Το Ωδείο φιλοξένησε έξι θεατρικές και μουσικές παραστάσεις και η ανταπόκριση του κοινού ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική, ωστόσο δεν έλειψαν τα μικροπροβλήματα αλλά και τα παράπονα για τον ελλιπέστατο φωτισμό στο δρόμο μέχρι το Ωδείο, αλλά και για την έλλειψη τουαλετών.

Σε επικοινωνία που είχε το atpreveza.gr με την προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων κ. Ανθή Αγγέλη επισήμανε πως τη φετινή χρονιά το Ωδείο δόθηκε για περιορισμένο αριθμό εκδηλώσεων με γνώμονα το άνοιγμα του μνημείου στο κοινό αλλά και την προστασία του και επισήμανε πως απομένει να γίνουν παρεμβάσεις για το φωτισμό, για τις οποίες όμως θα πρέπει πρώτα να συνταχθεί η σχετική μελέτη που απαιτείται.

Να σημειώσουμε πως οι εργασίες που υλοποιήθηκαν μέσω ΕΣΠΑ αποσκοπούσαν στη διασφάλιση του μνημείου και των κινητών ευρημάτων του. Συγκεκριμένα έγιναν στερεώσεις, αποκαταστάσεις τοιχοποιιών, συντηρήσεις επιχρισμάτων, διευρύνθηκαν οι διάφορες οικοδομικές φάσεις τους (αποχωματώσεις, αναδείξεις περιγραμμάτων κ.ά.), ενώ αναδείχθηκε περαιτέρω με την κατασκευή περιμετρικής διαδρομής, εξέδρας θέασης, τοποθέτηση ενημερωτικών πινακίδων, μεταξύ των οποίων και σε γραφή Braille για άτομα με προβλήματα όρασης.

Κατά τη διάρκεια των εργασιών καθαρισμού, σε τμήμα του δαπέδου, μπροστά από τα ειδώλια αποκαλύφθηκαν οι εσοχές πολύστιχης ένθετης επιγραφής, όπου μεταξύ άλλων διακρίνεται η φράση «ΝΙΚΟΠΟΛΕΙ ΙΕΡΑ», αλλά και πλήθος μαρμάρινων θραυσμάτων, ανάμεσά τους και ανάγλυφη πλάκα με ιδεαλιστική κεφαλή σε πλάγια όψη.

Λίγα λόγια για το Ωδείο

Το μνημείο, με χωρητικότητα 1000 ατόμων, περίπου, συγκεντρώνει ως ένα βαθμό τα τυπικά χαρακτηριστικά των αντίστοιχων κτιρίων του 1ου αιώνα π.Χ. και κατασκευαστικά ακολουθεί τη λογική των ρωμαϊκών θεάτρων της περιόδου. Εδράζεται εξολοκλήρου σε κτιστή υποδομή που δημιουργήθηκε από τρείς επάλληλες στοές και όχι σε φυσικά επικλινή θέση, όπως συνηθίζεται με τα αρχαία ελληνικά θέατρα. Τα βασικά του μέρη αποτελούν η σκηνή, η ημικυκλική ορχήστρα και το κοίλο.

Το διώροφο σκηνικό οικοδόμημα διέθετε επιμελημένη πρόσοψη. Μπροστά από τη σκηνή ένας στενός διάδρομος χρησίμευε πιθανότατα στην ανύψωση της αυλαίας σε κάθε παράσταση και στην αποθήκευση των σκηνικών.

Η ημικυκλική ορχήστρα με πολύχρωμα γεωμετρικά μαρμαροθετήματα, φιλοξενούσε κινητά καθίσματα για τους επισήμους. Οι καμαροσκεπείς και πλακοστρωμένες πάροδοι στα αριστερά και στα δεξιά, εξασφάλιζαν την πρόσβαση και διευκόλυναν την κίνηση των θεατών. Μία ακόμη δίοδος, με πλακοστρωμένο δάπεδο και τοίχους επενδυμένους με πλάκες, στο μέσον του κοίλου χρησίμευε στην άμεση επικοινωνία των στοών κάτω από κοίλο με την ορχήστρα.

Το κοίλο, χωρισμένο σε δύο διαζώματα, αποτελούνταν από είκοσι (20) σειρές εδωλίων. Η πρόσβαση των θεατών επιτυγχάνονταν από επιμέρους μικρότερες κλίμακες στα πλάγια και στο κέντρο. Μικρά ορθογώνια ανοίγματα, που επικοινωνούσαν με τις στοές που στήριζαν το κοίλο, ενίσχυαν τρόπον τινά την εν γένει ακουστική του μνημείου.