλά την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσει η κυβέρνηση για τη βελτίωση και αναβάθμιση του υφιστάμενο Εθνικού οδικού δικτύου, Αμφιλοχίας – Λευκάδας – Πρέβεζας – Ηγουμενίτσας, διασφαλίζοντας μεταφορές ασφαλείς, που να καλύπτουν τις μεταφορικές ανάγκες του πληθυσμού».
