Η Πέλα Καλογήρου, ανέφερε ότι κεντρικό σύνθημα του Φεστιβάλ είναι η φράση του ισλαμολόγου και φιλοσόφου Ταρίκ Ραμαντάν: «Εχθρός μας δεν είναι ο πρόσφυγας, αλλά αυτός που τον έκανε πρόσφυγα!» και συμπλήρωσε:
«Η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Πρέβεζας υπάρχει από το 2007. Είναι συνέλευση με οριζόντιες και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Σκοπός μας πάντα ήταν η σύνδεση της τοπικής κοινωνίας με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Και όχι μόνο. Σε αυτά τα 9 χρόνια νομίζουμε πως έχουμε συμβάλλει στη διεκδίκηση των αυτονόητων δικαιωμάτων και της έκφρασης των δικαιωμάτων αυτών, του καθενός που συντρίβεται από τον αυτοματισμό αυτού του λάθος μοντέλου που πάει να κυριαρχήσει και ισοπεδώνει τη διαφορετικότητα, καταργώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πιστεύουμε πως έχουμε συμβάλλει, αλλά και θέλουμε να συνεχίσουμε να συμβάλουμε στην πρόληψη και την καταπολέμηση του ρατσισμού και των διακρίσεων κάθε είδους στην κοινωνία μας.
Συμμετέχουμε στο Κοινωνικό Ιατρείο από την ίδρυσή του».
Παράλληλα αναφέρθηκε στο εγχείρημα προστασίας των εγκύων προσφύγων: «Το σπίτι φιλοξενίας εγκύων άρχισε τη λειτουργία του το Μάιο του 2016 και συνεχίζουμε. Συνεχίζουμε να διεκδικούμε καθημερινά, όπως καθημερινές είναι και οι ανάγκες των ανθρώπων, για αξιοπρεπή διαβίωση και όχι μόνιμη διαβίωσή τους σε χώρο εκτός αστικού ιστού, σε γκέτο.
Διεκδικούμε μαζί τους το δικαίωμά τους στο άσυλο, στην εκπαίδευση, στην κοινωνικοποίηση, την εργασία και την υγεία.
Το θέμα του Φεστιβάλ θα είναι συζήτηση με θέμα: «’’Tο προσφυγικό ζήτημα. Γιατί ξεριζώνονται εκατομμύρια άνθρωποι; Ο πόλεμος καi η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Κίνημα αλληλεγγύης: νέες προκλήσεις – νέα καθήκοντα – νέες προοπτικές".
Θα μιλήσουν ο Παυλόπουλος Γιώργος δημοσιογράφος, μέλος του Συντονισμού για το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό και ο Χρονόπουλος Ηλίας, μέλος του χώρου στέγασης προσφύγων City Plaza.
Θα ακολουθήσει συναυλία με τους FOLK N ROLL (θα συμμετάσχουν και τοπικά μουσικά σχήματα), ενώ μπαρ και πολυεθνική κουζίνα συναποτελούν τα πολύχρωμα συστατικά μιας γιορτής ενάντια στον ρατσισμό, τον φασισμό και τον πόλεμο».
Η Καλλιόπη Μιχελάκου από την πλευρά της τόνισε μεταξύ άλλων: «Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή στη Φιλιππιάδα και θα σταθώ σε τρία θέματα. Το ένα είναι η στέγαση. Πέρασαν ένα καλοκαίρι πολύ δύσκολο με τις καιρικές συνθήκες. Τον ήλιο κ.α. Αυτή τη στιγμή φαίνεται πως ετοιμάζονται για το χειμώνα μέσα στις σκηνές. Η καλύτερη προοπτική που έχει δοθεί είναι να υπάρχουν κάποιοι οικίσκοι εκεί. Δεν μπορούμε να κάνουμε αποδεκτό οι άνθρωποι αυτοί να ζουν σε ένα γκέτο.
Υπάρχει μία πολύ μεγάλη καθυστέρηση και το βιώσαμε και στην Πρέβεζα, για το πρόγραμμα της Ύπατης Αρμοστείας για 20.000 σπίτια για τους πρόσφυγες. Δυστυχώς για κάποιες εγκύους υπήρξε κάποια υπαναχώρηση σε δεσμεύσεις για να νοικιαστούν κάποια σπίτια ή δωμάτια σε ξενοδοχεία.
Το δεύτερο έχει να κάνει με το δικαίωμα στην Παιδεία. Το πώς θα γίνει η εκπαίδευση που είναι ένα βασικό δικαίωμα και με τις διεθνείς συνθήκες, έχει μείνει στα λόγια και με ένα τρόπο που δεν ευνοεί την ένταξη των παιδιών. Θα πάνε το απόγευμα στα σχολεία ή έχει ακουστεί ότι θα γίνει και μέσα στα camp. Επειδή δουλεύω με παιδιά, βλέπω προσφυγόπουλα. Έχουν πολλά ψυχικά τραύματα. Τα τραύματα αυτά δεν μπορούν να κλείσουν αν ζουν σε αυτές τις συνθήκες. Και το σχολείο θα τα βοηθούσε να αποκτήσουν μία κανονικότητα στη ζωή τους, να κοινωνικοποιηθούν και αυτό θα τα βοηθούσε να ξεπεράσουν αυτά που κουβαλάνε. Όσο δεν έχουν ένταξη, αυτό τους υπενθυμίζει ότι είναι εκεί λόγω του πολέμου και πιστέψτε με αυτές οι σκηνές είναι πολύ βίαιες και οδυνηρές. Όλα αυτά που έχουν βιώσει και είναι στο μυαλό τους.
Όσο αυτό το θέμα δεν προχωρά –η Κυβέρνηση βέβαια καταδικάζει και καλώς καταδικάζει- γεννιούνται ξενοφοβικά χαρακτηριστικά, π.χ. Ωραιόκαστρο.
Το τρίτο είναι η Υγεία. Δεν έχουν ενισχυθεί οι δομές Υγείας.
Η Παιδεία και η Υγεία να πούμε εδώ ότι είναι δικαίωμα όλων, όχι μόνο των προσφύγων και των μεταναστών. Απλά αυτοί το στερούνται περισσότερο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υποφέρουν τα παιδιά από μολυσματικές ασθένειες. Και όλα όσα λέγονται είναι ιατρικά χωρίς καμία υπόσταση».
Ο Βαγγέλης Νάνος από την πλευρά του έδωσε ακόμη μία διάσταση του Φεστιβάλ: «Το Φεστιβάλ της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας συμπίπτει με την ημέρα που συμπληρώνονται τρία χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, από το χρυσαυγίτη Ρουπακιά, μετά από την οργανωμένη και καθοδηγημένη επίθεση της φασιστικής συμμορίας της Χ.Α. Σε όλη τη χώρα 17-18-19 Σεπτεμβρίου γίνονται αντιφασιστικές-αντιρατσιστικές εκδηλώσεις. Είναι ένα τριήμερο μνήμης και αγώνα στη μνήμη του Παύλου Φύσσα. Το Φεστιβάλ αυτό είναι ένας σταθμός για τη δράση μας εναντια στο ρατσισμό, το φασισμό και τον πόλεμο.
Έπειτα από τρία χρόνια, οι εμπλεκόμενοι χρυσαυγίτες είναι όλοι ελεύθεροι, λόγω των καθυστερήσεων από το δικαστικό σύστημα και η μόνη εγγύηση ότι θα καταδικαστούν ισόβια οι φονιάδες, όσοι σκότωσαν και όσοι έδωσαν τις εντολές, όσοι στηρίζουν και χρηματοδοτούν τη Χ.Α., είναι η πάλη του λαϊκού-αντιφασιστικού κινήματος».
Συνέδεσε ακόμη την πολιτική της ΕΕ, της λιτότητας και των μνημονίων με το προσφυγικό ζήτημα, όπως επίσης και τις εξελίξεις στην Τουρκία την οποία η Ευρώπη θεωρεί «ασφαλή» χώρα.
