«160 χρόνια μετά, ο αγώνας των εργατριών της Ν. Υόρκης και όλοι αυτοί που ακολούθησαν, αποτελεί για μας το μεγαλύτερο δίδαγμα: Ότι μόνο η οργάνωση και η συλλογική δράση των εργαζομένων μπορεί να σπάσει τις αλυσίδες του φόβου. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Ότι κατακτήθηκε έχει τη σφραγίδα της σκληρής πάλης του εργατικού κινήματος», σημείωσε στην ομιλία της η Βάσω Σκληρού, πρόεδρος του συλλόγου.

Κάλεσε τις γυναίκες να απορρίψουν τη σημερινή βαρβαρότητα και να παλέψουν για τις σύγχρονες ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους. Ανάμεσα σε άλλα σημείωσε: «Δεν μας αρκεί απλά η επιβίωση. Θέλουμε τη ζωή που μας αξίζει! Δε συμβιβαζόμαστε με τη μερική απασχόληση, με τα διάφορα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, με τις συμβάσεις έργου ή με μπλοκάκι, με τα "δουλεμπορικά" γραφεία ευρέσεως εργασίας. Αντιπαλεύουμε την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων που προωθούν το μοντέλο της "απασχολήσιμης", της εργαζόμενης - λάστιχο, διαρκώς επανακαταρτιζόμενης, αφού θα μένει μήνες ή και χρόνια εκτός εργασίας, μετακινούμενη απ' άκρη σ΄ άκρη της χώρας, αλλά και σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ σε αναζήτηση δουλειάς μέχρι τα βαθιά γεράματα. Είναι μοντέλο κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. (...)

Ο συνδυασμός της εργασίας με τη μητρότητα μπορεί να γίνει πραγματικότητα αν κατακτήσουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες τις γυναίκες, κοινωνική προστασία της μητρότητας. Ταυτόχρονα διεκδικούμε ελεύθερο χρόνο για μας και τις οικογένειές μας που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, ενώ θα μπορούμε να συμμετέχουμε και στην κοινωνική δράση, που αποτελεί στοιχείο για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας».